Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 81

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 81)

ἡμεῖσ δὲ περὶ τούτων ἀρκούντωσ διεληλυθότεσ περὶ Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖοσ γὰρ ἦν υἱὸσ μὲν Ἀπόλλωνοσ καὶ Κυρήνησ τῆσ Ὑψέωσ θυγατρὸσ τοῦ Πηνειοῦ· περὶ δὲ τῆσ γενέσεωσ αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινεσ οὕτωσ. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον τρεφομένησ κόρησ ὄνομα Κυρήνησ κάλλει διαφερούσησ, ἐρασθῆναι τῆσ παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆσ Λιβύησ εἰσ ταύτην τὴν χώραν, ἐν ᾗ κατὰ τοὺσ ὕστερον χρόνουσ τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ’ ἐκείνησ ὀνομάσαι Κυρήνην. τὸν δ’ οὖν Ἀπόλλω κατὰ ταύτην τὴν χώραν ἐκ Κυρήνησ γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα παραδοῦναι ταῖσ Νύμφαισ τρέφειν·

ταύτασ δὲ τῷ παιδὶ τρεῖσ ὀνομασίασ προσάψαι· καλεῖν γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα. τοῦτον δὲ παρὰ τῶν Νυμφῶν μαθόντα τήν τε τοῦ γάλακτοσ πῆξιν καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων, ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν, διδάξαι πρῶτον τοὺσ ἀνθρώπουσ. διὰ δὲ τὴν εὐχρηστίαν τὴν ἐκ τούτων τῶν εὑρημάτων τοὺσ εὐεργετηθέντασ ἀνθρώπουσ τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοισ τιμαῖσ, καθὰ καὶ τὸν Διόνυσον.

μετὰ δὲ ταῦτά φασιν αὐτὸν εἰσ Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι τῶν Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ ἧσ φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ τοὺσ μύθουσ ὑπὸ τῶν ἰδίων κυνῶν διασπασθέντα. τὴν δ’ αἰτίαν ἀποδιδόασι τῆσ ἀτυχίασ οἱ μὲν ὅτι κατὰ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν διὰ τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆσ Ἀρτέμιδοσ, οἱ δ’ ὅτι τῆσ Ἀρτέμιδοσ αὑτὸν πρωτεύειν ταῖσ κυνηγίαισ ἀπεφήνατο.

οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ’ ἀμφοτέροισ τούτοισ μηνῖσαι τὴν θεόν·

εἴτε γὰρ τοῖσ ἁλισκομένοισ πρὸσ τὴν ἀκοινώνητον τοῖσ γάμοισ κατεχρῆτο πρὸσ τὸ συντελέσαι τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε καὶ ταύτησ ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆσ ἐν τούτοισ ἁμίλλησ, ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸσ αὐτὸν ἡ θεόσ. καθόλου δὲ πιθανῶσ εἰσ τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων μεταμορφωθεὶσ ἰδέαν ὑπὸ τῶν καὶ τἄλλα θηρία χειρουμένων κυνῶν διεφθάρη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION