Herodotus, The Histories, book 2, chapter 20

(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 20)

ἀλλὰ Ἑλλῄνων μὲν τινὲσ ἐπίσημοι βουλόμενοι γενέσθαι σοφίην ἔλεξαν περὶ τοῦ ὕδατοσ τούτου τριφασίασ ὁδούσ· τῶν τὰσ μὲν δύο τῶν ὁδῶν οὐδ’ ἀξιῶ μνησθῆναι εἰ μὴ ὅσον σημῆναι βουλόμενοσ μοῦνον· τῶν ἡ ἑτέρη μὲν λέγει τοὺσ ἐτησίασ ἀνέμουσ εἶναι αἰτίουσ πληθύειν τὸν ποταμόν, κωλύοντασ ἐσ θάλασσαν ἐκρέειν τὸν Νεῖλον.

πολλάκισ δὲ ἐτησίαι μὲν οὔκων ἔπνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλοσ τὠυτὸ ἐργάζεται. πρὸσ δέ, εἰ ἐτησίαι αἴτιοι ἦσαν, χρῆν καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ, ὅσοι τοῖσι ἐτησίῃσι ἀντίοι ῥέουσι, ὁμοίωσ πάσχειν καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ, καὶ μᾶλλον ἔτι τοσούτῳ ὅσῳ ἐλάσσονεσ ἐόντεσ ἀσθενέστερα τὰ ῥεύματα παρέχονται.

εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν ἐν τῇ Συρίῃ ποταμοὶ πολλοὶ δὲ ἐν τῇ Λιβύῃ, οἳ οὐδὲν τοιοῦτο πάσχουσι οἱο͂́ν τι καὶ ὁ Νεῖλοσ.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION