Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποπέμπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποπέμπω

Structure: ἀπο (Prefix) + πέμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to send off or away, to dismiss, to send away from oneself, to put away, divorce, to get rid
  2. to send back
  3. to dispatch

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπέμπω ἀποπέμπεις ἀποπέμπει
Dual ἀποπέμπετον ἀποπέμπετον
Plural ἀποπέμπομεν ἀποπέμπετε ἀποπέμπουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποπέμπω ἀποπέμπῃς ἀποπέμπῃ
Dual ἀποπέμπητον ἀποπέμπητον
Plural ἀποπέμπωμεν ἀποπέμπητε ἀποπέμπωσιν*
OptativeSingular ἀποπέμποιμι ἀποπέμποις ἀποπέμποι
Dual ἀποπέμποιτον ἀποπεμποίτην
Plural ἀποπέμποιμεν ἀποπέμποιτε ἀποπέμποιεν
ImperativeSingular ἀποπέμπε ἀποπεμπέτω
Dual ἀποπέμπετον ἀποπεμπέτων
Plural ἀποπέμπετε ἀποπεμπόντων, ἀποπεμπέτωσαν
Infinitive ἀποπέμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπεμπων ἀποπεμποντος ἀποπεμπουσα ἀποπεμπουσης ἀποπεμπον ἀποπεμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπέμπομαι ἀποπέμπει, ἀποπέμπῃ ἀποπέμπεται
Dual ἀποπέμπεσθον ἀποπέμπεσθον
Plural ἀποπεμπόμεθα ἀποπέμπεσθε ἀποπέμπονται
SubjunctiveSingular ἀποπέμπωμαι ἀποπέμπῃ ἀποπέμπηται
Dual ἀποπέμπησθον ἀποπέμπησθον
Plural ἀποπεμπώμεθα ἀποπέμπησθε ἀποπέμπωνται
OptativeSingular ἀποπεμποίμην ἀποπέμποιο ἀποπέμποιτο
Dual ἀποπέμποισθον ἀποπεμποίσθην
Plural ἀποπεμποίμεθα ἀποπέμποισθε ἀποπέμποιντο
ImperativeSingular ἀποπέμπου ἀποπεμπέσθω
Dual ἀποπέμπεσθον ἀποπεμπέσθων
Plural ἀποπέμπεσθε ἀποπεμπέσθων, ἀποπεμπέσθωσαν
Infinitive ἀποπέμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπεμπομενος ἀποπεμπομενου ἀποπεμπομενη ἀποπεμπομενης ἀποπεμπομενον ἀποπεμπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπέμψω ἀποπέμψεις ἀποπέμψει
Dual ἀποπέμψετον ἀποπέμψετον
Plural ἀποπέμψομεν ἀποπέμψετε ἀποπέμψουσιν*
OptativeSingular ἀποπέμψοιμι ἀποπέμψοις ἀποπέμψοι
Dual ἀποπέμψοιτον ἀποπεμψοίτην
Plural ἀποπέμψοιμεν ἀποπέμψοιτε ἀποπέμψοιεν
Infinitive ἀποπέμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπεμψων ἀποπεμψοντος ἀποπεμψουσα ἀποπεμψουσης ἀποπεμψον ἀποπεμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπέμψομαι ἀποπέμψει, ἀποπέμψῃ ἀποπέμψεται
Dual ἀποπέμψεσθον ἀποπέμψεσθον
Plural ἀποπεμψόμεθα ἀποπέμψεσθε ἀποπέμψονται
OptativeSingular ἀποπεμψοίμην ἀποπέμψοιο ἀποπέμψοιτο
Dual ἀποπέμψοισθον ἀποπεμψοίσθην
Plural ἀποπεμψοίμεθα ἀποπέμψοισθε ἀποπέμψοιντο
Infinitive ἀποπέμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπεμψομενος ἀποπεμψομενου ἀποπεμψομενη ἀποπεμψομενης ἀποπεμψομενον ἀποπεμψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίνασ δὲ παρὰ τοὺσ ἡρ́ωασ ἀποπέμπει; (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 18:8)
  • καὶ δῆτα ὁ μὲν ἔρχεται ὀψόμενοσ, ἡ δὲ πρόσω ἱσταμένη ἀπείργει τέ μιν καὶ πολλὰ λιπαρέουσα ἀποπέμπει. (Lucian, De Syria dea, (no name) 47:4)
  • οὐδ’ Ἐπιμηθεὺσ ἐφράσαθ’, ὥσ οἱ ἐείπε Προμηθεὺσ μή ποτε δῶρον δέξασθαι πὰρ Ζηνὸσ Ὀλυμπίου, ἀλλ’ ἀποπέμπειν ἐξοπίσω, μή πού τι κακὸν θνητοῖσι γένηται. (Hesiod, Works and Days, Book WD 13:2)
  • ὅταν δὲ βουληθῆτε τοὐμὸν εἰδέναι, τοὺσ εἰσφοιτῶντασ εἰσ Ἀκράγαντα ξένουσ ἐρωτήσατε ὁποῖοσ ἐγὼ περὶ αὐτούσ εἰμι καὶ εἰ φιλανθρώπωσ προσφέρομαι τοῖσ καταίρουσιν, ὅσ γε καὶ σκοποὺσ ἐπὶ τῶν λιμένων ἔχω καὶ πευθῆνασ, τίνεσ ὅθεν καταπεπλεύκασιν, ὡσ κατ’ ἀξίαν τιμῶν ἀποπέμποιμι αὐτούσ. (Lucian, Phalaris, book 1 10:1)
  • ἐγὼ μὲν οὖν καὶ τὸ ἐνδοιάσαι ὑμᾶσ ὅλωσ περὶ τούτου καὶ ἡμῖν προθεῖναι τὴν διάσκεψιν, εἰ χρὴ δέχεσθαι τὸ ἀνάθημα ἢ ὀπίσω αὖθισ ἀποπέμπειν, ἀνόσιον ἤδη εἶναι νομίζω, μᾶλλον δὲ οὐδ’ ὑπερβολὴν ἀσεβείασ ἀπολελοιπέναι· (Lucian, Phalaris, book 2 2:1)
  • "ἀποπέμπω δὲ τῆσ ὀρχήσεωσ τὴν Πυλάδειον, ὀγκώδη καὶ παθητικὴν καὶ πολυπρόσωπον οὖσαν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 10:6)
  • αὐτὰρ ἐγὼ σῦσ τάσδε φυλάσσω τε ῥύομαί τε, καί σφι συῶν τὸν ἄριστον ἐὺ̈ κρίνασ ἀποπέμπω. (Homer, Odyssey, Book 14 10:16)
  • πρὸσ ὧν τὴν ὄψιν ταύτην τόν τε γάμον τοι τοῦτον ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κωσ δυναίμην ἐπὶ τῆσ ἐμῆσ σε ζόησ διακλέψαι. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 38 3:1)
  • ἐγὼ δὲ ὁ μάταιοσ Πρηξάσπεα ἀποπέμπω ἐσ Σοῦσα ἀποκτενέοντα Σμέρδιν. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 65 4:3)
  • τούτουσ, ἐπεὰν γένωνται τρόφιεσ, ὃ τι χρὴ ποιέειν, ἐξηγέο σύ, εἴτε αὐτοῦ κατοικίζω χώρησ γὰρ τῆσδε ἔχω τὸ κράτοσ αὕτη εἴτε ἀποπέμπω παρὰ σέ. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 9 4:1)

Synonyms

  1. to send off or away

  2. to send back

  3. to dispatch

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION