Herodotus, The Histories, book 2, chapter 52

(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 52)

ἔθυον δὲ πάντα πρότερον οἱ Πελασγοὶ θεοῖσι ἐπευχόμενοι, ὡσ ἐγὼ ἐν Δωδώνῃ οἶδα ἀκούσασ, ἐπωνυμίην δὲ οὐδ’ οὔνομα ἐποιεῦντο οὐδενὶ αὐτῶν· οὐ γὰρ ἀκηκόεσάν κω. θεοὺσ δὲ προσωνόμασαν σφέασ ἀπὸ τοῦ τοιούτου, ὅτι κόσμῳ θέντεσ τὰ πάντα πρήγματα καὶ πάσασ νομὰσ εἶχον. ἔπειτα δὲ χρόνου πολλοῦ διεξελθόντοσ ἐπύθοντο ἐκ τῆσ Αἰγύπτου ἀπικόμενα τὰ οὐνόματα τῶν θεῶν τῶν ἄλλων, Διονύσου δὲ ὕστερον πολλῷ ἐπύθοντο.

καὶ μετὰ χρόνον ἐχρηστηριάζοντο περὶ τῶν οὐνομάτων ἐν Δωδώνῃ· τὸ γὰρ δὴ μαντήιον τοῦτο νενόμισται ἀρχαιότατον τῶν ἐν Ἕλλησι χρηστηρίων εἶναι, καὶ ἦν τὸν χρόνον τοῦτον μοῦνον. ἐπεὶ ὦν ἐχρηστηριάζοντο ἐν τῇ Δωδώνῃ οἱ Πελασγοὶ εἰ ἀνέλωνται τὰ οὐνόματα τὰ ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἥκοντα, ἀνεῖλε τὸ μαντήιον χρᾶσθαι.

ἀπὸ μὲν δὴ τούτου τοῦ χρόνου ἔθυον τοῖσι οὐνόμασι τῶν θεῶν χρεώμενοι· παρὰ δὲ Πελασγῶν Ἕλληνεσ ἐξεδέξαντο ὕστερον.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION