Herodotus, The Histories, book 2, chapter 121D

(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121D)

ὡσ δὲ χαλεπῶσ ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντοσ παιδὸσ καὶ πολλὰ πρὸσ αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνουσ κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺσ πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούσ· ὡσ δὲ κατὰ τοὺσ φυλάσσοντασ ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖσ ποδεῶνασ αὐτὸν λύειν ἀπαμμένουσ· ὡσ δὲ ἔρρεε ὁ οἶνοσ, τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡσ οὐκ ἔχοντα πρὸσ ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται.

τοὺσ δὲ φυλάκουσ ὡσ ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐσ τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντασ, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένουσ· τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηύ̈νεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆσ ὀργῆσ, τέλοσ δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺσ ὄνουσ ἐκ τῆσ ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν.

ὡσ δὲ λόγουσ τε πλέουσ ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαι μιν καὶ ἐσ γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα·

τοὺσ δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντασ πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ’ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι. ὡσ δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνωσ ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν·

δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένουσ τοὺσ φυλάκουσ ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντασ ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. τὸν δέ, ὡσ πρόσω ἦν τῆσ νυκτόσ, τό τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰσ δεξιὰσ παρηίδασ, ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺσ ὄνουσ ἀπελαύνειν ἐπ’ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION