Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode

(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode)

γυναῖκεσ εἰ βούλεσθε τὸν λοιπόν χρόνον σπονδὰσ ποιήσασθαι πρὸσ ἐμέ, νυνὶ πάρα, ἐφ’ ᾧτ’ ἀκοῦσαι μηδὲν ὑπ’ ἐμοῦ μηδαμὰ κακὸν τὸ λοιπόν. ταῦτ’ ἐπικηρυκεύομαι. χρείᾳ δὲ ποίᾳ τόνδ’ ἐπεσφέρεισ λόγον; ὅδ’ ἐστὶν οὑν τῇ σανίδι κηδεστὴσ ἐμόσ. ἢν οὖν κομίσωμαι τοῦτον, οὐδὲν μή ποτε κακῶσ ἀκούσητ’· ἢν δὲ μὴ πίθησθέ μοι, ἃ νῦν ὑποικουρεῖτε τοῖσιν ἀνδράσιν ἀπὸ τῆσ στρατιᾶσ παροῦσιν ὑμῶν διαβαλῶ. τὰ μὲν παρ’ ἡμῶν ἴσθι σοι πεπεισμένα· τὸν βάρβαρον δὲ τοῦτον αὐτὸσ πεῖθε σύ. ἐμὸν ἔργον ἐστίν· καὶ σὸν ὦλάφιον ἅ σοι καθ’ ὁδὸν ἔφραζον ταῦτα μεμνῆσθαι ποιεῖν. πρῶτον μὲν οὖν δίελθε κἀνακάλπασον. σὺ δ’ ὦ Τερηδὼν ἐπαναφύσα Περσικόν. τί τὸ βόμβο τοῦτο; κῶμο τίσ ἀνεγεῖρί μοι ἡ παῖσ ἔμελλε προμελετᾶν ὦ τοξότα. ὀρχησομένη γὰρ ἔρχεθ’ ὡσ ἄνδρασ τινάσ. ὀρκῆσι καὶ μελετῆσι, οὐ κωλύσ’ ἐγώ. ὡσ ἐλαπρόσ, ὥσπερ ψύλλο κατὰ τὸ κῴδιο. φέρε θοἰμάτιον ἄνωθεν ὦ τέκνον τοδί· καθιζομένη δ’ ἐπὶ τοῖσι γόνασι τοῦ Σκύθου τὼ πόδε πρότεινον, ἵν’ ὑπολύσω. ναῖκι ναὶ κάτησο κάτησο, ναῖκι ναῖκι τυγάτριον. οἴμ’ ὠσ στέριπο τὸ τιττἴ, ὤσπερ γογγύλη. αὔλει σὺ θᾶττον· ἔτι δέδοικασ τὸν Σκύθην; καλό γε τὸ πυγή. κλαῦσί γ’ ἂν μὴ ’νδον μένῃσ. ἀνακύπτι καὶ παρακύπτι ἀπεψωλημένοσ· εἰε͂ν· καλὴ τὸ σκῆμα περὶ τὸ πόστιον. καλῶσ ἔχει. λαβὲ θοἰμάτιον· ὡρ́α ’στὶ νῷν ἤδη βαδίζειν. οὐκὶ πιλῆσι πρῶτά με; πάνυ γε· φίλησον αὐτόν. ὂ ὂ ὂ παπαπαπαῖ, ὠσ γλυκερὸ τὸ γλῶσσ’, ὤσπερ Ἀττικὸσ μέλισ. τί οὐ κατεύδει παρ’ ἐμέ; χαῖρε τοξότα, οὐ γὰρ γένοιτ’ ἂν τοῦτο. ναὶ <ναὶ> γρᾴδιο. ἐμοὶ κάρισο σὺ τοῦτο. δώσεισ οὖν δραχμήν; ναὶ ναῖκι δῶσι. τἀργύριον τοίνυν φέρε. ἀλλ’ οὐκ ἔκὠδέν· ἀλλὰ τὸ συβήνην λαβέ. ἔπειτα κομίζεισ αὐτοῖσ. ἀκολούτι τέκνον. σὺ δὲ τοῦτο τήρει τὴ γέροντο, γρᾴδιο. ὄνομα δέ σοι τί ἔστιν; Ἀρτεμισία. μεμνῆσι τοίνυν τοὔνομ’· Ἀρταμουξία. Ἑρμῆ δόλιε ταυτὶ μὲν ἔτι καλῶσ ποιεῖσ. σὺ μὲν οὖν ἀπότρεχε παιδάριον τουτὶ λαβών· ἐγὼ δὲ λύσω τόνδε. σὺ δ’ ὅπωσ ἀνδρικῶσ ὅταν λυθῇσ τάχιστα θεύξει καὶ τενεῖσ ὡσ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδἴ οἴκαδε. ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ’ ἢν ἅπαξ λυθῶ. λέλυσο. σὸν ἔργον, φεῦγε πρὶν τὸν τοξότην ἥκοντα καταλαβεῖν. ἐγὼ δὴ τοῦτο δρῶ. ὦ γρᾴδι’ ὠσ καρίεντό σοι τὸ τυγάτριον, κοὐ δύσκολ’ ἀλλὰ πρᾶο. ποῦ τὸ γρᾴδιο; οἴμ’ ὠσ ἀπόλωλο· ποῦ τὸ γέροντ’ ἐντευτενί; ὦ γρᾴδι’, ὦ γρᾷ. οὐκ ἐπαινῶ γρᾴδιο. Ἀρταμουξία. διέβαλλέ μ’ η’ γραῦσ. ἀπότρεκ’ ὠσ τάκιστα σύ· ὀρτῶσ δὲ συβήνη ’στί· καταβηνῆσι γάρ. οἴμοι, τί δρᾶσι; ποῖ τὸ γρᾴδι’; Ἀρταμουξία. τὴν γραῦν ἐρωτᾷσ, ἣ ’φερεν τὰσ πηκτίδασ; ναὶ ναῖκι. εἶδεσ αὐτό; ταύτῃ γ’ οἴχεται αὐτή τ’ ἐκείνη καὶ γέρων τισ εἵπετο. κροκῶτ’ ἔκοντο τὴ γέροντο; φήμ’ ἐγώ. ἔτ’ ἂν καταλάβοισ, εἰ διώκοισ ταυτῃί. ὦ μιαρὸ γρᾶο· πότερα τρέξι τὴν ὀδό; Ἀρταμουξία. ὀρθὴν ἄνω δίωκε. ποῖ θεῖσ; οὐ πάλιν τῃδὶ διώξει; σ’ τοὔμπαλιν τρέχεισ σύ γε. κακόδαιμον, ἀλλὰ τρέξι. Ἀρταμουξία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION