Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 61

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 61)

Μίνωσ δὲ πυθόμενοσ τὴν κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν, ἧκεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ δίκασ αἰτῶν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου. οὐδενὸσ δ’ αὐτῷ προσέχοντοσ, πρὸσ μὲν Ἀθηναίουσ πόλεμον συνεστήσατο, ἀρὰσ δὲ ἐποιήσατο τῷ Διὶ γενέσθαι κατὰ τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ τὴν Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντεσ οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνεσ ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶσ ἂν δύναιντο τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ’ ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺσ πρὸσ Αἰακὸν τὸν Διὸσ καὶ Αἰγίνησ τῆσ Ἀσωποῦ θυγατρόσ, καὶ κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰσ ποιήσασθαι. ὧν πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν Αἰακὸσ ἐπετέλεσε τὰσ εὐχάσ, καὶ ὁ αὐχμὸσ παρὰ μὲν τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησιν ἐπαύσατο, παρὰ δὲ τοῖσ Ἀθηναίοισ μόνοισ διέμεινεν·

οὗ δὴ χάριν ἠναγκάσθησαν οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆσ τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆσ. εἶθ’ ὁ μὲν θεὸσ ἔχρησεν, ἐὰν τοῦ Ἀνδρόγεω φόνου τῷ Μίνῳ δίκασ δῶσιν ἃσ ἂν ἐκεῖνοσ δικάσῃ· ὑπακουσάντων δὲ τῷ θεῷ τῶν Ἀθηναίων, προσέταξεν αὐτοῖσ ὁ Μίνωσ διδόναι κόρουσ ἑπτὰ καὶ τὰσ ἴσασ κόρασ δι’ ἐτῶν ἐννέα βορὰν τῷ Μινωταύρῳ ὅσον ἂν χρόνον ζῇ τὸ τέρασ.

δόντων δ’ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ Μίνωσ πολεμῶν ἐπαύσατο τὰσ Ἀθήνασ. διελθόντων δὲ ἐτῶν ἐννέα πάλιν ὁ Μίνωσ ἦλθεν εἰσ τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου, καὶ τοὺσ δὶσ ἑπτὰ κόρουσ ἀπαιτήσασ ἔλαβε. μελλόντων δ’ ἐκπλεῖν τῶν περὶ τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺσ συνέθετο πρὸσ τὸν κυβερνήτην , ἐὰν μὲν ὁ Θησεὺσ νικήσῃ τὸν Μινώταυρον, καταπλεῖν αὐτοὺσ λευκοῖσ ἱστίοισ, ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν.

καταπλευσάντων δ’ αὐτῶν εἰσ Κρήτην Ἀριάδνη μὲν ἡ θυγάτηρ τοῦ Μίνωοσ ἠράσθη τοῦ Θησέωσ εὐπρεπείᾳ διαφέροντοσ, Θησεὺσ δ’ εἰσ λόγουσ ἐλθὼν αὐτῇ καὶ ταύτην συνεργὸν λαβών, τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε καὶ τὴν ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου παρ’ αὐτῆσ μαθὼν διεσώθη. ἀνακομιζόμενοσ δ’ εἰσ τὴν πατρίδα καὶ κλέψασ τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσασ νυκτόσ, καὶ κατῆρεν εἰσ νῆσον τὴν τότε μὲν Δίαν, νῦν δὲ Νάξον προσαγορευομένην.

καθ’ ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι Διόνυσον ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ κάλλοσ τῆσ Ἀριάδνησ ἀφελόμενον τοῦ Θησέωσ τὴν παρθένον, ἔχειν αὐτὴν ὡσ γυναῖκα γαμετὴν ἀγαπωμένην διαφερόντωσ. μετὰ γοῦν τὴν τελευτὴν αὐτῆσ διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνησ. τοὺσ δὲ περὶ τὸν Θησέα φασὶ διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆσ κόρησ δυσφοροῦντασ ἰσχυρῶσ, καὶ διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένουσ τῆσ Αἰγέωσ παραγγελίασ, τοῖσ μέλασιν ἱστίοισ καταπλεῖν εἰσ τὴν Ἀττικήν.

Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν κατάπλουν, καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι·

ἀναβάντα γὰρ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ λύπησ προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι. μετὰ δὲ τὴν Αἰγέωσ τελευτὴν Θησεὺσ διαδεξάμενοσ τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθουσ νομίμωσ καὶ πολλὰ πρὸσ αὔξησιν τῆσ πατρίδοσ ἔπραξεν.

ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ τοὺσ δήμουσ, ὄντασ μικροὺσ μὲν τοῖσ μεγέθεσι, πολλοὺσ δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ· ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν χρόνων Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάροσ τῆσ πόλεωσ φρονήματοσ ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίασ ὠρέχθησαν.

ἡμεῖσ δὲ περὶ τούτων ἀρκούντωσ διεληλυθότεσ τὰ λειπόμενα τῶν περὶ Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION