Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 3

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 3)

καίτοι τινέσ φασι κατὰ φύσιν εἶναι τὴν ἡδονὴν ἐκ τοῦ πάντα ζῷα δεδουλῶσθαι ταύτῃ, ὥσπερ οὐχὶ καὶ δειλίασ καὶ φόβου καὶ τῶν ἄλλων παθημάτων κοινῶσ μὲν ἐν ἅπασιν ὄντων, παρὰ δὲ τοῖσ λογισμῷ χρωμένοισ ἀποδοκιμαζομένων. τὸ οὖν ἡδονὰσ διώκειν προπετῶσ λύπασ ἐστὶ θηρεύειν. διόπερ Ὅμηροσ ἐπονείδιστον βουλόμενοσ ποιῆσαι τὴν ἡδονὴν καὶ τῶν θεῶν φησι τοὺσ μεγίστουσ οὐδὲν ὑπὸ τῆσ σφετέρασ ὠφελεῖσθαι δυνάμεωσ, ἀλλὰ τὰ μέγιστα βλάπτεσθαι παρενεχθέντασ ὑπ’ αὐτῆσ. ὅσα μὲν γὰρ ἀγρυπνῶν ὁ Ζεὺσ ἐφρόντιζεν ὑπὲρ τῶν Τρώων, ταῦτ’ ἀπώλεσεν μεθ’ ἡμέραν ὑφ’ ἡδονῆσ κρατηθείσ. καὶ ὁ Ἄρησ ἀλκιμώτατοσ ὢν ὑπὸ τοῦ ἀσθενεστάτου Ἡφαίστου συνεποδίσθη καὶ ὦφλεν αἰσχύνην καὶ ζηαίαν ἐκδοὺσ ἑαυτὸν ἔρωσιν ἀλογίστοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION