Sense

1. to send to, to send or conduct, to, to send

Examples

• ἐπειδὴ δ’ ἐγώ, βουλόμενοσ εἰδέναι τὸ πρᾶγμα, προσπέμπω Φιλόμηλον αὐτῷ καὶ Μενέξενον ἀπαιτήσοντασ, ἔξαρνοσ γίνεται πρὸσ αὐτοὺσ μηδὲν ἔχειν τῶν ἐμῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 19 5:1)
• ἐπεὶ δὲ πολλαὶ μὲν διῆλθον ἡμέραι, ἐγὼ δὲ οὐ προσέπεμπον, ὁ Καλλίδησ δὲ ἔνδον ἦν αὖθισ, ὑποθερμαινόμενοσ ἤδη τότε ὁ Δημόφαντοσ καὶ αὐτὸσ ἀναφλέγεται ἐσ τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπιστάσ ποτε ἀνεῳγμένην τηρήσασ τὴν θύραν ἔκλαεν, ἔτυπτεν, ἠπείλει φονεύσειν, περιερρήγνυε τὴν ἐσθῆτα, ἅπαντα ἐποίει, καὶ τέλοσ τάλαντον δοὺσ μόνοσ εἶχεν ὀκτὼ ὅλουσ μῆνασ. (Lucian, Dialogi meretricii, 3:2)
• Μάνιοσ δὲ Κούριοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸσ ἐπὶ γογγυλίσι διεβίω πάντα τὸν χρόνον καὶ Σαβίνων αὐτῷ πολὺ χρυσίον προσπεμπόντων οὐκ ἔφη δεῖσθαι χρυσίου, ἑώσ ἂν τοιαῦτα δειπνῇ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 13 2:3)
• ὡσ δὲ ἡ γυνὴ προσέπεμπε κρύφα καὶ λόγουσ ἐποιεῖτο, βουλομένη διαφθεῖραι τὸ βρέφοσ ἐπὶ τῷ συνοικεῖν ἐκείνῳ βασιλεύοντι τῆσ Σπάρτησ, τὸ μὲν ἦθοσ αὐτῆσ ἐμίσησε, πρὸσ δὲ τὸν λόγον αὐτὸν οὐκ ἀντεῖπεν, ἀλλ’ ἐπαινεῖν καὶ δέχεσθαι προσποιούμενοσ, οὐκ ἔφη δεῖν ἀμβλίσκουσαν αὐτὴν καὶ φαρμακευομένην διαλυμαίνεσθαι τὸ σῶμα καὶ κινδυνεύειν αὐτῷ γὰρ μελήσειν ὅπωσ εὐθὺσ ἐκποδὼν ἔσται τὸ γεννηθέν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 3 2:1)
• ἐπὶ πᾶσι δὲ δᾷδα πολλὴν καὶ στυππεῖον, ὥστε δείσαντα περὶ τῶν χρημάτων Καίσαρα, μὴ τραπομένη πρὸσ ἀπόγνωσιν ἡ γυνὴ διαφθείρῃ καὶ καταφλέξῃ τὸν πλοῦτον, ἀεί τινασ ἐλπίδασ αὐτῇ φιλανθ ρώπουσ προσπέμπειν ἅμα τῷ στρατῷ πορευόμενον ἐπὶ τὴν πόλιν. (Plutarch, Antony, chapter 74 2:1)

Similar forms

• προσπέμψας (10)
• προσπέμψαι (3)
• προσπέμπων (3)
• προσπέμπει (2)
• προσπέμπειν (1)
• προσπέμψαντά (1)
• προσπέμπω (1)
• προσπέμψειν (1)
• προσπέμποντι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.