Herodotus, The Histories, book 2, chapter 121E

(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121E)

τὸν δὲ βασιλέα, ὡσ αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸσ ὁ νέκυσ ἐκκεκλεμμένοσ, δεινὰ ποιέειν· πάντωσ δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστισ κοτὲ εἰή ὁ ταῦτα μηχανώμενοσ, ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά· τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ’ οἰκήματοσ, ἐντειλάμενον πάντασ τε ὁμοίωσ προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον·

ὃσ δ’ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. ὡσ δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸσ προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέοσ περιγενέσθαι ποιέειν τάδε·

νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ.

ἐσελθόντα δὲ ὡσ τοῦ βασιλέοσ τὴν θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡσ ἀνοσιώτατον μὲν εἰή ἐργασμένοσ ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέοσ ὑπὸ πάγησ ἁλόντοσ ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺσ φυλάκουσ καταμεθύσασ καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν. τὴν δὲ ὡσ ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ.

τὸν δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆσ χειρὸσ ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION