Ancient Greek-English Dictionary Language

διακρίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακρίνω διακρινῶ

Structure: δια (Prefix) + κρίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to separate one from another, to part, to be parted, to part and join different
  2. to be dissolved into elemental parts
  3. to distinguish, making, distinction, distinction was made
  4. to settle, decide, to get, decided, to come to a decision, to contend
  5. to doubt, hesitate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρίνω διακρίνεις διακρίνει
Dual διακρίνετον διακρίνετον
Plural διακρίνομεν διακρίνετε διακρίνουσιν*
SubjunctiveSingular διακρίνω διακρίνῃς διακρίνῃ
Dual διακρίνητον διακρίνητον
Plural διακρίνωμεν διακρίνητε διακρίνωσιν*
OptativeSingular διακρίνοιμι διακρίνοις διακρίνοι
Dual διακρίνοιτον διακρινοίτην
Plural διακρίνοιμεν διακρίνοιτε διακρίνοιεν
ImperativeSingular διακρίνε διακρινέτω
Dual διακρίνετον διακρινέτων
Plural διακρίνετε διακρινόντων, διακρινέτωσαν
Infinitive διακρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρινων διακρινοντος διακρινουσα διακρινουσης διακρινον διακρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρίνομαι διακρίνει, διακρίνῃ διακρίνεται
Dual διακρίνεσθον διακρίνεσθον
Plural διακρινόμεθα διακρίνεσθε διακρίνονται
SubjunctiveSingular διακρίνωμαι διακρίνῃ διακρίνηται
Dual διακρίνησθον διακρίνησθον
Plural διακρινώμεθα διακρίνησθε διακρίνωνται
OptativeSingular διακρινοίμην διακρίνοιο διακρίνοιτο
Dual διακρίνοισθον διακρινοίσθην
Plural διακρινοίμεθα διακρίνοισθε διακρίνοιντο
ImperativeSingular διακρίνου διακρινέσθω
Dual διακρίνεσθον διακρινέσθων
Plural διακρίνεσθε διακρινέσθων, διακρινέσθωσαν
Infinitive διακρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρινομενος διακρινομενου διακρινομενη διακρινομενης διακρινομενον διακρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅταν γὰρ γένηται αὐτοῖσ ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρόσ με, διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω αὐτοὺσ τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμον αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Exodus 18:16)
  • καὶ δώσεισ τῷ δούλῳ σου καρδίαν ἀκούειν καὶ διακρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τοῦ συνιεῖν ἀνὰ μέσον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ. ὅτι τίσ δυνηθήσεται κρίνειν τὸν λαόν σου τὸν βαρὺν τοῦτον̣ (Septuagint, Liber I Regum 3:9)
  • Τῷ Ἰσσααρὶ Χωνενία καὶ υἱοὶ τῆσ ἐργασίασ τῆσ ἔξω ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ γραμματεύειν καὶ διακρίνειν. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 26:29)
  • οὖσ μὲν γὰρ ρήματα διακρίνει, λάρυγξ δὲ σῖτα γεύεται. (Septuagint, Liber Iob 12:11)
  • εἶδε γὰρ ἤδη ὁδόν μου, διέκρινε δέ με ὥσπερ τὸ χρυσίον. (Septuagint, Liber Iob 23:10)
  • καὶ ἔσται προσδεκτὰ τὰ ἔργα μου, καὶ διακρινῶ τὸν λαόν σου δικαίωσ καὶ ἔσομαι ἄξιοσ θρόνων πατρόσ μου. (Septuagint, Liber Sapientiae 9:12)
  • καὶ ὑμεῖσ, πρόβατα, τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ διακρινῶ ἀναμέσον προβάτου καὶ προβάτου, κριῶν καὶ τράγων. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 34:17)
  • διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἰδοὺ ἐγὼ διακρινῶ ἀναμέσον προβάτου ἰσχυροῦ καὶ ἀναμέσον προβάτου ἀσθενοῦσ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 34:20)
  • βούλει δῆτα ἐγώ σοι τρόπον τινὰ διακρίνω; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 92:5)

Synonyms

  1. to distinguish

  2. to doubt

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION