Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφῑ́ημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφῑ́ημι ἀφήσω ἀφῆκα ἀφεῖκα ἀφεῖμαι

Structure: ἀπ (Prefix) + ί̔̄́ε̄ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: i short in epic, except in augm. tenses: i_ attic

Sense

  1. to send forth, discharge, emit
  2. to let fall from one's grasp
  3. (in prose) to send forth, dispatch
  4. to give up or hand over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφῑ́ημι ἀφῑ́ης ἀφῑ́ησιν*
Dual ἀφῑ́ετον ἀφῑ́ετον
Plural ἀφῑ́εμεν ἀφῑ́ετε ἀφῑέᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀφῑῶ ἀφῑῇς ἀφῑῇ
Dual ἀφῑῆτον ἀφῑῆτον
Plural ἀφῑῶμεν ἀφῑῆτε ἀφῑῶσιν*
OptativeSingular ἀφῑείην ἀφῑείης ἀφῑείη
Dual ἀφῑείητον ἀφῑειήτην
Plural ἀφῑείημεν ἀφῑείητε ἀφῑείησαν
ImperativeSingular ἀφῑ́ει ἀφῑέτω
Dual ἀφῑ́ετον ἀφῑέτων
Plural ἀφῑ́ετε ἀφῑέντων
Infinitive ἀφῑέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφῑεις ἀφῑεντος ἀφῑεισα ἀφῑεισης ἀφῑεν ἀφῑεντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφῑ́εμαι ἀφῑ́εσαι ἀφῑ́εται
Dual ἀφῑ́εσθον ἀφῑ́εσθον
Plural ἀφῑέμεθα ἀφῑ́εσθε ἀφῑ́ενται
SubjunctiveSingular ἀφῑῶμαι ἀφῑῇ ἀφῑῆται
Dual ἀφῑῆσθον ἀφῑῆσθον
Plural ἀφῑώμεθα ἀφῑῆσθε ἀφῑῶνται
OptativeSingular ἀφῑείμην ἀφῑεῖο ἀφῑεῖτο
Dual ἀφῑεῖσθον ἀφῑείσθην
Plural ἀφῑείμεθα ἀφῑεῖσθε ἀφῑεῖντο
ImperativeSingular ἀφῑ́εσο ἀφῑέσθω
Dual ἀφῑ́εσθον ἀφῑέσθων
Plural ἀφῑ́εσθε ἀφῑέσθων
Infinitive ἀφῑ́εσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφῑεμενος ἀφῑεμενου ἀφῑεμενη ἀφῑεμενης ἀφῑεμενον ἀφῑεμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓φηκα ά̓φηκας ά̓φηκεν*
Dual ἀφῆκατον ἀφήκατην
Plural ἀφῆκαμεν ἀφῆκατε ά̓φηκαν
SubjunctiveSingular ἀφέκω ἀφέκῃς ἀφέκῃ
Dual ἀφέκητον ἀφέκητον
Plural ἀφέκωμεν ἀφέκητε ἀφέκωσιν*
OptativeSingular ἀφεκίην ἀφεκίης ἀφεκίη
Dual ἀφεκίητον ἀφεκιήτην
Plural ἀφεκίημεν ἀφεκίητε ἀφεκίησαν
ImperativeSingular ἀφέκον ἀφεκάτω
Dual ἀφέκατον ἀφεκάτων
Plural ἀφέκατε ἀφεκάντων
Infinitive ἀφέκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφεκᾱς ἀφεκαντος ἀφεκᾱσα ἀφεκᾱσης ἀφεκαν ἀφεκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφήκαμην ἀφῆκω ἀφῆκατο
Dual ἀφῆκασθον ἀφήκασθην
Plural ἀφήκαμεθα ἀφῆκασθε ἀφῆκαντο
SubjunctiveSingular ἀφέκωμαι ἀφέκῃ ἀφέκηται
Dual ἀφέκησθον ἀφέκησθον
Plural ἀφεκώμεθα ἀφέκησθε ἀφέκωνται
OptativeSingular ἀφεκίμην ἀφέκιο ἀφέκιτο
Dual ἀφέκισθον ἀφεκίσθην
Plural ἀφεκίμεθα ἀφέκισθε ἀφέκιντο
ImperativeSingular ἀφέκαι ἀφεκάσθω
Dual ἀφέκασθον ἀφεκάσθων
Plural ἀφέκασθε ἀφεκάσθων
Infinitive ἀφέκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφεκαμενος ἀφεκαμενου ἀφεκαμενη ἀφεκαμενης ἀφεκαμενον ἀφεκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτουσ ὑμεῖσ κρίναντεσ ἀφήκατε, οὐ τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ καταγιγνώσκοντεσ ψεύδεσθαι, ἀλλὰ τῇ συγγνώμῃ μᾶλλον ἢ τῷ δικαίῳ προσθέμενοι, καὶ τὴν τιμωρίαν μείζω νομίζοντεσ εἶναι τῆσ ὑπὸ τῶν κρινομένων γεγενημένησ ἁμαρτίασ. (Dinarchus, Speeches, 69:1)
  • τούτουσ μέντοι, ὦ ἄνδρεσ, καὶ τοιούτουσ ἑτέρουσ ἀδικεῖν παρ’ ἑαυτοῖσ ἀποφηνάσησ τῆσ βουλῆσ ὑμεῖσ ἀφήκατε. (Dinarchus, Speeches, 69:4)
  • ἢ δεινόν γ’ ἂν εἰή, εἰ τῶν μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἀδικημάτων οὐ δίδωσιν ἔξω πέντ’ ἐτῶν τὰσ δίκασ τοῖσ ὀρφανοῖσ ὁ νόμοσ κατὰ τῶν οὐκ ἀφειμένων ἐπιτρόπων, πρὸσ δὲ τοὺσ ἐξ ἐκείνων ἡμᾶσ, περὶ ὧν αὐτοὺσ ἀφήκατε, εἰκοστῷ νῦν ἔτει δίκην τελέσαισθ’ ὑμεῖσ. (Demosthenes, Speeches 31-40, 27:3)
  • νῦν δ’ οὐ δεῖ δακρύειν, ἀλλ’ ὡσ οὐκ ἀφήκατε δεικνύναι, ἢ ὡσ εἰσὶν ὧν ἀφήκατ’ αὖθισ ὑμῖν δίκαι, ἢ ὡσ εἰκοστῷ λαγχάνειν ἔτει δίκαιόν ἐστι, τοῦ νόμου πέντ’ ἔτη τὴν προθεσμίαν δεδωκότοσ· (Demosthenes, Speeches 31-40, 41:4)
  • ὑμεῖσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλὰ καὶ μεγάλα ἠδικημένοι ὑπὸ Μνησάρχου τοῦ Χαλκιδέωσ, τοῦ Καλλίου καὶ Ταυροσθένουσ πατρόσ, οὓσ οὗτοσ νυνὶ μισθὸν λαβὼν Ἀθηναίουσ εἶναι τολμᾷ γράφειν, καὶ πάλιν ὑπὸ Θεμίσωνοσ τοῦ Ἐρετριέωσ, ὃσ ἡμῶν εἰρήνησ οὔσησ Ὠρωπὸν ἀφείλετο, τούτων ἑκόντεσ ἐπιλαθόμενοι, ἐπειδὴ διέβησαν εἰσ Εὔβοιαν Θηβαῖοι καταδουλώσασθαι τὰσ πόλεισ πειρώμενοι, ἐν πέντε ἡμέραισ ἐβοηθήσατε αὐτοῖσ καὶ ναυσὶ καὶ πεζῇ δυνάμει, καὶ πρὶν τριάκονθ’ ἡμέρασ διελθεῖν ὑποσπόνδουσ Θηβαίουσ ἀφήκατε, κύριοι τῆσ Εὖβοίασ γενόμενοι, καὶ τάσ τε πόλεισ αὐτὰσ καὶ τὰσ πολιτείασ ἀπέδοτε ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τοῖσ παρακαταθεμένοισ, οὐχ ἡγούμενοι δίκαιον εἶναι τὴν ὀργὴν ἀπομνημονεύειν ἐν τῷ πιστευθῆναι. (Aeschines, Speeches, , section 85 1:1)

Synonyms

  1. to send forth

  2. to let fall from one's grasp

  3. to send forth

  4. to give up or hand over

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION