Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀραρίσκω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: arariskō

Principal Part: ἀραρίσκω ἦρσα ἄραρα ἀρήρεμαι ἤρθην

Structure: ἀραρίσκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ἄρω

Sense

  1. (transitive), join, fasten
  2. fit together, construct, prepare, contrive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀραρίσκω ἀραρίσκεις ἀραρίσκει
Dual ἀραρίσκετον ἀραρίσκετον
Plural ἀραρίσκομεν ἀραρίσκετε ἀραρίσκουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀραρίσκω ἀραρίσκῃς ἀραρίσκῃ
Dual ἀραρίσκητον ἀραρίσκητον
Plural ἀραρίσκωμεν ἀραρίσκητε ἀραρίσκωσι(ν)
OptativeSingular ἀραρίσκοιμι ἀραρίσκοις ἀραρίσκοι
Dual ἀραρίσκοιτον ἀραρισκοίτην
Plural ἀραρίσκοιμεν ἀραρίσκοιτε ἀραρίσκοιεν
ImperativeSingular ἀράρισκε ἀραρισκέτω
Dual ἀραρίσκετον ἀραρισκέτων
Plural ἀραρίσκετε ἀραρισκόντων, ἀραρισκέτωσαν
Infinitive ἀραρίσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρισκων ἀραρισκοντος ἀραρισκουσα ἀραρισκουσης ἀραρισκον ἀραρισκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀραρίσκομαι ἀραρίσκει, ἀραρίσκῃ ἀραρίσκεται
Dual ἀραρίσκεσθον ἀραρίσκεσθον
Plural ἀραρισκόμεθα ἀραρίσκεσθε ἀραρίσκονται
SubjunctiveSingular ἀραρίσκωμαι ἀραρίσκῃ ἀραρίσκηται
Dual ἀραρίσκησθον ἀραρίσκησθον
Plural ἀραρισκώμεθα ἀραρίσκησθε ἀραρίσκωνται
OptativeSingular ἀραρισκοίμην ἀραρίσκοιο ἀραρίσκοιτο
Dual ἀραρίσκοισθον ἀραρισκοίσθην
Plural ἀραρισκοίμεθα ἀραρίσκοισθε ἀραρίσκοιντο
ImperativeSingular ἀραρίσκου ἀραρισκέσθω
Dual ἀραρίσκεσθον ἀραρισκέσθων
Plural ἀραρίσκεσθε ἀραρισκέσθων, ἀραρισκέσθωσαν
Infinitive ἀραρίσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρισκομενος ἀραρισκομενου ἀραρισκομενη ἀραρισκομενης ἀραρισκομενον ἀραρισκομενου

Future tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρθήσομαι ἀρθήσῃ ἀρθήσεται
Dual ἀρθήσεσθον ἀρθήσεσθον
Plural ἀρθησόμεθα ἀρθήσεσθε ἀρθήσονται
OptativeSingular ἀρθησοίμην ἀρθήσοιο ἀρθήσοιτο
Dual ἀρθήσοισθον ἀρθησοίσθην
Plural ἀρθησοίμεθα ἀρθήσοισθε ἀρθήσοιντο
Infinitive ἀρθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρθησομενος ἀρθησομενου ἀρθησομενη ἀρθησομενης ἀρθησομενον ἀρθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠράρισκον ἠράρισκες ἠράρισκε(ν)
Dual ἠραρίσκετον ἠραρισκέτην
Plural ἠραρίσκομεν ἠραρίσκετε ἠράρισκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠραρισκόμην ἠραρίσκου ἠραρίσκετο
Dual ἠραρίσκεσθον ἠραρισκέσθην
Plural ἠραρισκόμεθα ἠραρίσκεσθε ἠραρίσκοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἦρσα ἦρσας ἦρσε(ν)
Dual ἤρσατον ἠρσάτην
Plural ἤρσαμεν ἤρσατε ἦρσαν
SubjunctiveSingular ἄρσω ἄρσῃς ἄρσῃ
Dual ἄρσητον ἄρσητον
Plural ἄρσωμεν ἄρσητε ἄρσωσι(ν)
OptativeSingular ἄρσαιμι ἄρσαις ἄρσαι
Dual ἄρσαιτον ἀρσαίτην
Plural ἄρσαιμεν ἄρσαιτε ἄρσαιεν
ImperativeSingular ἄρσον ἀρσάτω
Dual ἄρσατον ἀρσάτων
Plural ἄρσατε ἀρσάντων
Infinitive ἄρσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρσας ἀρσαντος ἀρσασα ἀρσασης ἀρσαν ἀρσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρσάμην ἤρσω ἤρσατο
Dual ἤρσασθον ἠρσάσθην
Plural ἠρσάμεθα ἤρσασθε ἤρσαντο
SubjunctiveSingular ἄρσωμαι ἄρσῃ ἄρσηται
Dual ἄρσησθον ἄρσησθον
Plural ἀρσώμεθα ἄρσησθε ἄρσωνται
OptativeSingular ἀρσαίμην ἄρσαιο ἄρσαιτο
Dual ἄρσαισθον ἀρσαίσθην
Plural ἀρσαίμεθα ἄρσαισθε ἄρσαιντο
ImperativeSingular ἄρσαι ἀρσάσθω
Dual ἄρσασθον ἀρσάσθων
Plural ἄρσασθε ἀρσάσθων
Infinitive ἄρσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρσαμενος ἀρσαμενου ἀρσαμενη ἀρσαμενης ἀρσαμενον ἀρσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤρθην ἤρθης ἤρθη
Dual ἤρθητον ἠρθήτην
Plural ἤρθημεν ἤρθητε ἤρθησαν
SubjunctiveSingular ἄρθω ἄρθῃς ἄρθῃ
Dual ἄρθητον ἄρθητον
Plural ἄρθωμεν ἄρθητε ἄρθωσι(ν)
OptativeSingular ἀρθείην ἀρθείης ἀρθείη
Dual ἀρθείητον ἀρθειήτην
Plural ἀρθείημεν ἀρθείητε ἀρθείησαν
ImperativeSingular ἄρθητι ἀρθήτω
Dual ἄρθητον ἀρθήτων
Plural ἄρθητε ἀρθέντων
Infinitive ἀρθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρθεις ἀρθεντος ἀρθεισα ἀρθεισης ἀρθεν ἀρθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἄραρα ἄραρας ἄραρε(ν)
Dual ἀράρατον ἀράρατον
Plural ἀράραμεν ἀράρατε ἀράρασι(ν)
SubjunctiveSingular ἀράρω ἀράρῃς ἀράρῃ
Dual ἀράρητον ἀράρητον
Plural ἀράρωμεν ἀράρητε ἀράρωσι(ν)
OptativeSingular ἀράροιμι ἀράροις ἀράροι
Dual ἀράροιτον ἀραροίτην
Plural ἀράροιμεν ἀράροιτε ἀράροιεν
ImperativeSingular ἄραρε ἀραρέτω
Dual ἀράρετον ἀραρέτων
Plural ἀράρετε ἀραρόντων
Infinitive ἀραρέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀραρως ἀραροντος ἀραρυια ἀραρυιας ἀραρον ἀραροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρήρεμαι ἀρήρεσαι ἀρήρεται
Dual ἀρήρεσθον ἀρήρεσθον
Plural ἀρηρέμεθα ἀρήρεσθε ἀρήρενται
ImperativeSingular ἀρήρεσο ἀρηρέσθω
Dual ἀρήρεσθον ἀρηρέσθων
Plural ἀρήρεσθε ἀρηρέσθων
Infinitive ἀρήρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρηρεμενος ἀρηρεμενου ἀρηρεμενη ἀρηρεμενης ἀρηρεμενον ἀρηρεμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ ὁ μὲν ἀμφὶ πόδεσσιν ἐυτμήτοισιν ἱμᾶσι κωλοπέδας ἀράρισκε περισταδὸν ἐγγὺς ἀμέλγειν: (Theocritus, Idylls, 48)
  • αὐτὸς δ ἀμφὶ πόδεσσιν ἑοῖς ἀράρισκε πέδιλα, τάμνων δέρμα βόειον ἐϋχροές: (Homer, Odyssey, Book 14 2:10)

Synonyms

  2. fit together

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION