Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναπράσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναπράσσω συναναπράξω

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + πράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in exacting

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπράσσω συναναπράσσεις συναναπράσσει
Dual συναναπράσσετον συναναπράσσετον
Plural συναναπράσσομεν συναναπράσσετε συναναπράσσουσιν*
SubjunctiveSingular συναναπράσσω συναναπράσσῃς συναναπράσσῃ
Dual συναναπράσσητον συναναπράσσητον
Plural συναναπράσσωμεν συναναπράσσητε συναναπράσσωσιν*
OptativeSingular συναναπράσσοιμι συναναπράσσοις συναναπράσσοι
Dual συναναπράσσοιτον συναναπρασσοίτην
Plural συναναπράσσοιμεν συναναπράσσοιτε συναναπράσσοιεν
ImperativeSingular συναναπράσσε συναναπρασσέτω
Dual συναναπράσσετον συναναπρασσέτων
Plural συναναπράσσετε συναναπρασσόντων, συναναπρασσέτωσαν
Infinitive συναναπράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπρασσων συναναπρασσοντος συναναπρασσουσα συναναπρασσουσης συναναπρασσον συναναπρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπράσσομαι συναναπράσσει, συναναπράσσῃ συναναπράσσεται
Dual συναναπράσσεσθον συναναπράσσεσθον
Plural συναναπρασσόμεθα συναναπράσσεσθε συναναπράσσονται
SubjunctiveSingular συναναπράσσωμαι συναναπράσσῃ συναναπράσσηται
Dual συναναπράσσησθον συναναπράσσησθον
Plural συναναπρασσώμεθα συναναπράσσησθε συναναπράσσωνται
OptativeSingular συναναπρασσοίμην συναναπράσσοιο συναναπράσσοιτο
Dual συναναπράσσοισθον συναναπρασσοίσθην
Plural συναναπρασσοίμεθα συναναπράσσοισθε συναναπράσσοιντο
ImperativeSingular συναναπράσσου συναναπρασσέσθω
Dual συναναπράσσεσθον συναναπρασσέσθων
Plural συναναπράσσεσθε συναναπρασσέσθων, συναναπρασσέσθωσαν
Infinitive συναναπράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπρασσομενος συναναπρασσομενου συναναπρασσομενη συναναπρασσομενης συναναπρασσομενον συναναπρασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπράξω συναναπράξεις συναναπράξει
Dual συναναπράξετον συναναπράξετον
Plural συναναπράξομεν συναναπράξετε συναναπράξουσιν*
OptativeSingular συναναπράξοιμι συναναπράξοις συναναπράξοι
Dual συναναπράξοιτον συναναπραξοίτην
Plural συναναπράξοιμεν συναναπράξοιτε συναναπράξοιεν
Infinitive συναναπράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπραξων συναναπραξοντος συναναπραξουσα συναναπραξουσης συναναπραξον συναναπραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπράξομαι συναναπράξει, συναναπράξῃ συναναπράξεται
Dual συναναπράξεσθον συναναπράξεσθον
Plural συναναπραξόμεθα συναναπράξεσθε συναναπράξονται
OptativeSingular συναναπραξοίμην συναναπράξοιο συναναπράξοιτο
Dual συναναπράξοισθον συναναπραξοίσθην
Plural συναναπραξοίμεθα συναναπράξοισθε συναναπράξοιντο
Infinitive συναναπράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπραξομενος συναναπραξομενου συναναπραξομενη συναναπραξομενης συναναπραξομενον συναναπραξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to join in exacting

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION