Ancient Greek-English Dictionary Language

κρατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κρατέω κρατήσω ἐκράτησα κεκράτηκα κεκράτημαι ἐκρατήθην

Structure: κρατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kra/tos

Sense

  1. I rule, command
  2. I conquer, prevail, gain the upper hand
  3. I seize, hold

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κράτω κράτεις κράτει
Dual κράτειτον κράτειτον
Plural κράτουμεν κράτειτε κράτουσιν*
SubjunctiveSingular κράτω κράτῃς κράτῃ
Dual κράτητον κράτητον
Plural κράτωμεν κράτητε κράτωσιν*
OptativeSingular κράτοιμι κράτοις κράτοι
Dual κράτοιτον κρατοίτην
Plural κράτοιμεν κράτοιτε κράτοιεν
ImperativeSingular κρᾶτει κρατεῖτω
Dual κράτειτον κρατεῖτων
Plural κράτειτε κρατοῦντων, κρατεῖτωσαν
Infinitive κράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατων κρατουντος κρατουσα κρατουσης κρατουν κρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κράτουμαι κράτει, κράτῃ κράτειται
Dual κράτεισθον κράτεισθον
Plural κρατοῦμεθα κράτεισθε κράτουνται
SubjunctiveSingular κράτωμαι κράτῃ κράτηται
Dual κράτησθον κράτησθον
Plural κρατώμεθα κράτησθε κράτωνται
OptativeSingular κρατοίμην κράτοιο κράτοιτο
Dual κράτοισθον κρατοίσθην
Plural κρατοίμεθα κράτοισθε κράτοιντο
ImperativeSingular κράτου κρατεῖσθω
Dual κράτεισθον κρατεῖσθων
Plural κράτεισθε κρατεῖσθων, κρατεῖσθωσαν
Infinitive κράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατουμενος κρατουμενου κρατουμενη κρατουμενης κρατουμενον κρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρατήσω κρατήσεις κρατήσει
Dual κρατήσετον κρατήσετον
Plural κρατήσομεν κρατήσετε κρατήσουσιν*
OptativeSingular κρατήσοιμι κρατήσοις κρατήσοι
Dual κρατήσοιτον κρατησοίτην
Plural κρατήσοιμεν κρατήσοιτε κρατήσοιεν
Infinitive κρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατησων κρατησοντος κρατησουσα κρατησουσης κρατησον κρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρατήσομαι κρατήσει, κρατήσῃ κρατήσεται
Dual κρατήσεσθον κρατήσεσθον
Plural κρατησόμεθα κρατήσεσθε κρατήσονται
OptativeSingular κρατησοίμην κρατήσοιο κρατήσοιτο
Dual κρατήσοισθον κρατησοίσθην
Plural κρατησοίμεθα κρατήσοισθε κρατήσοιντο
Infinitive κρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατησομενος κρατησομενου κρατησομενη κρατησομενης κρατησομενον κρατησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κρατηθήσομαι κρατηθήσῃ κρατηθήσεται
Dual κρατηθήσεσθον κρατηθήσεσθον
Plural κρατηθησόμεθα κρατηθήσεσθε κρατηθήσονται
OptativeSingular κρατηθησοίμην κρατηθήσοιο κρατηθήσοιτο
Dual κρατηθήσοισθον κρατηθησοίσθην
Plural κρατηθησοίμεθα κρατηθήσοισθε κρατηθήσοιντο
Infinitive κρατηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατηθησομενος κρατηθησομενου κρατηθησομενη κρατηθησομενης κρατηθησομενον κρατηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκράτησα ἐκράτησας ἐκράτησεν*
Dual ἐκρατήσατον ἐκρατησάτην
Plural ἐκρατήσαμεν ἐκρατήσατε ἐκράτησαν
SubjunctiveSingular κρατήσω κρατήσῃς κρατήσῃ
Dual κρατήσητον κρατήσητον
Plural κρατήσωμεν κρατήσητε κρατήσωσιν*
OptativeSingular κρατήσαιμι κρατήσαις κρατήσαι
Dual κρατήσαιτον κρατησαίτην
Plural κρατήσαιμεν κρατήσαιτε κρατήσαιεν
ImperativeSingular κράτησον κρατησάτω
Dual κρατήσατον κρατησάτων
Plural κρατήσατε κρατησάντων
Infinitive κρατήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατησᾱς κρατησαντος κρατησᾱσα κρατησᾱσης κρατησαν κρατησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκρατησάμην ἐκρατήσω ἐκρατήσατο
Dual ἐκρατήσασθον ἐκρατησάσθην
Plural ἐκρατησάμεθα ἐκρατήσασθε ἐκρατήσαντο
SubjunctiveSingular κρατήσωμαι κρατήσῃ κρατήσηται
Dual κρατήσησθον κρατήσησθον
Plural κρατησώμεθα κρατήσησθε κρατήσωνται
OptativeSingular κρατησαίμην κρατήσαιο κρατήσαιτο
Dual κρατήσαισθον κρατησαίσθην
Plural κρατησαίμεθα κρατήσαισθε κρατήσαιντο
ImperativeSingular κράτησαι κρατησάσθω
Dual κρατήσασθον κρατησάσθων
Plural κρατήσασθε κρατησάσθων
Infinitive κρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατησαμενος κρατησαμενου κρατησαμενη κρατησαμενης κρατησαμενον κρατησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκρατήθην ἐκρατήθης ἐκρατήθη
Dual ἐκρατήθητον ἐκρατηθήτην
Plural ἐκρατήθημεν ἐκρατήθητε ἐκρατήθησαν
SubjunctiveSingular κρατήθω κρατήθῃς κρατήθῃ
Dual κρατήθητον κρατήθητον
Plural κρατήθωμεν κρατήθητε κρατήθωσιν*
OptativeSingular κρατηθείην κρατηθείης κρατηθείη
Dual κρατηθείητον κρατηθειήτην
Plural κρατηθείημεν κρατηθείητε κρατηθείησαν
ImperativeSingular κρατήθητι κρατηθήτω
Dual κρατήθητον κρατηθήτων
Plural κρατήθητε κρατηθέντων
Infinitive κρατηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κρατηθεις κρατηθεντος κρατηθεισα κρατηθεισης κρατηθεν κρατηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκράτηκα κεκράτηκας κεκράτηκεν*
Dual κεκρατήκατον κεκρατήκατον
Plural κεκρατήκαμεν κεκρατήκατε κεκρατήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκρατήκω κεκρατήκῃς κεκρατήκῃ
Dual κεκρατήκητον κεκρατήκητον
Plural κεκρατήκωμεν κεκρατήκητε κεκρατήκωσιν*
OptativeSingular κεκρατήκοιμι κεκρατήκοις κεκρατήκοι
Dual κεκρατήκοιτον κεκρατηκοίτην
Plural κεκρατήκοιμεν κεκρατήκοιτε κεκρατήκοιεν
ImperativeSingular κεκράτηκε κεκρατηκέτω
Dual κεκρατήκετον κεκρατηκέτων
Plural κεκρατήκετε κεκρατηκόντων
Infinitive κεκρατηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκρατηκως κεκρατηκοντος κεκρατηκυῑα κεκρατηκυῑᾱς κεκρατηκον κεκρατηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκράτημαι κεκράτησαι κεκράτηται
Dual κεκράτησθον κεκράτησθον
Plural κεκρατήμεθα κεκράτησθε κεκράτηνται
ImperativeSingular κεκράτησο κεκρατήσθω
Dual κεκράτησθον κεκρατήσθων
Plural κεκράτησθε κεκρατήσθων
Infinitive κεκράτησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκρατημενος κεκρατημενου κεκρατημενη κεκρατημενης κεκρατημενον κεκρατημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τῶν οὖν κατὰ Νικάνορα χωρησάντων οὕτω καὶ ἀπ̓ ἐκείνων τῶν καιρῶν κρατηθείσησ τῆσ πόλεωσ ὑπὸ τῶν Ἑβραίων, καὶ αὐτὸσ αὐτόθι καταπαύσω τὸν λόγον. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:37)
  • ἄδηλον γὰρ εἰ, τῆσ τροφῆσ μὴ κρατηθείσησ, ἀπεψία δέξαιτο τὸν ἐκ τῆσ συνουσίασ ἄραδον καὶ παλμόν, ὥστε διττὴν τὴν βλάβην γενέσθαι. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 16:1)
  • κρατηθείσησ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ ὑπὸ τῶν πολεμίων, εὐθὺσ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ οἱ νενικηκότεσ ὡρ́μησαν· (Diodorus Siculus, Library, book xvi, chapter 19 4:1)

Synonyms

  1. I rule

  2. I conquer

  3. I seize

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION