Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 5:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 5:)

ἐπάξιοσ μέν, Οἰδίπουσ, κατοικτίσαι, αὐτόσ τε παῖδέσ θ’ αἵδ’· ἐπεὶ δὲ τῆσδε γῆσ σωτῆρα σαυτὸν τῷδ’ ἐπεμβάλλεισ λόγῳ, παραινέσαι σοι βούλομαι τὰ σύμφορα. ὦ φίλταθ’, ὡσ νῦν πᾶν τελοῦντι προξένει. θοῦ νῦν καθαρμὸν τῶνδε δαιμόνων, ἐφ’ ἃσ τὸ πρῶτον ἵκου καὶ κατέστειψασ πέδον. τρόποισι ποίοισ; ὦ ξένοι, διδάσκετε. πρῶτον μὲν ἱερὰσ ἐξ ἀειρύτου χοὰσ κρήνησ ἐνεγκοῦ, δι’ ὁσίων χειρῶν θιγών. ὅταν δὲ τοῦτο χεῦμ’ ἀκήρατον λάβω; κρατῆρέσ εἰσιν, ἀνδρὸσ εὔχειροσ τέχνη, ὧν κρᾶτ’ ἔρεψον καὶ λαβὰσ ἀμφιστόμουσ. θαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν, ἢ ποίῳ τρόπῳ; οἰόσ γε νεαρᾶσ νεοπόκῳ μαλλῷ λαβών. εἰε͂ν· τὸ δ’ ἔνθεν ποῖ τελευτῆσαί με χρή; χοὰσ χέασθαι στάντα πρὸσ πρώτην ἑώ. ἦ τοῖσδε κρωσσοῖσ οἷσ λέγεισ χέω τάδε; τρισσάσ γε πηγάσ· τὸν τελευταῖον δ’ ὅλον. τοῦ τόνδε πλήσασ θῶ; δίδασκε καὶ τόδε. ὕδατοσ, μελίσσησ· μηδὲ προσφέρειν μέθυ. ὅταν δὲ τούτων γῆ μελάμφυλλοσ τύχῃ; τρὶσ ἐννέ’ αὐτῇ κλῶνασ ἐξ ἀμφοῖν χεροῖν τιθεὶσ ἐλαίασ τάσδ’ ἐπεύχεσθαι λιτάσ. τούτων ἀκοῦσαι βούλομαι· μέγιστα γάρ. ὥσ σφασ καλοῦμεν Εὐμενίδασ, ἐξ εὐμενῶν στέρνων δέχεσθαι τὸν ἱκέτην σωτήριον, αἰτοῦ σύ τ’ αὐτὸσ κεἴ τισ ἄλλοσ ἀντὶ σοῦ, ἄπυστα φωνῶν μηδὲ μηκύνων βοήν· ἔπειτ’ ἀφέρπειν ἄστροφοσ. καὶ ταῦτά σοι δράσαντι θαρσῶν ἂν παρασταίην ἐγώ· ἄλλωσ δὲ δειμαίνοιμ’ ἄν, ὦ ξέν’, ἀμφὶ σοι. ὦ παῖδε, κλύετον τῶνδε προσχώρων ξένων; ἠκούσαμέν τε χὤ τι δεῖ πρόστασσε δρᾶν. ἐμοὶ μὲν οὐχ ὁδωτά· λείπομαι γὰρ ἐν τῷ μὴ δύνασθαι μήδ’ ὁρᾶν, δυοῖν κακοῖν· σφῷν δ’ ἁτέρα μολοῦσα πραξάτω τάδε. ἀρκεῖν γὰρ οἶμαι κἀντὶ μυρίων μίαν ψυχὴν τάδ’ ἐκτίνουσαν, ἢν εὔνουσ παρῇ. ἀλλ’ ἐν τάχει τι πράσσετον· μόνον δέ με μὴ λείπετ’· οὐ γὰρ ἂν σθένοι τοὐμὸν δέμασ ἔρημον ἑρ́πειν οὐδ’ ὑφηγητοῦ δίχα. ἀλλ’ εἶμ’ ἐγὼ τελοῦσα· τὸν τόπον δ’ ἵνα χρῆσταί μ’ ἐφευρεῖν, τοῦτο βούλομαι μαθεῖν. τοὐκεῖθεν ἄλσουσ, ὦ ξένη, τοῦδ’· ἢν δέ του σπάνιν τιν’ ἴσχῃσ, ἔστ’ ἔποικοσ ὃσ φράσει. χωροῖμ’ ἂν ἐσ τόδ’· Ἀντιγόνη, σὺ δ’ ἐνθάδε φύλασσε πατέρα τόνδε· τοῖσ τεκοῦσι γὰρ οὐδ’ εἰ πονεῖ τισ, δεῖ πόνου μνήμην ἔχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION