Ancient Greek-English Dictionary Language

συναθροίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναθροίζω συναθροίσω

Structure: συν (Prefix) + ἀθροίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to gather together, assemble
  2. gather into one mass, collected amounts
  3. join

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναθροίζω συναθροίζεις συναθροίζει
Dual συναθροίζετον συναθροίζετον
Plural συναθροίζομεν συναθροίζετε συναθροίζουσιν*
SubjunctiveSingular συναθροίζω συναθροίζῃς συναθροίζῃ
Dual συναθροίζητον συναθροίζητον
Plural συναθροίζωμεν συναθροίζητε συναθροίζωσιν*
OptativeSingular συναθροίζοιμι συναθροίζοις συναθροίζοι
Dual συναθροίζοιτον συναθροιζοίτην
Plural συναθροίζοιμεν συναθροίζοιτε συναθροίζοιεν
ImperativeSingular συνάθροιζε συναθροιζέτω
Dual συναθροίζετον συναθροιζέτων
Plural συναθροίζετε συναθροιζόντων, συναθροιζέτωσαν
Infinitive συναθροίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναθροιζων συναθροιζοντος συναθροιζουσα συναθροιζουσης συναθροιζον συναθροιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναθροίζομαι συναθροίζει, συναθροίζῃ συναθροίζεται
Dual συναθροίζεσθον συναθροίζεσθον
Plural συναθροιζόμεθα συναθροίζεσθε συναθροίζονται
SubjunctiveSingular συναθροίζωμαι συναθροίζῃ συναθροίζηται
Dual συναθροίζησθον συναθροίζησθον
Plural συναθροιζώμεθα συναθροίζησθε συναθροίζωνται
OptativeSingular συναθροιζοίμην συναθροίζοιο συναθροίζοιτο
Dual συναθροίζοισθον συναθροιζοίσθην
Plural συναθροιζοίμεθα συναθροίζοισθε συναθροίζοιντο
ImperativeSingular συναθροίζου συναθροιζέσθω
Dual συναθροίζεσθον συναθροιζέσθων
Plural συναθροίζεσθε συναθροιζέσθων, συναθροιζέσθωσαν
Infinitive συναθροίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναθροιζομενος συναθροιζομενου συναθροιζομενη συναθροιζομενης συναθροιζομενον συναθροιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναθροίω συναθροίεις συναθροίει
Dual συναθροίειτον συναθροίειτον
Plural συναθροίουμεν συναθροίειτε συναθροίουσιν*
OptativeSingular συναθροίοιμι συναθροίοις συναθροίοι
Dual συναθροίοιτον συναθροιοίτην
Plural συναθροίοιμεν συναθροίοιτε συναθροίοιεν
Infinitive συναθροίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναθροιων συναθροιουντος συναθροιουσα συναθροιουσης συναθροιουν συναθροιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναθροίουμαι συναθροίει, συναθροίῃ συναθροίειται
Dual συναθροίεισθον συναθροίεισθον
Plural συναθροιοῦμεθα συναθροίεισθε συναθροίουνται
OptativeSingular συναθροιοίμην συναθροίοιο συναθροίοιτο
Dual συναθροίοισθον συναθροιοίσθην
Plural συναθροιοίμεθα συναθροίοισθε συναθροίοιντο
Infinitive συναθροίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναθροιουμενος συναθροιουμενου συναθροιουμενη συναθροιουμενης συναθροιουμενον συναθροιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκ τούτου ὁ Ἀναξίβιοσ καλέσασ Ξενοφῶντα κελεύει πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ πλεῦσαι ἐπὶ τὸ στράτευμα ὡσ τάχιστα, καὶ συνέχειν τε αὐτὸ καὶ συναθροίζειν τῶν διεσπαρμένων ὡσ ἂν πλείστουσ δύνηται, καὶ παραγαγόντα εἰσ τὴν Πέρινθον διαβιβάζειν εἰσ τὴν Ἀσίαν ὅτι τάχιστα· (Xenophon, Anabasis, , chapter 2 11:1)
  • προσέταξεν οὖν αὐτῷ συναθροίζειν δύναμιν καὶ κατασκευάζειν ὅπλα καὶ τοὺσ ὁμήρουσ, οὓσ τῶν Ιοὐδαίων ἐνέκλεισε Βακχίδησ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων, ἀπολαβεῖν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 47:2)
  • καὶ γὰρ πλησίον αὐτὸν εἰσ τὴν Ἄββαν ἀποκεχωρηκέναι, συναθροίζειν δὲ τοὺσ ἀπὸ τοῦ κινδύνου διαφυγόντασ. (Polybius, Histories, book 14, chapter 6 12:1)

Synonyms

  1. to gather together

  2. gather into one mass

  3. join

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION