Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 56

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 56)

καθόλου δὲ διὰ τὴν τῶν τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τισ καὶ διάφοροσ ἱστορία περὶ Μηδείασ ἐξενήνεκται, καί τινεσ χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖσ Ἀθηναίοισ φασὶν αὐτὴν ἀναλαβοῦσαν τὸν ἐξ Αἰγέωσ Μῆδον εἰσ Κόλχουσ διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Αἰήτην ἐκ τῆσ βασιλείασ ὑπὸ τἀδελφοῦ Πέρσου βιαίωσ ἐκπεπτωκότα τὴν ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι, Μήδου τοῦ Μηδείασ ἀνελόντοσ τὸν Πέρσην· μετὰ δὲ ταῦτα δυνάμεωσ ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν Μῆδον πολλὴν ἐπελθεῖν τῆσ ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίασ, καὶ κατασχεῖν τὴν ἀπ’ ἐκείνου Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσασ τὰσ ἀποφάσεισ τῶν περὶ τῆσ Μηδείασ μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα καὶ μακρὸν εἶναι κρίνοντεσ τὰ καταλειπόμενα τῆσ περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίασ προσθήσομεν.

οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν τε ἀρχαίων συγγραφέων καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ Τίμαιοσ, φασὶ τοὺσ Ἀργοναύτασ μετὰ τὴν τοῦ δέρουσ ἁρπαγὴν πυθομένουσ ὑπ’ Αἰήτου προκατειλῆφθαι ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμησ ἀξίαν.

ἀναπλεύσαντασ γὰρ αὐτοὺσ διὰ τοῦ Τανάιδοσ ποταμοῦ ἐπὶ τὰσ πηγάσ, καὶ κατὰ τόπον τινὰ τὴν ναῦν διελκύσαντασ, καθ’ ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ τὴν ῥύσιν ἔχοντοσ εἰσ τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι πρὸσ τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν ἄρκτων ἐπὶ τὴν δύσιν κομισθῆναι τὴν γῆν ἔχοντασ ἐξ εὐωνύμων, καὶ πλησίον γινομένουσ Γαδείρων εἰσ τὴν καθ’ ἡμᾶσ θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεισ δὲ τούτων φέρουσι, δεικνύντεσ τοὺσ παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντασ Κελτοὺσ σεβομένουσ μάλιστα τῶν θεῶν τοὺσ Διοσκόρουσ·

παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺσ ἔχειν ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν τούτων τῶν θεῶν παρουσίαν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι δὲ καὶ τὴν παρὰ τὸν ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγασ ἔχουσαν προσηγορίασ ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν Διοσκόρων. παραπλησίωσ δὲ καὶ τὴν ἐντὸσ Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆσ τούτων ἀνακομιδῆσ.

περὶ μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντασ αὐτοὺσ εἰσ νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν τὸν ἐν αὐτῇ λιμένα, κάλλιστον ὄντα τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ τόποισ, Ἀργῷον ἀπὸ τῆσ νεὼσ προσαγορεῦσαι, καὶ μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν. παραπλησίωσ δὲ τοῖσ εἰρημένοισ κατὰ μὲν τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων ὀκτακοσίων τῆσ Ῥώμησ ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα, κατὰ δὲ Φορμίασ τῆσ Ἰταλίασ Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον.

πρὸσ δὲ τούτοισ ὑπ’ ἀνέμων αὐτοὺσ ἐκριφέντασ εἰσ τὰσ Σύρτεισ, καὶ μαθόντασ παρὰ Τρίτωνοσ τοῦ τότε βασιλεύοντοσ τῆσ Λιβύησ τὴν ἰδιότητα τῆσ θαλάττησ, καὶ τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντασ, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοισ μὲν κεχαραγμένον γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν νεωτέρων χρόνων διαμείναντα παρὰ τοῖσ Εὐεσπερίτασ. οὐ παραλειπτέον δ’ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων τοὺσ Ἀργοναύτασ ἀνὰ τὸν Ἴστρον πλεύσαντασ μέχρι τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ τῆσ ἀντιπροσώπου ῥύσεωσ πρὸσ τὸν Ἀδριατικὸν κόλπον.

τούτουσ γὰρ ὁ χρόνοσ ἤλεγξεν ὑπολαβοντασ τὸν ἐν τῷ Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν εἰσ τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα τὴν ῥύσιν ἔχειν ἀπὸ τῶν αὐτῶν τόπων.

Ῥωμαίων γὰρ καταπολεμησάντων τὸ τῶν Ἴστρων ἔθνοσ, εὑρέθη τὰσ πηγὰσ ἔχων ὁ ποταμὸσ ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων τῆσ θαλάττησ. ἀλλὰ γὰρ τοῖσ συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆσ πλάνησ φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION