Herodotus, The Histories, book 2, chapter 33

(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 33)

ὁ μὲν δὴ τοῦ Ἀμμωνίου Ἐτεάρχου λόγοσ ἐσ τοῦτό μοι δεδηλώσθω, πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺσ Νασαμῶνασ, ὡσ οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐσ τοὺσ οὗτοι ἀπίκοντο ἀνθρώπουσ, γόητασ εἶναι ἅπαντασ. τὸν δὲ δὴ ποταμὸν τοῦτον τὸν παραρρέοντα καὶ Ἐτέαρχοσ συνεβάλλετο εἶναι Νεῖλον, καὶ δὴ καὶ ὁ λόγοσ οὕτω αἱρέει.

ῥέει γὰρ ἐκ Λιβύησ ὁ Νεῖλοσ καὶ μέσην τάμνων Λιβύην, καὶ ὡσ ἐγὼ συμβάλλομαι τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενοσ, τῷ Ἴστρῳ ἐκ τῶν ἴσων μέτρων ὁρμᾶται. Ἴστροσ τε γὰρ ποταμὸσ ἀρξάμενοσ ἐκ Κελτῶν καὶ Πυρήνησ πόλιοσ ῥέει μέσην σχίζων τὴν Εὐρώπην·

οἱ δὲ Κελτοὶ εἰσὶ ἔξω Ἡρακλέων στηλέων, ὁμουρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οἳ ἔσχατοι πρὸσ δυσμέων οἰκέουσι τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ κατοικημένων· τελευτᾷ δὲ ὁ Ἴστροσ ἐσ θάλασσαν ῥέων τὴν τοῦ Εὐξείνου πόντου διὰ πάσησ Εὐρώπησ, τῇ Ἰστρίην οἱ Μιλησίων οἰκέουσι ἄποικοι.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION