Lucian, De saltatione, (no name) 35:

(루키아노스, De saltatione, (no name) 35:)

καὶ περὶ μὲν αὐτῆσ ὀρχήσεωσ τοσαῦτα· τὸ γὰρ πάντα ἐπεξιόντα μηκύνειν τὸν λόγον ἀπειρόκαλον. ἃ δὲ τὸν ὀρχηστὴν αὐτὸν ἔχειν χρὴ καὶ ὅπωσ δεῖ ἠσκῆσθαι καὶ ἃ μεμαθηκέναι καὶ οἷσ κρατύνειν τὸ ἔργον, ἤδη σοι δίειμι, ὡσ μάθῃσ οὐ τῶν ῥᾳδίων καὶ τῶν εὐμεταχειρίστων οὖσαν τήν τέχνην, ἀλλὰ πάσησ παιδεύσεωσ ἐσ τὸ ἀκρότατον ἀφικνουμένην, οὐ μουσικῆσ μόνον ἀλλὰ καὶ ῥυθμικῆσ καὶ μετρικῆσ, καὶ τῆσ σῆσ φιλοσοφίασ μάλιστα, τῆσ τε φυσικῆσ καὶ τῆσ ἠθικῆσ· τὴν γὰρ διαλεκτικὴν αὐτῆσ περιεργίαν ἄκαιρον αὑτῇ νενόμικεν. οὐ μὴν οὐδὲ ῥητορικῆσ ἀφέστηκεν, ἀλλὰ καὶ ταύτησ μετέχει, καθ’ ὅσον ἤθουσ τε καὶ πάθουσ ἐπιδεικτική ἐστιν, ὧν καὶ οἱ ῥήτορεσ γλίχονται. οὐκ ἀπήλλακται δὲ καὶ γραφικῆσ καὶ πλαστικῆσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐν ταύταισ εὐρυθμίαν μάλιστα μιμουμένη φαίνεται, ὡσ μηδὲν ἀμείνω μήτε Φειδίαν αὐτῆσ μήτε Ἀπελλῆν εἶναι δοκεῖν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION