Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 34

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 34)

Ἡρακλῆσ δὲ μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου καὶ Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίωσ ἐξ Ἀρκαδίασ καὶ πάσησ Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ’ αὐτῷ πολλῶν ἐκ τῆσ Ἀρκαδίασ, ἀπῆλθε τῆσ Αἰτωλίασ εἰσ Καλυδῶνα κἀκεῖ κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ’ αὐτῷ παίδων γνησίων οὐδὲ γαμετῆσ γυναικόσ, ἔγημε Δηιάνειραν τὴν Οἰνέωσ, τετελευτηκότοσ ἤδη Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον δ’ εἶναι νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντασ ἡμᾶσ ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺσ γάρ, γενομένησ εὐκαρπίασ αὐτῷ τοῦ σίτου, τοῖσ μὲν ἄλλοισ θεοῖσ ἐτέλεσε θυσίασ, μόνησ δὲ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ὠλιγώρησεν·

δἰ ἣν αἰτίαν ἡ θεὸσ αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον Καλυδώνιον ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ μέγεθοσ. οὗτοσ δὲ τὴν σύνεγγυσ χώραν καταφθείρων τὰσ κτήσεισ ἐλυμαίνετο·

διόπερ Μελέαγροσ ὁ Οἰνέωσ, τὴν μὲν ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺσ τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου κυνηγίαν. πρώτου δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον ἀκοντίσαντοσ, ὁμολογούμενον αὐτῷ τὸ πρωτεῖον συνεχωρήθη· τοῦτο δ’ ἦν ἡ δορὰ τοῦ ζῴου. μετεχούσησ δὲ τῆσ κυνηγίασ Ἀταλάντησ τῆσ Σχοινέωσ, ἐρασθεὶσ αὐτῆσ ὁ Μελέαγροσ παρεχώρησε τῆσ δορᾶσ καὶ τοῦ κατὰ τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου.

ἐπὶ δὲ τοῖσ πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδεσ συγκυνηγοῦντεσ ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν, παραπέμψασ τὴν οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντεσ τοῦ Μελεάγρου τὴν δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ κατὰ τὴν εἰσ Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι τὴν δορὰν ἀφείλοντο. Μελέαγροσ δὲ διά τε τὸν πρὸσ τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ τὴν ἀτιμίαν παροξυνθείσ, ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ.

καὶ τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺσ ἡρπακότασ ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν ἀριστεῖον· ὡσ δ’ οὐ προσεῖχον, ἀπέκτεινεν αὐτούσ, ὄντασ τῆσ Ἀλθαίασ ἀδελφούσ. διόπερ ἡ μὲν Ἀλθαία γενομένη περιαλγὴσ ἐπὶ τῇ τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει ἀρὰσ ἔθετο, καθ’ ἃσ ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺσ ἀθανάτουσ ὑπακούσαντασ ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ βίου καταστροφήν. ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ τὴν Μελεάγρου γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ τὰσ Μοίρασ καθ’ ὕπνον ἐπιστάσασ εἰπεῖν ὅτι τότε τελευτήσει Μελέαγροσ ὁ υἱὸσ αὐτῆσ, ὅταν ὁ δαλὸσ κατακαυθῇ.

διόπερ τεκοῦσαν, καὶ νομίσασαν ἐν τῇ τοῦ δαλοῦ φυλακῇ τὴν σωτηρίαν τοῦ τέκνου κεῖσθαι, τὸν δαλὸν ἐπιμελῶσ τηρεῖν. ὕστερον δ’ ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ τῆσ τελευτῆσ αἰτίαν καταστῆναι·

ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖσ πεπραγμένοισ λυπουμένην τὸ τέλοσ ἀγχόνῃ τὸν βίον καταστρέψαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION