Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

περαίνω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: perainō

Principal Part: περαίνω περανῶ

Structure: περαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: πέρας

Sense

  1. to bring to an end, finish, accomplish, execute, to be brought to an end, be finished, to be fulfilled, accomplished
  2. to end, finish
  3. to repeat from beginning to end, to relate
  4. to effect one's purpose, to come to, issue, do, good, make, progress
  5. to make way, reach or penetrate
  6. to come to an end, end

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περαίνω περαίνεις περαίνει
Dual περαίνετον περαίνετον
Plural περαίνομεν περαίνετε περαίνουσι(ν)
SubjunctiveSingular περαίνω περαίνῃς περαίνῃ
Dual περαίνητον περαίνητον
Plural περαίνωμεν περαίνητε περαίνωσι(ν)
OptativeSingular περαίνοιμι περαίνοις περαίνοι
Dual περαίνοιτον περαινοίτην
Plural περαίνοιμεν περαίνοιτε περαίνοιεν
ImperativeSingular πέραινε περαινέτω
Dual περαίνετον περαινέτων
Plural περαίνετε περαινόντων, περαινέτωσαν
Infinitive περαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περαινων περαινοντος περαινουσα περαινουσης περαινον περαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περαίνομαι περαίνει, περαίνῃ περαίνεται
Dual περαίνεσθον περαίνεσθον
Plural περαινόμεθα περαίνεσθε περαίνονται
SubjunctiveSingular περαίνωμαι περαίνῃ περαίνηται
Dual περαίνησθον περαίνησθον
Plural περαινώμεθα περαίνησθε περαίνωνται
OptativeSingular περαινοίμην περαίνοιο περαίνοιτο
Dual περαίνοισθον περαινοίσθην
Plural περαινοίμεθα περαίνοισθε περαίνοιντο
ImperativeSingular περαίνου περαινέσθω
Dual περαίνεσθον περαινέσθων
Plural περαίνεσθε περαινέσθων, περαινέσθωσαν
Infinitive περαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περαινομενος περαινομενου περαινομενη περαινομενης περαινομενον περαινομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περανῶ περανεῖς περανεῖ
Dual περανεῖτον περανεῖτον
Plural περανοῦμεν περανεῖτε περανοῦσι(ν)
OptativeSingular περανοῖμι περανοῖς περανοῖ
Dual περανοῖτον περανοίτην
Plural περανοῖμεν περανοῖτε περανοῖεν
Infinitive περανεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
περανων περανουντος περανουσα περανουσης περανουν περανουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περανοῦμαι περανεῖ, περανῇ περανεῖται
Dual περανεῖσθον περανεῖσθον
Plural περανούμεθα περανεῖσθε περανοῦνται
OptativeSingular περανοίμην περανοῖο περανοῖτο
Dual περανοῖσθον περανοίσθην
Plural περανοίμεθα περανοῖσθε περανοῖντο
Infinitive περανεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περανουμενος περανουμενου περανουμενη περανουμενης περανουμενον περανουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέραινον ἐπέραινες ἐπέραινε(ν)
Dual ἐπεραίνετον ἐπεραινέτην
Plural ἐπεραίνομεν ἐπεραίνετε ἐπέραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεραινόμην ἐπεραίνου ἐπεραίνετο
Dual ἐπεραίνεσθον ἐπεραινέσθην
Plural ἐπεραινόμεθα ἐπεραίνεσθε ἐπεραίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τομὴ μέντοι γε οὐχ δμοίως λύει ὀδύνην, ἢν μὴ πρὸς τὴν κληϊ῀δα περαίνῃ ἡ ὀδύνη. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 7.6)
  • Τὰ δὲ περιπλευμονικὰ καὶ πλευριτικὰ ὧδε χρὴ σκέπτεσθαι‧ ἢν ὀξύς ὁ πυρετὸς ᾖ, καὶ τὰ ὀδυνήματα τοῦ ἑτέρου πλευροῦ ἢ ἀμφοτέρων, καὶ τοῦ πνεύματος δὲ ἀναφερομένου ἢν πονέῃ, καὶ βῆχες ἐνέωσι, καὶ πτύσματα πτύῃ πυῤῬὰ ἢ πελιὰ, ἢ καὶ λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ τὰ μεμαθηκότα, τούτοισιν οὕτω χρὴ διάγειν‧ ἢν μὲν ἡ ὀδύνη ἄνω περαίνῃ πρὸς κληϊ῀δα ἢ περὶ μαζὸν ἢ περὶ βραχίονα, τάμνειν χρὴ τὴν ἐν τῷ βραχίονι φλέβα τὴν ἔσω, ἐφ ὁκότερον ἂν ᾖ τῶν μερέων κατὰ τόδε‧ ἀφαιρέειν δὲ κατὰ τὴν τοῦ σώματος ἕξιν καὶ ὡρ´ην καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον, καὶ θαρσέων, ἢν ὀξὺ τὸ ἄλγημα ᾖ, ἄγειν πρὸς λειποψυχίην‧ ἔπειτα ὑποκλύζειν μετὰ τοῦτο. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.1)
  • τὸ δ οὐκ εἶναι ἐπιστημόνως οὐδὲν λέγειν, πρὶν ἂν διὰ τῶν στοιχείων μετὰ τῆς ἀληθοῦς δόξης ἕκαστον περαίνῃ τις, ὅπερ καὶ ἐν τοῖς πρόσθε που ἐρρήθη. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 394:1)

Synonyms

  1. to bring to an end

  2. to end

  3. to make way

  4. to come to an end

Related

명사

형용사

동사

부사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION