Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 77

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 77)

μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰσ εἰσ Κρήτην, καὶ διὰ τὴν ἐν τῇ τέχνῃ δόξαν θαυμαζόμενοσ, φίλοσ ἐγένετο Μίνωοσ τοῦ βασιλέωσ. κατὰ δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον Πασιφάησ τῆσ Μίνωοσ γυναικὸσ ἐρασθείσησ τοῦ ταύρου, μηχάνημα ποιήσασ ὡμοιωμένον βοΐ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ πρὸσ τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ τούτων τῶν χρόνων Μίνωα κατ’ ἐνιαυτὸν συνήθωσ καθιεροῦν τὸν κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι καὶ θύειν τοῦτον τῷ θεῷ·

γενομένου δὲ τότε ταύρου κάλλει διαφέροντοσ ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων θῦσαι· τὸν δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ Μίνῳ ποιῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Πασιφάην ἐρασθῆναι τοῦ ταύρου. διὰ δὲ τῆσ τούτου φιλοτεχνίασ τὴν Πασιφάην μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν μυθολογούμενον Μινώταυρον.

τοῦτον δέ φασι διφυῆ γεγονέναι, καὶ τὰ μὲν ἀνώτερα μέρη τοῦ σώματοσ ἄχρι τῶν ὤμων ἔχειν ταύρου, τὰ δὲ λοιπὰ ἀνθρώπου. τῷ δὲ τέρατι τούτῳ πρὸσ διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰσ διεξόδουσ σκολιὰσ ἔχοντα καὶ τοῖσ ἀπείροισ δυσευρέτουσ, ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον τοὺσ ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένουσ ἑπτὰ κόρουσ καὶ κόρασ κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν.

τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον τὴν ἀπειλὴν τοῦ Μίνωοσ διὰ τὴν κατασκευὴν τῆσ βοόσ φασι φοβηθέντα τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέωσ ἐκ τῆσ Κρήτησ ἐκπλεῦσαι, συνεργούσησ τῆσ Πασιφάησ καὶ πλοῖον δούσησ πρὸσ τὸν ἔκπλουν.

μετὰ δὲ τούτου τὸν υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι πρόσ τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸσ ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλωσ ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰσ θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ’ οὗ καὶ τὸ πέλαγοσ Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι.

τὸν δὲ Δαίδαλον ἐκ τῆσ νήσου ταύτησ ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆσ Σικελίασ πρὸσ χώραν ἧσ βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν εὐφυϊάν καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ πλέον. τινὲσ δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντοσ καὶ ὑπὸ τῆσ Πασιφάησ κρυπτομένου, Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα βουλόμενον τιμωρίασ ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον, καὶ μὴ δυνάμενον εὑρεῖν, τά τε πλοῖα πάντα τὰ κατὰ τὴν νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων πλῆθοσ ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν Δαίδαλον ἀνευρόντι.

ἐνταῦθα τὸν Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξωσ πτέρυγασ πεφιλοτεχνημένασ καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶσ ἠσκημένασ·

ἐπιθέντα δὲ ταύτασ τῷ τε τοῦ υἱοῦ σώματι καὶ τῷ ἑαυτοῦ παραδόξωσ ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆσ Κρήτησ νήσου πέλαγοσ. καὶ τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ τὴν νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν εἰσ τὸ πέλαγοσ, τακέντοσ διὰ τὸν ἥλιον τοῦ συνέχοντοσ τὰσ πτέρυγασ κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν θάλατταν πετόμενον καὶ παρ’ ἕκαστον τέγγοντα τὰσ πτέρυγασ διασωθῆναι παραδόξωσ εἰσ τὴν Σικελίαν.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων εἰ καὶ παράδοξόσ ἐστιν ὁ μῦθοσ, ὅμωσ ἐκρίναμεν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION