Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

γήινος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: gēinos

Principal Part: γήινος γηίνη γήινον

Structure: γηιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: γῆ

Sense

  1. of or pertaining to earth

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative γήινος γηίνη γήινον
Genitive γηίνου γηίνης γηίνου
Dative γηίνῳ γηίνῃ γηίνῳ
Accusative γήινον γηίνην γήινον
Vocative γήινε γηίνη γήινον
DualN/A/V γηίνω γηίνα γηίνω
G/D γηίνοιν γηίναιν γηίνοιν
PluralNominative γήινοι γηίναι γήινα
Genitive γηίνων γηινῶν γηίνων
Dative γηίνοις γηίναις γηίνοις
Accusative γηίνους γηίνας γήινα
Vocative γήινοι γηίναι γήινα
Positive Comparative Superlative
Adjective γήινος γηίνου γηινότερος γηινοτέρου γηινότατος γηινοτάτου
Adverb γηίνως γηινότερον γηινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάλαι μὲν οὖν γήινον τὸ τεῖχος ἦν, καὶ πύργοι ξύλινοι ἐφειστήκεσαν: (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 9 6:1)
  • χάρακά τε ὦν περιβάλλεται διπλόον τῷ ναυστάθμῳ, καὶ τεῖχος γήινον καὶ τάφρον βαθέαν, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τῆς ὄχθης ἀρξάμενος ἔστε ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν, ἵνα αἱ νέες αὐτῷ ἀνειρυσμέναι ἦσαν. (Arrian, Indica, chapter 33 9:3)
  • Ἐπίκουρος γήινον πύκνωμα κισηροειδῶς καὶ σπογγοειδῶς ταῖς κατατρήσεσιν ὑπὸ τοῦ πυρὸς ἀνημμένον. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, 9:1)
  • αὐτόθεν ὀστράκινόν με καὶ ἐν ποσὶ γήινον Ἑρμῆν ἔπλασεν ἁψῖδος κύκλος ἑλισσόμενος. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1911)
  • γήινον μὲν τιθῶμεν τὸ πρῶτον ἡμῖν ἕν, πάντας μὲν ἀνθρώπους, πάντα δὲ ὅσα πολύποδα καὶ ἄποδα, καὶ ὅσα πορεύσιμα καὶ ὅσα μόνιμα, διειλημμένα ῥίζαις: (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 59:5)
  • καὶ ἀεὶ ὁ ἀριθμὸς ὃς ἂν ᾖ τινῶν ἐστιν, ἢ πύρινος ἢ γήϊνος ἢ μοναδικός, ἀλλ ἡ οὐσία τὸ τοσόνδ εἶναι πρὸς τοσόνδε κατὰ τὴν μῖξιν: (Aristotle, Metaphysics, Book 14 120:5)

Synonyms

  1. of or pertaining to earth

Related

명사

형용사

동사

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION