Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπισχύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπισχύω συνεπισχύσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπ (Prefix) + ἰσχύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in supporting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπισχύω συνεπισχύεις συνεπισχύει
Dual συνεπισχύετον συνεπισχύετον
Plural συνεπισχύομεν συνεπισχύετε συνεπισχύουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπισχύω συνεπισχύῃς συνεπισχύῃ
Dual συνεπισχύητον συνεπισχύητον
Plural συνεπισχύωμεν συνεπισχύητε συνεπισχύωσιν*
OptativeSingular συνεπισχύοιμι συνεπισχύοις συνεπισχύοι
Dual συνεπισχύοιτον συνεπισχυοίτην
Plural συνεπισχύοιμεν συνεπισχύοιτε συνεπισχύοιεν
ImperativeSingular συνεπίσχυε συνεπισχυέτω
Dual συνεπισχύετον συνεπισχυέτων
Plural συνεπισχύετε συνεπισχυόντων, συνεπισχυέτωσαν
Infinitive συνεπισχύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπισχυων συνεπισχυοντος συνεπισχυουσα συνεπισχυουσης συνεπισχυον συνεπισχυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπισχύομαι συνεπισχύει, συνεπισχύῃ συνεπισχύεται
Dual συνεπισχύεσθον συνεπισχύεσθον
Plural συνεπισχυόμεθα συνεπισχύεσθε συνεπισχύονται
SubjunctiveSingular συνεπισχύωμαι συνεπισχύῃ συνεπισχύηται
Dual συνεπισχύησθον συνεπισχύησθον
Plural συνεπισχυώμεθα συνεπισχύησθε συνεπισχύωνται
OptativeSingular συνεπισχυοίμην συνεπισχύοιο συνεπισχύοιτο
Dual συνεπισχύοισθον συνεπισχυοίσθην
Plural συνεπισχυοίμεθα συνεπισχύοισθε συνεπισχύοιντο
ImperativeSingular συνεπισχύου συνεπισχυέσθω
Dual συνεπισχύεσθον συνεπισχυέσθων
Plural συνεπισχύεσθε συνεπισχυέσθων, συνεπισχυέσθωσαν
Infinitive συνεπισχύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπισχυομενος συνεπισχυομενου συνεπισχυομενη συνεπισχυομενης συνεπισχυομενον συνεπισχυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπισχύσω συνεπισχύσεις συνεπισχύσει
Dual συνεπισχύσετον συνεπισχύσετον
Plural συνεπισχύσομεν συνεπισχύσετε συνεπισχύσουσιν*
OptativeSingular συνεπισχύσοιμι συνεπισχύσοις συνεπισχύσοι
Dual συνεπισχύσοιτον συνεπισχυσοίτην
Plural συνεπισχύσοιμεν συνεπισχύσοιτε συνεπισχύσοιεν
Infinitive συνεπισχύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπισχυσων συνεπισχυσοντος συνεπισχυσουσα συνεπισχυσουσης συνεπισχυσον συνεπισχυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπισχύσομαι συνεπισχύσει, συνεπισχύσῃ συνεπισχύσεται
Dual συνεπισχύσεσθον συνεπισχύσεσθον
Plural συνεπισχυσόμεθα συνεπισχύσεσθε συνεπισχύσονται
OptativeSingular συνεπισχυσοίμην συνεπισχύσοιο συνεπισχύσοιτο
Dual συνεπισχύσοισθον συνεπισχυσοίσθην
Plural συνεπισχυσοίμεθα συνεπισχύσοισθε συνεπισχύσοιντο
Infinitive συνεπισχύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπισχυσομενος συνεπισχυσομενου συνεπισχυσομενη συνεπισχυσομενης συνεπισχυσομενον συνεπισχυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σ τὸ δὲ ἀντίγραφον τῆσ ἐπιστολῆσ ταύτησ ἐκθέντεσ ἐν παντὶ τόπῳ μετὰ παρρησίασ, ἐᾶν τοὺσ Ἰουδαίουσ χρῆσθαι τοῖσ ἑαυτῶν νομίμοισ καὶ συνεπισχύειν αὐτοῖσ, ὅπωσ τοὺσ ἐν καιρῷ θλίψεωσ ἐπιθεμένουσ αὐτοῖσ ἀμύνωνται τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνὸσ Ἀδὰρ τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. (Septuagint, Liber Esther 8:30)
  • ὁ γὰρ ἀγαθὸσ φίλοσ ἑαυτὸν τάττει πρὸσ πᾶν τὸ ἐλλεῖπον τῷ φίλῳ καὶ τῆσ τῶν ἰδίων κατασκευῆσ καὶ τῶν κοινῶν πράξεων, καί, ἄν τέ τινα εὖ ποιῆσαι δέῃ, συνεπισχύει, ἄν τέ τισ φόβοσ ταράττῃ, συμβοηθεῖ, τὰ μὲν συναναλίσκων, τὰ δὲ συμπράττων, καὶ τὰ μὲν συμπείθων, τὰ δὲ βιαζόμενοσ, καὶ εὖ μὲν πράττοντασ πλεῖστα εὐφραίνων, σφαλλομένουσ δὲ πλεῖστα ἐπανορθῶν. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 7:1)
  • οὐ μὴν ἀλλὰ τότε περὶ μὲν τῆσ καθόδου τῶν φυγάδων οὐ μόνον τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Αἰτωλοῖσ καὶ τοῖσ Ἠπειρώταισ, σὺν δὲ τούτοισ Ἀθηναίοισ, Βοιωτοῖσ, Ἀκαρνᾶσιν, πάντασ ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι τοὺσ Ἀχαιούσ. (Polybius, Histories, book 24, chapter 10 6:1)
  • τοῦ δὲ Δημητρίου τοῦ προχειρισθέντοσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ διὰ τὴν ἀναπομπὴν κελεύοντοσ ἀνίστασθαι καὶ πλεῖν αὐτόν, καὶ τῶν Φασηλιτῶν συνεπισχυόντων αὐτῷ διὰ τὸ δεδιέναι μή τισ ἐκ Ῥωμαίων σφίσι διὰ ταῦτα μέμψισ ἐπακολουθήσῃ, καταπλαγεὶσ τὴν περίστασιν ἐνέβη πάλιν τὸν λέμβον πρὸσ τὸν Δημήτριον. (Polybius, Histories, book 30, chapter 9 10:1)
  • τοῖσ γε μὴν Γαλάταισ ἀεί τι προσετίθει καὶ συνεπίσχυε περὶ τῆσ ἐλευθερίασ. (Polybius, Histories, book 30, d. olymp. 153, 4. res italiae 6:1)

Synonyms

  1. to join in supporting

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION