Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπεραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπεραίνω διαπερανῶ

Structure: δια (Prefix) + περαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring to a conclusion, discuss thoroughly, tell, all, to get, decided

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπεραίνω διαπεραίνεις διαπεραίνει
Dual διαπεραίνετον διαπεραίνετον
Plural διαπεραίνομεν διαπεραίνετε διαπεραίνουσιν*
SubjunctiveSingular διαπεραίνω διαπεραίνῃς διαπεραίνῃ
Dual διαπεραίνητον διαπεραίνητον
Plural διαπεραίνωμεν διαπεραίνητε διαπεραίνωσιν*
OptativeSingular διαπεραίνοιμι διαπεραίνοις διαπεραίνοι
Dual διαπεραίνοιτον διαπεραινοίτην
Plural διαπεραίνοιμεν διαπεραίνοιτε διαπεραίνοιεν
ImperativeSingular διαπέραινε διαπεραινέτω
Dual διαπεραίνετον διαπεραινέτων
Plural διαπεραίνετε διαπεραινόντων, διαπεραινέτωσαν
Infinitive διαπεραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπεραινων διαπεραινοντος διαπεραινουσα διαπεραινουσης διαπεραινον διαπεραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπεραίνομαι διαπεραίνει, διαπεραίνῃ διαπεραίνεται
Dual διαπεραίνεσθον διαπεραίνεσθον
Plural διαπεραινόμεθα διαπεραίνεσθε διαπεραίνονται
SubjunctiveSingular διαπεραίνωμαι διαπεραίνῃ διαπεραίνηται
Dual διαπεραίνησθον διαπεραίνησθον
Plural διαπεραινώμεθα διαπεραίνησθε διαπεραίνωνται
OptativeSingular διαπεραινοίμην διαπεραίνοιο διαπεραίνοιτο
Dual διαπεραίνοισθον διαπεραινοίσθην
Plural διαπεραινοίμεθα διαπεραίνοισθε διαπεραίνοιντο
ImperativeSingular διαπεραίνου διαπεραινέσθω
Dual διαπεραίνεσθον διαπεραινέσθων
Plural διαπεραίνεσθε διαπεραινέσθων, διαπεραινέσθωσαν
Infinitive διαπεραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπεραινομενος διαπεραινομενου διαπεραινομενη διαπεραινομενης διαπεραινομενον διαπεραινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπέραινον διεπέραινες διεπέραινεν*
Dual διεπεραίνετον διεπεραινέτην
Plural διεπεραίνομεν διεπεραίνετε διεπέραινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπεραινόμην διεπεραίνου διεπεραίνετο
Dual διεπεραίνεσθον διεπεραινέσθην
Plural διεπεραινόμεθα διεπεραίνεσθε διεπεραίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἔπειτα πρεσβεύσασ ποτὲ μεθ’ ἑτέρων, καὶ πάντων κομιζομένων ἐπὶ τριήρουσ κατηγορούμενοσ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅτι στασιάζοι κατὰ τὴν ἀποδημίαν καὶ βλάπτοι τοῦ Διονυσίου τὰσ κοινὰσ πράξεισ καὶ σφόδρα τοῦ Διονυσίου ὀργισθέντοσ ἔφησεν τὴν διαφορὰν γενέσθαι αὑτῷ πρὸσ τοὺσ συμπρέσβεισ ὅτι μετὰ τὸ δεῖπνον ἐκεῖνοι μὲν τῶν Φρυνίχου καὶ Στησιχόρου, ἔτι δὲ Πινδάρου παιάνων τῶν ναυτῶν τινασ ἀνειληφότεσ ᾖδον, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν βουλομένων τοὺσ ὑπὸ τοῦ ὁ Διονυσίου πεποιημένουσ διεπεραίνετο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:7)
  • ἔφησεν τὴν διαφορὰν γενέσθαι αὑτῷ πρὸσ τοὺσ συμπρέσβεισ, ὅτι μετὰ τὸ δεῖπνον ἐκεῖνοι μὲν τῶν φρυνίχου καὶ Στησιχόρου, ἔτι δὲ Πινδάρου παιάνων τῶν ναυτῶν τινασ ἀνειληφότεσ ᾖδον, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν βουλομένων τοὺσ ὑπὸ τοῦ Διονυσίου πεποιημένουσ διεπεραίνετο. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 8)
  • ὃν δεῖ νῦν διαπεραίνειν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 17:2)
  • κάλλιστ’ εἰπὼν οὕτω καὶ διαπέραινε. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 58:6)
  • καὶ μήν, ὦ μακάριε, νῦν γε ἡμεῖσ αὐτὰ τὰ τῆσ φύσεωσ μόνον παθήματα χωρὶσ τοῦ λογισμοῦ διαπεραίνομεν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 249:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION