Homer, Iliad, Book 10 17:

(호메로스, 일리아스, Book 10 17:)

ὣσ φάθ’, ὃ δὲ κλισίην δὲ κιὼν πολύμητισ Ὀδυσσεὺσ ποικίλον ἀμφ’ ὤμοισι σάκοσ θέτο, βῆ δὲ μετ’ αὐτούσ. οὐκ ἀί̈εισ ὡσ Τρῶεσ ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο εἱάται ἄγχι νεῶν, ὀλίγοσ δ’ ἔτι χῶροσ ἐρύκει; βὰν δ’ ἐπὶ Τυδεί̈δην Διομήδεα· τὸν δὲ κίχανον ἐκτὸσ ἀπὸ κλισίησ σὺν τεύχεσιν· ἀμφὶ δ’ ἑταῖροι εὗδον, ὑπὸ κρασὶν δ’ ἔχον ἀσπίδασ· ἔγχεα δέ σφιν ὄρθ’ ἐπὶ σαυρωτῆροσ ἐλήλατο, τῆλε δὲ χαλκὸσ λάμφ’ ὥσ τε στεροπὴ πατρὸσ Διόσ· αὐτὰρ ὅ γ’ ἡρ́ωσ εὗδ’, ὑπὸ δ’ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸσ ἀγραύλοιο, αὐτὰρ ὑπὸ κράτεσφι τάπησ τετάνυστο φαεινόσ. τὸν παρστὰσ ἀνέγειρε Γερήνιοσ ἱππότα Νέστωρ, λὰξ ποδὶ κινήσασ, ὄτρυνέ τε νείκεσέ τ’ ἄντην· ἔγρεο Τυδέοσ υἱέ· τί πάννυχον ὕπνον ἀωτεῖσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION