Ancient Greek-English Dictionary Language

συμμισέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμμισέω συμμισήσω

Structure: συμμισέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join with in hating

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμίσω συμμίσεις συμμίσει
Dual συμμίσειτον συμμίσειτον
Plural συμμίσουμεν συμμίσειτε συμμίσουσιν*
SubjunctiveSingular συμμίσω συμμίσῃς συμμίσῃ
Dual συμμίσητον συμμίσητον
Plural συμμίσωμεν συμμίσητε συμμίσωσιν*
OptativeSingular συμμίσοιμι συμμίσοις συμμίσοι
Dual συμμίσοιτον συμμισοίτην
Plural συμμίσοιμεν συμμίσοιτε συμμίσοιεν
ImperativeSingular συμμῖσει συμμισεῖτω
Dual συμμίσειτον συμμισεῖτων
Plural συμμίσειτε συμμισοῦντων, συμμισεῖτωσαν
Infinitive συμμίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμισων συμμισουντος συμμισουσα συμμισουσης συμμισουν συμμισουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμίσουμαι συμμίσει, συμμίσῃ συμμίσειται
Dual συμμίσεισθον συμμίσεισθον
Plural συμμισοῦμεθα συμμίσεισθε συμμίσουνται
SubjunctiveSingular συμμίσωμαι συμμίσῃ συμμίσηται
Dual συμμίσησθον συμμίσησθον
Plural συμμισώμεθα συμμίσησθε συμμίσωνται
OptativeSingular συμμισοίμην συμμίσοιο συμμίσοιτο
Dual συμμίσοισθον συμμισοίσθην
Plural συμμισοίμεθα συμμίσοισθε συμμίσοιντο
ImperativeSingular συμμίσου συμμισεῖσθω
Dual συμμίσεισθον συμμισεῖσθων
Plural συμμίσεισθε συμμισεῖσθων, συμμισεῖσθωσαν
Infinitive συμμίσεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμισουμενος συμμισουμενου συμμισουμενη συμμισουμενης συμμισουμενον συμμισουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμισήσω συμμισήσεις συμμισήσει
Dual συμμισήσετον συμμισήσετον
Plural συμμισήσομεν συμμισήσετε συμμισήσουσιν*
OptativeSingular συμμισήσοιμι συμμισήσοις συμμισήσοι
Dual συμμισήσοιτον συμμισησοίτην
Plural συμμισήσοιμεν συμμισήσοιτε συμμισήσοιεν
Infinitive συμμισήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμισησων συμμισησοντος συμμισησουσα συμμισησουσης συμμισησον συμμισησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμμισήσομαι συμμισήσει, συμμισήσῃ συμμισήσεται
Dual συμμισήσεσθον συμμισήσεσθον
Plural συμμισησόμεθα συμμισήσεσθε συμμισήσονται
OptativeSingular συμμισησοίμην συμμισήσοιο συμμισήσοιτο
Dual συμμισήσοισθον συμμισησοίσθην
Plural συμμισησοίμεθα συμμισήσοισθε συμμισήσοιντο
Infinitive συμμισήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμμισησομενος συμμισησομενου συμμισησομενη συμμισησομενης συμμισησομενον συμμισησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ φιλόφιλον εἶναι δεῖ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα καὶ φιλόπατριν καὶ συμμισεῖν τοῖσ φίλοισ τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ συναγαπᾶν τοὺσ φίλουσ· (Polybius, Histories, book 1, chapter 14 4:2)

Synonyms

  1. to join with in hating

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION