Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 2

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 2)

Κάδμον μὲν γάρ φασι τὸν Ἀγήνοροσ ἐκ Φοινίκησ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ ἀποσταλῆναι πρὸσ ζήτησιν τῆσ Εὐρώπησ, ἐντολὰσ λαβόντα ἢ τὴν παρθένον ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰσ τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν χώραν, καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν εἰσ οἶκον ἀνακομιδήν· καταντήσαντα δ’ εἰσ τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰσ Θήβασ. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτησ, γεννῆσαι δ’ ἐξ αὐτῆσ Σεμέλην %5καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ Πολύδωρον. τῇ δὲ Σεμέλῃ διὰ τὸ κάλλοσ Δία μιγέντα καὶ μεθ’ ἡσυχίασ ποιούμενον τὰσ ὁμιλίασ δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆσ·

διόπερ ὑπ’ αὐτῆσ παρακληθῆναι τὰσ ἐπιπλοκὰσ ὁμοίασ ποιεῖσθαι ταῖσ πρὸσ τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖσ. τὸν μὲν οὖν Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶσ μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶσ ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν·

τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ περιστάσεωσ οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν βρέφοσ ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸσ αὐτὴν τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ παιδίον ἀναλαβόντα τὸν Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ, καὶ προστάξαι τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸσ τὸ ἄντρον τὸ ἐν τῇ Νύσῃ, κείμενον μεταξὺ Φοινίκησ καὶ Νείλου, ταῖσ δὲ νύμφαισ παραδοῦναι τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆσ σπουδῆσ ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα τὸν Διόνυσον ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆσ προσηγορίασ ταύτησ ἀπὸ Διὸσ καὶ Νύσησ.

καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοισ μαρτυρῆσαι ἐν τοῖσ ὕμνοισ ἐν οἷσ λέγει ἔστι δέ τισ Νύση, ὕπατον ὄροσ, ἀνθέον ὕλη, τηλοῦ Φοινίκησ, σχεδὸν Αἰγύπτοιο ῥοάων. τραφέντα δ’ αὐτὸν ὑπὸ τῶν νυμφῶν ἐν τῇ Νύσῃ φασὶν εὑρετήν τε τοῦ οἴνου γενέσθαι καὶ τὴν φυτείαν διδάξαι τῆσ ἀμπέλου τοὺσ ἀνθρώπουσ.

ἐπιόντα δὲ σχεδὸν ὅλην τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ πᾶσι μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ’ αὐτὸν καὶ τὸ ἐκ τῆσ κριθῆσ κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ’ ἐνίων ζῦθοσ, οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον τῆσ περὶ τὸν οἶνον εὐωδίασ. τοῦτο δὲ διδάξαι τοὺσ χώραν ἔχοντασ μὴ δυναμένην ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆσ ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ’ αὐτὸν καὶ στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν, καὶ τοὺσ ἀδίκουσ καὶ ἀσεβεῖσ τῶν ἀνθρώπων κολάζειν.

καὶ κατὰ μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτασ ἐλευθερῶσαι πάσασ τὰσ πόλεισ, καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆσ αὐτονομίασ, ἣν Ἐλευθερὰσ προσαγορεῦσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION