Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφιλονεικέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμφιλονεικέω συμφιλονεικήσω

Structure: συμ (Prefix) + φιλονεικέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take part in a dispute with, side with
  2. to join in a disputation

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλονείκω συμφιλονείκεις συμφιλονείκει
Dual συμφιλονείκειτον συμφιλονείκειτον
Plural συμφιλονείκουμεν συμφιλονείκειτε συμφιλονείκουσιν*
SubjunctiveSingular συμφιλονείκω συμφιλονείκῃς συμφιλονείκῃ
Dual συμφιλονείκητον συμφιλονείκητον
Plural συμφιλονείκωμεν συμφιλονείκητε συμφιλονείκωσιν*
OptativeSingular συμφιλονείκοιμι συμφιλονείκοις συμφιλονείκοι
Dual συμφιλονείκοιτον συμφιλονεικοίτην
Plural συμφιλονείκοιμεν συμφιλονείκοιτε συμφιλονείκοιεν
ImperativeSingular συμφιλονεῖκει συμφιλονεικεῖτω
Dual συμφιλονείκειτον συμφιλονεικεῖτων
Plural συμφιλονείκειτε συμφιλονεικοῦντων, συμφιλονεικεῖτωσαν
Infinitive συμφιλονείκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλονεικων συμφιλονεικουντος συμφιλονεικουσα συμφιλονεικουσης συμφιλονεικουν συμφιλονεικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλονείκουμαι συμφιλονείκει, συμφιλονείκῃ συμφιλονείκειται
Dual συμφιλονείκεισθον συμφιλονείκεισθον
Plural συμφιλονεικοῦμεθα συμφιλονείκεισθε συμφιλονείκουνται
SubjunctiveSingular συμφιλονείκωμαι συμφιλονείκῃ συμφιλονείκηται
Dual συμφιλονείκησθον συμφιλονείκησθον
Plural συμφιλονεικώμεθα συμφιλονείκησθε συμφιλονείκωνται
OptativeSingular συμφιλονεικοίμην συμφιλονείκοιο συμφιλονείκοιτο
Dual συμφιλονείκοισθον συμφιλονεικοίσθην
Plural συμφιλονεικοίμεθα συμφιλονείκοισθε συμφιλονείκοιντο
ImperativeSingular συμφιλονείκου συμφιλονεικεῖσθω
Dual συμφιλονείκεισθον συμφιλονεικεῖσθων
Plural συμφιλονείκεισθε συμφιλονεικεῖσθων, συμφιλονεικεῖσθωσαν
Infinitive συμφιλονείκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλονεικουμενος συμφιλονεικουμενου συμφιλονεικουμενη συμφιλονεικουμενης συμφιλονεικουμενον συμφιλονεικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλονεικήσω συμφιλονεικήσεις συμφιλονεικήσει
Dual συμφιλονεικήσετον συμφιλονεικήσετον
Plural συμφιλονεικήσομεν συμφιλονεικήσετε συμφιλονεικήσουσιν*
OptativeSingular συμφιλονεικήσοιμι συμφιλονεικήσοις συμφιλονεικήσοι
Dual συμφιλονεικήσοιτον συμφιλονεικησοίτην
Plural συμφιλονεικήσοιμεν συμφιλονεικήσοιτε συμφιλονεικήσοιεν
Infinitive συμφιλονεικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλονεικησων συμφιλονεικησοντος συμφιλονεικησουσα συμφιλονεικησουσης συμφιλονεικησον συμφιλονεικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφιλονεικήσομαι συμφιλονεικήσει, συμφιλονεικήσῃ συμφιλονεικήσεται
Dual συμφιλονεικήσεσθον συμφιλονεικήσεσθον
Plural συμφιλονεικησόμεθα συμφιλονεικήσεσθε συμφιλονεικήσονται
OptativeSingular συμφιλονεικησοίμην συμφιλονεικήσοιο συμφιλονεικήσοιτο
Dual συμφιλονεικήσοισθον συμφιλονεικησοίσθην
Plural συμφιλονεικησοίμεθα συμφιλονεικήσοισθε συμφιλονεικήσοιντο
Infinitive συμφιλονεικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφιλονεικησομενος συμφιλονεικησομενου συμφιλονεικησομενη συμφιλονεικησομενης συμφιλονεικησομενον συμφιλονεικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν οἱ περὶ Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν, εἰωθότα τοῖσ λόγοισ αὐτῶν κατ’ ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε παρεῖναι καὶ συμφιλονεικεῖν, ἐμβαλόντεσ εἰσ· (Plutarch, Aratus, chapter 3 3:1)

Synonyms

  1. to take part in a dispute with

  2. to join in a disputation

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION