Sense

1. to pass over, made their way over, to finish, went through, should finish
2. to bring about, accomplish, effect, settle, to get, done, to effect for oneself, gain one's point, to manage
3. to make an end of, destroy, slay

Examples

• μέγα γὰρ δύναται πότνι’ Ἐρινὺσ παρά τ’ ἀθανάτοισ τοῖσ θ’ ὑπὸ γαῖαν, περί τ’ ἀνθρώπων φανερῶσ τελέωσ διαπράσσουσιν, τοῖσ μὲν ἀοιδάσ, τοῖσ δ’ αὖ δακρύων βίον ἀμβλωπὸν παρέχουσαι. (Aeschylus, Eumenides, choral, anapests2)
• ὁπότε ἐκεῖνοσ ἀφίκοιτο, παντί τε τρόπῳ φιλότητα τὴν πρὸσ αὐτὸν ἐνεδείκνυτο, δεδιὼσ μὴ καί τι ὑποτοπηθεὶσ ὑπερβάλλοιτο μὲν ὁδοὺσ τὰσ πρὸσ αὐτόν, τῇ δὲ Ῥώμῃ ἐνδιαιτώμενοσ κτήσεισ ἐφεδρεύοι τῇ βασιλείᾳ καὶ δὴ καὶ διαπράσσοι τι αὐτῇ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 103:1)

Similar forms

• διαπράξεται (5)
• διαπράξηται (5)
• διαπράξαιτο (5)
• διαπραθέειν (3)
• διαπράττειν (3)
• διαπρᾶξαι (2)
• διαπράξειεν (2)
• διαπράξωμαι (2)
• διαπραττό‐ (1)
• διαπράξει (1)
• διαπράξω (1)
• διαπράσσοι (1)
• διαπράξαισθ (1)
• διαπράσεώς (1)
• διαπραχθῇ (1)
• διαπράξεις (1)
• διαπράξωμεν (1)
• διαπράττεσθ (1)
• διαπράξας (1)
• διαπράξομαι (1)
• διάπρασις (1)
• διαπράξαιο (1)
• διαπράξῃ (1)
• διαπράσεις (1)
• διαπράττοιτ (1)
• διάπραξιν (1)
• διάπρασιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.