Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνακρίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακρίνω

Structure: ἀνα (Prefix) + κρίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)na/krisis

Sense

  1. to examine closely, to question, interrogate
  2. to inquire into
  3. to examine
  4. to examine persons concerned in a suit
  5. to dispute, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρίνω ἀνακρίνεις ἀνακρίνει
Dual ἀνακρίνετον ἀνακρίνετον
Plural ἀνακρίνομεν ἀνακρίνετε ἀνακρίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνακρίνω ἀνακρίνῃς ἀνακρίνῃ
Dual ἀνακρίνητον ἀνακρίνητον
Plural ἀνακρίνωμεν ἀνακρίνητε ἀνακρίνωσιν*
OptativeSingular ἀνακρίνοιμι ἀνακρίνοις ἀνακρίνοι
Dual ἀνακρίνοιτον ἀνακρινοίτην
Plural ἀνακρίνοιμεν ἀνακρίνοιτε ἀνακρίνοιεν
ImperativeSingular ἀνακρίνε ἀνακρινέτω
Dual ἀνακρίνετον ἀνακρινέτων
Plural ἀνακρίνετε ἀνακρινόντων, ἀνακρινέτωσαν
Infinitive ἀνακρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρινων ἀνακρινοντος ἀνακρινουσα ἀνακρινουσης ἀνακρινον ἀνακρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνακρίνομαι ἀνακρίνει, ἀνακρίνῃ ἀνακρίνεται
Dual ἀνακρίνεσθον ἀνακρίνεσθον
Plural ἀνακρινόμεθα ἀνακρίνεσθε ἀνακρίνονται
SubjunctiveSingular ἀνακρίνωμαι ἀνακρίνῃ ἀνακρίνηται
Dual ἀνακρίνησθον ἀνακρίνησθον
Plural ἀνακρινώμεθα ἀνακρίνησθε ἀνακρίνωνται
OptativeSingular ἀνακρινοίμην ἀνακρίνοιο ἀνακρίνοιτο
Dual ἀνακρίνοισθον ἀνακρινοίσθην
Plural ἀνακρινοίμεθα ἀνακρίνοισθε ἀνακρίνοιντο
ImperativeSingular ἀνακρίνου ἀνακρινέσθω
Dual ἀνακρίνεσθον ἀνακρινέσθων
Plural ἀνακρίνεσθε ἀνακρινέσθων, ἀνακρινέσθωσαν
Infinitive ἀνακρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνακρινομενος ἀνακρινομενου ἀνακρινομενη ἀνακρινομενης ἀνακρινομενον ἀνακρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔνθα δή, ὦ ἑταῖρε, μυρία πράγματα εἶχον ἅπασι διηγούμενοσ καὶ ἀνακρίνουσιν καὶ ἀκριβῶσ ἐκπυνθανομένοισ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 19:4)
  • πολλά με ἀνακρίνεισ, ἐμβῆναι δέον, ἕν με πνίγει μάλιστα, ὦ Κλωθοῖ, δι’ ὅπερ ἐπόθουν κἂν πρὸσ ὀλίγον ἐσ τὸ φῶσ ἀνακῦψαι πάλιν. (Lucian, Cataplus, (no name) 11:21)
  • ἔξεστιν αὐτὸν ἀνακρίνειν; (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 2:13)
  • Πολλά με ἀνακρίνεισ, ὦ οὗτοσ, ἤδη πίνειν δέον· (Lucian, Saturnalia, 9:3)
  • ἐγὼ δὲ καίπερ εἰδὼσ ἀνέκρινον, ὃν τρόπον ἀποθάνοιεν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 13:1)
  • καὶ εἶπεν Ἰωνάθαν πρὸσ Δαυίδ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ Ἰσραὴλ εἶδεν, ὅτι ἀνακρινῶ τὸν πατέρα μου ὡσ ἂν ὁ καιρὸσ τρισσῶσ, καὶ ἰδοὺ ἀγαθὸν ᾖ περὶ Δαυίδ, καὶ οὐ μὴ ἀποστείλω πρόσ σε εἰσ ἀγρόν. (Septuagint, Liber I Samuelis 20:12)
  • καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Δανιήλ. διαχωρίσατε αὐτοὺσ ἀπ’ ἀλλήλων μακράν, καὶ ἀνακρινῶ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Susanna 1:51)
  • ὥσπερ γὰρ τοὺσ θεσμοθέτασ ἀνακρίνετε, ἐγὼ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐμαυτὸν ὑμῖν ἀνακρινῶ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 91:3)
  • πάλιν δὴ ἀνακρίνω τὸν παῖδα τουτονί, τίσ ὢν ἀμφισβητεῖ Μακαρτάτῳ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου. (Demosthenes, Speeches 41-50, 70:1)
  • ἀλλ’ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἀνακρίνω· (PROS KORINQIOUS A, chapter 2 48:2)

Synonyms

  1. to examine closely

  2. to inquire into

  3. to examine

  4. to dispute

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION