Sense

1. to prevail over, to prevail, gain the mastery, to prevail, become current

Examples

• καὶ ἀπέστειλε πρὸσ αὐτὸν Ἀθηνόβιον ἕνα τῶν φίλων αὐτοῦ κοινολογησάμενον αὐτῷ λέγων. ὑμεῖσ κατακρατεῖτε τῆσ Ἰόππησ καὶ Γαζάρων καὶ τῆσ ἄκρασ τῆσ ἐν Ἱερουσαλήμ, πόλεισ τῆσ βασιλείασ μου. (Septuagint, Liber Maccabees I 15:28)
• Ὁ φυλάσσων νόμον κατακρατεῖ τοῦ ἐννοήματοσ αὐτοῦ, καὶ συντέλεια τοῦ φόβου Κυρίου σοφία. (Septuagint, Liber Sirach 21:11)
• τὸ μὲν γὰρ εὐγενῶσ εὐτυχεῖν ἀνδρόσ, τὸ δ’ ἀνεπιφθόνωσ εὐηνίου ἀνθρώπου, τὸ δὲ τοῖσ λογισμοῖσ περιεῖναι τῶν ἡδονῶν σοφοῦ, τὸ δ’ ὀργῆσ κατακρατεῖν ἀνδρὸσ, ὲὑ οὐ τοῦ τυχόντοσ; (Plutarch, De liberis educandis, section 10 9:1)
• τροφῆσ κατακρατεῖν ἡ δ’ οὐ φέρει τὸ πολὺ καὶ κατακλύζον, ἢ πυκνὸσ ὢν ὁ πυρὸσ καὶ ξυλώδησ φύεται βέλτιον ἐν ὑγρῷ μαλαττόμενοσ καὶ χυλούμενοσ, τῇ δὲ κριθῇ διὰ μανότητα σύμφορον ἐν ἀρχῇ τὸ ξηρότερον, ἢ διὰ θερμότητα σύμμετροσ καὶ ἀβλαβὴσ; (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 16 1:1)
• τὸν δ’ ἥλιον ἀκράτῳ πυρὶ καὶ σκληρῷ καταθάλπειν τε καὶ καταυαίνειν τὰ φυόμενα καὶ τεθηλότα, καὶ τὸ πολὺ μέροσ τῆσ γῆσ παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ ποιεῖν ἀοίκητον καὶ κατακρατεῖν πολλαχοῦ καὶ τῆσ σελήνησ. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 41 2:2)

Similar forms

• κατακρατεῖν (5)
• κατακρατῆσαι (4)
• κατακράτησον (2)
• κατακρατήσας (2)
• κατακρατέων (1)
• κατακρατοίη (1)
• κατακρατεῖ (1)
• κατακρατήσατε (1)
• κατακρατῆσαν (1)
• κατακρατῶν (1)
• κατακρατεῖτε (1)
• κατακρατοῦντα (1)
• κατακρατήσειν (1)
• κατακρατήσαντα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.