Ancient Greek-English Dictionary Language

στερέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στερέω στερήσω ἐστέρησα ἐστέρηκα ἐστέρημαι ἐστερήθην

Structure: στερέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (with accusative of person, genitive of thing) I deprive, bereave
  2. (rarely with accusative) I take away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέρω στέρεις στέρει
Dual στέρειτον στέρειτον
Plural στέρουμεν στέρειτε στέρουσιν*
SubjunctiveSingular στέρω στέρῃς στέρῃ
Dual στέρητον στέρητον
Plural στέρωμεν στέρητε στέρωσιν*
OptativeSingular στέροιμι στέροις στέροι
Dual στέροιτον στεροίτην
Plural στέροιμεν στέροιτε στέροιεν
ImperativeSingular στε͂ρει στερεῖτω
Dual στέρειτον στερεῖτων
Plural στέρειτε στεροῦντων, στερεῖτωσαν
Infinitive στέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στερων στερουντος στερουσα στερουσης στερουν στερουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στέρουμαι στέρει, στέρῃ στέρειται
Dual στέρεισθον στέρεισθον
Plural στεροῦμεθα στέρεισθε στέρουνται
SubjunctiveSingular στέρωμαι στέρῃ στέρηται
Dual στέρησθον στέρησθον
Plural στερώμεθα στέρησθε στέρωνται
OptativeSingular στεροίμην στέροιο στέροιτο
Dual στέροισθον στεροίσθην
Plural στεροίμεθα στέροισθε στέροιντο
ImperativeSingular στέρου στερεῖσθω
Dual στέρεισθον στερεῖσθων
Plural στέρεισθε στερεῖσθων, στερεῖσθωσαν
Infinitive στέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερουμενος στερουμενου στερουμενη στερουμενης στερουμενον στερουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στερήσω στερήσεις στερήσει
Dual στερήσετον στερήσετον
Plural στερήσομεν στερήσετε στερήσουσιν*
OptativeSingular στερήσοιμι στερήσοις στερήσοι
Dual στερήσοιτον στερησοίτην
Plural στερήσοιμεν στερήσοιτε στερήσοιεν
Infinitive στερήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στερησων στερησοντος στερησουσα στερησουσης στερησον στερησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στερήσομαι στερήσει, στερήσῃ στερήσεται
Dual στερήσεσθον στερήσεσθον
Plural στερησόμεθα στερήσεσθε στερήσονται
OptativeSingular στερησοίμην στερήσοιο στερήσοιτο
Dual στερήσοισθον στερησοίσθην
Plural στερησοίμεθα στερήσοισθε στερήσοιντο
Infinitive στερήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερησομενος στερησομενου στερησομενη στερησομενης στερησομενον στερησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στερηθήσομαι στερηθήσῃ στερηθήσεται
Dual στερηθήσεσθον στερηθήσεσθον
Plural στερηθησόμεθα στερηθήσεσθε στερηθήσονται
OptativeSingular στερηθησοίμην στερηθήσοιο στερηθήσοιτο
Dual στερηθήσοισθον στερηθησοίσθην
Plural στερηθησοίμεθα στερηθήσοισθε στερηθήσοιντο
Infinitive στερηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερηθησομενος στερηθησομενου στερηθησομενη στερηθησομενης στερηθησομενον στερηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστέρησα ἐστέρησας ἐστέρησεν*
Dual ἐστερήσατον ἐστερησάτην
Plural ἐστερήσαμεν ἐστερήσατε ἐστέρησαν
SubjunctiveSingular στερήσω στερήσῃς στερήσῃ
Dual στερήσητον στερήσητον
Plural στερήσωμεν στερήσητε στερήσωσιν*
OptativeSingular στερήσαιμι στερήσαις στερήσαι
Dual στερήσαιτον στερησαίτην
Plural στερήσαιμεν στερήσαιτε στερήσαιεν
ImperativeSingular στέρησον στερησάτω
Dual στερήσατον στερησάτων
Plural στερήσατε στερησάντων
Infinitive στερήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερησᾱς στερησαντος στερησᾱσα στερησᾱσης στερησαν στερησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστερησάμην ἐστερήσω ἐστερήσατο
Dual ἐστερήσασθον ἐστερησάσθην
Plural ἐστερησάμεθα ἐστερήσασθε ἐστερήσαντο
SubjunctiveSingular στερήσωμαι στερήσῃ στερήσηται
Dual στερήσησθον στερήσησθον
Plural στερησώμεθα στερήσησθε στερήσωνται
OptativeSingular στερησαίμην στερήσαιο στερήσαιτο
Dual στερήσαισθον στερησαίσθην
Plural στερησαίμεθα στερήσαισθε στερήσαιντο
ImperativeSingular στέρησαι στερησάσθω
Dual στερήσασθον στερησάσθων
Plural στερήσασθε στερησάσθων
Infinitive στερήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερησαμενος στερησαμενου στερησαμενη στερησαμενης στερησαμενον στερησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστερήθην ἐστερήθης ἐστερήθη
Dual ἐστερήθητον ἐστερηθήτην
Plural ἐστερήθημεν ἐστερήθητε ἐστερήθησαν
SubjunctiveSingular στερήθω στερήθῃς στερήθῃ
Dual στερήθητον στερήθητον
Plural στερήθωμεν στερήθητε στερήθωσιν*
OptativeSingular στερηθείην στερηθείης στερηθείη
Dual στερηθείητον στερηθειήτην
Plural στερηθείημεν στερηθείητε στερηθείησαν
ImperativeSingular στερήθητι στερηθήτω
Dual στερήθητον στερηθήτων
Plural στερήθητε στερηθέντων
Infinitive στερηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
στερηθεις στερηθεντος στερηθεισα στερηθεισης στερηθεν στερηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστέρηκα ἐστέρηκας ἐστέρηκεν*
Dual ἐστερήκατον ἐστερήκατον
Plural ἐστερήκαμεν ἐστερήκατε ἐστερήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐστερήκω ἐστερήκῃς ἐστερήκῃ
Dual ἐστερήκητον ἐστερήκητον
Plural ἐστερήκωμεν ἐστερήκητε ἐστερήκωσιν*
OptativeSingular ἐστερήκοιμι ἐστερήκοις ἐστερήκοι
Dual ἐστερήκοιτον ἐστερηκοίτην
Plural ἐστερήκοιμεν ἐστερήκοιτε ἐστερήκοιεν
ImperativeSingular ἐστέρηκε ἐστερηκέτω
Dual ἐστερήκετον ἐστερηκέτων
Plural ἐστερήκετε ἐστερηκόντων
Infinitive ἐστερηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐστερηκως ἐστερηκοντος ἐστερηκυῑα ἐστερηκυῑᾱς ἐστερηκον ἐστερηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστέρημαι ἐστέρησαι ἐστέρηται
Dual ἐστέρησθον ἐστέρησθον
Plural ἐστερήμεθα ἐστέρησθε ἐστέρηνται
ImperativeSingular ἐστέρησο ἐστερήσθω
Dual ἐστέρησθον ἐστερήσθων
Plural ἐστέρησθε ἐστερήσθων
Infinitive ἐστέρησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐστερημενος ἐστερημενου ἐστερημενη ἐστερημενης ἐστερημενον ἐστερημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔ τί που σῷ φασγάνῳ βίον στερείσ; (Euripides, Helen, episode 5:30)

Synonyms

  1. I deprive

  2. I take away

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION