Hellas Alive Dictionary - αποκρατεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκρατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκρατέω

Structure: ἀπο (Prefix) + κρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to exceed all others

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκράτω	ἀποκράτεις	ἀποκράτει
	Dual		ἀποκράτειτον	ἀποκράτειτον
	Plural	ἀποκράτουμεν	ἀποκράτειτε	ἀποκράτουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποκράτω	ἀποκράτῃς	ἀποκράτῃ
	Dual		ἀποκράτητον	ἀποκράτητον
	Plural	ἀποκράτωμεν	ἀποκράτητε	ἀποκράτωσιν*
Optative	Singular	ἀποκράτοιμι	ἀποκράτοις	ἀποκράτοι
	Dual		ἀποκράτοιτον	ἀποκρατοίτην
	Plural	ἀποκράτοιμεν	ἀποκράτοιτε	ἀποκράτοιεν
Imperative	Singular		ἀποκρᾶτει	ἀποκρατεῖτω
	Dual		ἀποκράτειτον	ἀποκρατεῖτων
	Plural		ἀποκράτειτε	ἀποκρατοῦντων, ἀποκρατεῖτωσαν
Infinitive		ἀποκράτειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκρατων ἀποκρατουντος	ἀποκρατουσα ἀποκρατουσης	ἀποκρατουν ἀποκρατουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποκράτουμαι	ἀποκράτει, ἀποκράτῃ	ἀποκράτειται
	Dual		ἀποκράτεισθον	ἀποκράτεισθον
	Plural	ἀποκρατοῦμεθα	ἀποκράτεισθε	ἀποκράτουνται
Subjunctive	Singular	ἀποκράτωμαι	ἀποκράτῃ	ἀποκράτηται
	Dual		ἀποκράτησθον	ἀποκράτησθον
	Plural	ἀποκρατώμεθα	ἀποκράτησθε	ἀποκράτωνται
Optative	Singular	ἀποκρατοίμην	ἀποκράτοιο	ἀποκράτοιτο
	Dual		ἀποκράτοισθον	ἀποκρατοίσθην
	Plural	ἀποκρατοίμεθα	ἀποκράτοισθε	ἀποκράτοιντο
Imperative	Singular		ἀποκράτου	ἀποκρατεῖσθω
	Dual		ἀποκράτεισθον	ἀποκρατεῖσθων
	Plural		ἀποκράτεισθε	ἀποκρατεῖσθων, ἀποκρατεῖσθωσαν
Infinitive		ἀποκράτεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποκρατουμενος ἀποκρατουμενου	ἀποκρατουμενη ἀποκρατουμενης	ἀποκρατουμενον ἀποκρατουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεκρᾶτουν	ἀπεκρᾶτεις	ἀπεκρᾶτειν*
	Dual		ἀπεκράτειτον	ἀπεκρατεῖτην
	Plural	ἀπεκράτουμεν	ἀπεκράτειτε	ἀπεκρᾶτουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεκρατοῦμην	ἀπεκράτου	ἀπεκράτειτο
	Dual		ἀπεκράτεισθον	ἀπεκρατεῖσθην
	Plural	ἀπεκρατοῦμεθα	ἀπεκράτεισθε	ἀπεκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

διακρατέω (to hold fast, hold one's own)
ἐπικρατέω (to rule over, to have or hold power, to prevail in battle)
κατακρατέω (to prevail over, to prevail, gain the mastery)
κρατέω (I rule, command, I conquer)
συγκρατέω (to keep, together)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποκρατέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποκρατέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어