Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 15

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 15)

μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸσ τοὺσ ἀθανάτουσ πόλεμον, Ἡρακλῆσ τοῖσ θεοῖσ συναγωνισάμενοσ καὶ πολλοὺσ ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆσ ἔτυχε τῆσ μεγίστησ. Ζεὺσ γὰρ τοὺσ μὲν συναγωνισαμένουσ τῶν θεῶν μόνουσ ὠνόμασεν Ὀλυμπίουσ, ἵνα τῇ ταύτησ τιμῇ ὁ ἀγαθὸσ κοσμηθεὶσ ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονοσ· ἠξίωσε δὲ ταύτησ τῆσ προσηγορίασ τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων Διόνυσον καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι πατρὸσ ἦσαν Διόσ, ἀλλὰ διότι καὶ τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντεσ μεγάλα τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺσ δέ, Προμηθέωσ παραδόντοσ τὸ πῦρ τοῖσ ἀνθρώποισ, δεσμοῖσ κατελάβετο καὶ παρέστησεν ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ αὐτοῦ.

Ἡρακλῆσ δ’ ὁρῶν τῆσ τιμωρίασ αὐτὸν τυγχάνοντα διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν μὲν ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία πείσασ λῆξαι τῆσ ὀργῆσ ἔσωσε τὸν κοινὸν εὐεργέτην. μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν ἆθλον ἀγαγεῖν τὰσ Διομήδουσ τοῦ Θρᾳκὸσ ἵππουσ.

αὗται δὲ χαλκᾶσ μὲν φάτνασ εἶχον διὰ τὴν ἀγριότητα, ἁλύσεσι δὲ σιδηραῖσ διὰ τὴν ἰσχὺν ἐδεσμεύοντο, τροφὴν δ’ ἐλάμβανον οὐ τὴν ἐκ γῆσ φυομένην, ἀλλὰ τὰ τῶν ξένων μέλη διαιρούμεναι τροφὴν εἶχον τὴν συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων. ταύτασ ὁ Ἡρακλῆσ βουλόμενοσ χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖσ τοῦ παρανομεῖν διδάξαντοσ σαρξὶν ἐκπληρώσασ τὴν ἔνδειαν τῶν ζῴων εὐπειθεῖσ ἔσχεν. Εὐρυσθεὺσ δ’ ἀχθεισῶν πρὸσ αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτασ μὲν ἱερὰσ ἐποίησεν Ἥρασ, ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι μέχρι τῆσ Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνοσ βασιλείασ.

τοῦτον δὲ τὸν ἆθλον ἐπιτελέσασ μετ’ Ιἄσονοσ συνεξέπλευσε συστρατεύσων ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέροσ εἰσ Κόλχουσ. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ κατὰ μέροσ διέξιμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION