Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 65

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 65)

τῶν δ’ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν μὲν Οἰδίπουν ὑπὸ τῶν υἱῶν ἔνδον μένειν ἀναγκασθῆναι διὰ τὴν αἰσχύνην, τοὺσ δὲ νεανίσκουσ παραλαβόντασ τὴν ἀρχὴν ὁμολογίασ θέσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ παρ’ ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ’ ὄντοσ Ἐτεοκλέουσ, τοῦτον πρῶτον ἄρξαι, καὶ διελθόντοσ τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι παραδιδόναι τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην κατὰ τὰσ ὁμολογίασ ἀπαιτεῖν τὴν ἀρχήν·

τοῦ δ’ ἀδελφοῦ μὴ ὑπακούοντοσ φυγεῖν εἰσ Ἄργοσ πρὸσ Ἄδραστον τὸν βασιλέα. καθ’ ὃν δὴ χρόνον φασὶ Τυδέα τὸν Οἰνέωσ ἐν Καλυδῶνι τοὺσ ἀνεψιοὺσ ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆσ Αἰτωλίασ εἰσ Ἄργοσ. Ἄδραστον δ’ ἀμφοτέρουσ ὑποδεξάμενον φιλοφρόνωσ κατά τι λόγιον συνοικίσαι τὰσ θυγατέρασ αὐτοῖσ, Ἀργείαν μὲν Πολυνείκει, Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ.

εὐδοκιμούντων δὲ τῶν νεανίσκων καὶ μεγάλησ ἀποδοχῆσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ τυγχανόντων, φασὶ τὸν Αδραστον χαριζόμενον αὐτοῖσ ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρουσ εἰσ τὰσ πατρίδασ. κρίναντοσ δ’ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰσ τὰσ Θήβασ ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸσ Ἐτεοκλέα περὶ τῆσ καθόδου.

ἐνταῦθά φασι τὸν μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέουσ πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντασ ἀνελεῖν καὶ παραδόξωσ εἰσ τὸ Ἄργοσ διασωθῆναι, τὸν δ’ Ἄδραστον πυθόμενον τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ πρὸσ τὴν στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ πολέμου Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντησ τῆσ Σχοινέωσ. τοὺσ δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖσ ἐπὶ τὰσ Θήβασ·

τοῦ δὲ προγινώσκοντοσ ὡσ ἀπολεῖται συστρατεύσασ αὐτοῖσ, καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντοσ, Πολυνείκην φασὶ τὸν χρυσοῦν ὁρ́μον, ὃν Ἀφροδίτην μυθολογοῦσιν Ἁρμονίᾳ δωρήσασθαι, δοῦναι τῇ γυναικὶ τῇ Ἀμφιαράου, ὅπωσ τὸν ἄνδρα πείσῃ συμμαχῆσαι. καθ’ ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου πρὸσ Ἄδραστον στασιάζοντοσ περὶ τῆσ βασιλείασ, ὁμολογίασ θέσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ, καθ’ ἃσ ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν οὖσαν Ἀμφιαράου, ἀδελφὴν δ’ Ἀδράστου.

τῆσ δὲ τὸ νίκημα περιθείσησ Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆσ ἐπὶ Θήβασ στρατείασ ἀποφηναμένησ δεῖν στρατεύειν, ὁ μὲν Ἀμφιάραοσ δόξασ ὑπὸ τῆσ γυναικὸσ προδεδόσθαι συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰσ δὲ ἔδωκεν Ἀλκμαίωνι τῷ υἱῷ μετὰ τὴν ἑαυτοῦ τελευτὴν ἀνελεῖν τὴν Ἐριφύλην. οὗτοσ μὲν οὖν ὕστερον κατὰ τὰσ τοῦ πατρὸσ ἐντολὰσ ἀνεῖλε τὴν μητέρα, καὶ διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ μύσουσ εἰσ μανίαν περιέστη·

οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρασ ἡγεμόνασ, Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντησ τῆσ Σχοινέωσ, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὰσ Θήβασ, ἔχοντεσ δύναμιν ἀξιόλογον. μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆσ μὲν καὶ Πολυνείκησ ἀλλήλουσ ἀνεῖλον, Καπανεὺσ δὲ βιαζόμενοσ καὶ διὰ κλίμακοσ ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἐτελεύτησεν, Ἀμφιάραοσ δὲ χανούσησ τῆσ γῆσ ἐμπεσὼν εἰσ τὸ χάσμα μετὰ τοῦ ἁρ́ματοσ ἄφαντοσ ἐγένετο.

ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ’ Ἄδραστοσ καταλιπὼν ἀτάφουσ τοὺσ τετελευτηκότασ ἐπανῆλθεν εἰσ Ἄργοσ.

ἀτάφων δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸσ τολμῶντοσ θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντεσ τῶν ἄλλων χρηστότητι πάντασ τοὺσ ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότασ ἔθαψαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION