ἄλαλκε?
Adverb;
Transliteration: alalke
Principal Part:
ἄλαλκε
Etym.: From ΑΛΚ, come ἄλαλκε, ἀλκή, ἄλκαρ, ἄλκιμος, ἀλέξω: identical with ΑΡΚ, whence ἀρκέω, Lat. arceo, arx, arca.
- παῖδ ἐρατὸν <δ> Ἀρχεστράτου αἴνησα, τὸν εἶδον κρατέοντα χερὸς ἀλκᾷ βωμὸν παρ Ὀλύμπιον, κεῖνον κατὰ χρόνον ἰδέᾳ τε καλὸν ὡρ´ᾳ τε κεκραμένον, ἅ ποτε ἀναιδέα Γανυμήδει μόρον ἄλαλκε σὺν Κυπρογενεῖ. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 10 27:1)
- ἄλαλκε δὲ Χείρων, καὶ τὸ μόρσιμον Διόθεν πεπρωμένον ἔκφερεν: (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 4 17:2)
- Ἄρτεμι θηροφόνη, θύγατερ Διός, ἣν Ἀγαμέμνων εἵσαθ ὅτ ἐς Τροίην ἔπλεε νηυσὶ θοῇς, εὐχομένῳ μοι κλῦθι, κακὰς δ ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-13894)
- τὸν δ οὐ κύνες ἀμφεπένοντο, ἀλλὰ κύνας μὲν ἄλαλκε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη ἤματα καὶ νύκτας, ῥοδόεντι δὲ χρῖεν ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων. (Homer, Iliad, Book 23 18:2)