Hellas Alive Dictionary - ανακοιρανεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνακοιρανέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνακοιρανέω

Structure: ἀνα (Prefix) + κοιρανέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to rule or command

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακοιρανῶ	ἀνακοιρανεῖς	ἀνακοιρανεῖ
	Dual		ἀνακοιρανεῖτον	ἀνακοιρανεῖτον
	Plural	ἀνακοιρανοῦμεν	ἀνακοιρανεῖτε	ἀνακοιρανοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀνακοιρανῶ	ἀνακοιρανῇς	ἀνακοιρανῇ
	Dual		ἀνακοιρανῆτον	ἀνακοιρανῆτον
	Plural	ἀνακοιρανῶμεν	ἀνακοιρανῆτε	ἀνακοιρανῶσιν*
Optative	Singular	ἀνακοιρανοῖμι	ἀνακοιρανοῖς	ἀνακοιρανοῖ
	Dual		ἀνακοιρανοῖτον	ἀνακοιρανοίτην
	Plural	ἀνακοιρανοῖμεν	ἀνακοιρανοῖτε	ἀνακοιρανοῖεν
Imperative	Singular		ἀνακοιράνει	ἀνακοιρανείτω
	Dual		ἀνακοιρανεῖτον	ἀνακοιρανείτων
	Plural		ἀνακοιρανεῖτε	ἀνακοιρανούντων, ἀνακοιρανείτωσαν
Infinitive		ἀνακοιρανεῖν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακοιρανων ἀνακοιρανουντος	ἀνακοιρανουσα ἀνακοιρανουσης	ἀνακοιρανουν ἀνακοιρανουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακοιρανοῦμαι	ἀνακοιρανεῖ, ἀνακοιρανῇ	ἀνακοιρανεῖται
	Dual		ἀνακοιρανεῖσθον	ἀνακοιρανεῖσθον
	Plural	ἀνακοιρανούμεθα	ἀνακοιρανεῖσθε	ἀνακοιρανοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀνακοιρανῶμαι	ἀνακοιρανῇ	ἀνακοιρανῆται
	Dual		ἀνακοιρανῆσθον	ἀνακοιρανῆσθον
	Plural	ἀνακοιρανώμεθα	ἀνακοιρανῆσθε	ἀνακοιρανῶνται
Optative	Singular	ἀνακοιρανοίμην	ἀνακοιρανοῖο	ἀνακοιρανοῖτο
	Dual		ἀνακοιρανοῖσθον	ἀνακοιρανοίσθην
	Plural	ἀνακοιρανοίμεθα	ἀνακοιρανοῖσθε	ἀνακοιρανοῖντο
Imperative	Singular		ἀνακοιρανοῦ	ἀνακοιρανείσθω
	Dual		ἀνακοιρανεῖσθον	ἀνακοιρανείσθων
	Plural		ἀνακοιρανεῖσθε	ἀνακοιρανείσθων, ἀνακοιρανείσθωσαν
Infinitive		ἀνακοιρανεῖσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακοιρανουμενος ἀνακοιρανουμενου	ἀνακοιρανουμενη ἀνακοιρανουμενης	ἀνακοιρανουμενον ἀνακοιρανουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνεκοιράνουν	ἀνεκοιράνεις	ἀνεκοιράνειν*
	Dual		ἀνεκοιρανεῖτον	ἀνεκοιρανείτην
	Plural	ἀνεκοιρανοῦμεν	ἀνεκοιρανεῖτε	ἀνεκοιράνουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνεκοιρανούμην	ἀνεκοιρανοῦ	ἀνεκοιρανεῖτο
	Dual		ἀνεκοιρανεῖσθον	ἀνεκοιρανείσθην
	Plural	ἀνεκοιρανούμεθα	ἀνεκοιρανεῖσθε	ἀνεκοιρανοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

to rule or command
- κρατέω (I rule, command)
- ἄρχω (I lead, rule, govern)
- συνανάσσω (to rule with)
- κοιρανέω (to be lord or master, to rule, command)
- ἀρχεύω (to command)
- ἐπιτρέπω (to command)
- στρατηλατέω (to be commander of, to command)

Derived

κοιρανέω (to be lord or master, to rule, command)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνακοιρανέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Synonyms

to rule or command

Derived

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀνακοιρανέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Synonyms

to rule or command

Derived

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어