Sense

1. to wax wanton, run riot
2. to neigh or bray and prance about
3. to treat, despitefully, to outrage, insult, affront, maltreat, to commit an outrage, to exult
4. to commit, outrages
5. to do, a personal outrage, to maltreat, assault, of ill-treatment, outrages
6. arrogant, ostentatious

Examples

• Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἀκούσασ Τυρίοισ μὲν ἐπέπληξεν ὑβρίζουσιν ἄνδρα καὶ βασιλέα καὶ Ῥωμαίοισ φίλον, τῷ δὲ βασιλεῖ παρῄνεσεν πέμψαι Φίλιππον εἰσ Ῥώμην ὑφέξοντα λόγον Νέρωνι περὶ τῶν πεπραγμένων. (Flavius Josephus, 482:1)
• "ἡ δ’ ἀνθρώπου φύσισ εἰσ ἔθη καὶ δόγματα καὶ νόμουσ ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα, κρύπτει τὰ φαῦλα καὶ τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκισ, ὥστ’ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆσ κακίασ, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον, οἱο͂ν ἔλυτρόν τι ἑαυτῇ τὴν πανουργίαν περιβαλοῦσα, διαλαθεῖν δ’ ἡμᾶσ τοὺσ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ ἢ δήγματοσ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλισ αἰσθανομένουσ τῆσ κακίασ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τότε γίγνεσθαι νομίζοντασ ἀδίκουσ ὅτ’ ἀδικοῦσιν, ἀκολάστουσ ὅθ’ ὑβρίζουσιν καὶ ἀνάνδρουσ ὅτε φεύγουσιν ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο τοῖσ σκορπίοισ ἐμφύεσθαι τὸ κέντρον ὅτε τύπτουσι, καὶ ταῖσ ἐχίδναισ τὸν ἰὸν ὅτε δάκνουσιν· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 204)
• τὰ δὲ Σαβίνων οὕτω διακριθέντα τῷ μετοικισμῷ τῶν ἀνδρῶν, οὐκ εἰάσαν οἱ δημαγωγοῦντεσ ἀτρεμῆσαι καί καταστῆναι, σχετλιάζοντεσ εἰ Κλαῦσοσ ἃ παρὼν οὐκ ἔπεισε διαπράξεται φυγὰσ γενόμενοσ καί πολέμιοσ, μὴ δοῦναι δίκην Ῥωμαίουσ ὧν ὑβρίζουσιν. (Plutarch, Publicola, chapter 22 1:1)
• οἱ γὰρ ἀντιποιοῦντεσ οὐχ ὑβρίζουσιν ἀλλὰ τιμωροῦνται. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 5:3)
• αἴτιον δὲ τῆσ ἡδονῆσ τοῖσ ὑβρίζουσιν, ὅτι οἰόνται κακῶσ δρῶντεσ αὐτοὶ ὑπερέχειν μᾶλλον διὸ οἱ νέοι καὶ οἱ πλούσιοι ὑβρισταί· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 6:1)

Similar forms

• ὕβριν (454)
• ὕβρις (130)
• ὑβρίζειν (109)
• ὑβριστὴς (42)
• ὑβρίζων (39)
• ὑβριστὴν (30)
• ὑβρίσαι (22)
• ὕβριος (21)
• ὕβρισεν (21)
• ὑβρισταὶ (19)
• ὑβριστὰς (19)
• ὑβριστής (18)
• ὑβρίζει (18)
• ὑβρίσθαι (17)
• ὑβρίζῃ (16)
• ὑβρίζεις (14)
• ὑβριστικὰ (13)
• ὑβρίζοντα (13)
• ὑβρισθεὶς (12)
• ὕβριζον (12)
• ὕβρισμα (12)
• ὑβρίσθην (10)
• ὕβριζεν (10)
• ὕβρισε (9)
• ὑβρισταί (9)
• ὕβριζε (8)
• ὑβριστήν (8)
• ὑβρίσας (7)
• ὑβρίσαντα (7)
• ὕβρισαν (7)
• ὑβρισταῖς (7)
• ὕβρικεν (6)
• ὑβριστάς (6)
• ὕβρισμαι (6)
• ὑβρίζετο (6)
• ὑβρισθείς (6)
• ὑβρίσῃ (6)
• ὕβριζες (6)
• ὑβριστοῦ (6)
• ὑβρίζουσι (5)
• ὑβρίσματα (5)
• ὑβριστῶν (5)
• ὕβρισται (5)
• ὑβρίσθη (5)
• ὑβρίζοντι (4)
• ὕβριζ (4)
• ὑβρίσητε (3)
• ὑβρίζεται (3)
• ὑβρίζοντο (3)
• ὑβρίκασι (3)
• ὕβρισας (3)
• ὑβρισθείη (3)
• ὑβρίζοι (3)
• ὑβρίσειεν (3)
• ὑβριζόμην (3)
• ὑβρίζους (3)
• ὑβρισμένῃ (2)
• ὑβριεῖν (2)
• ὕβρισθε (2)
• ὑβρίσθης (2)
• ὑβρίζηται (2)
• ὕβρι (2)
• ὑβρίκασιν (2)
• ὑβρίζομεν (2)
• Ὑβριλίδου (2)
• ὑβρίσῃς (2)
• ὑβρίζεσθε (2)
• ὑβρίζουσα (2)
• ὑβρισμένῳ (2)
• ὑβριστῇ (2)
• ὑβριστικῇ (2)
• ὑβρίζετε (2)
• ὕβρικε (2)
• ὑβρίσαντι (2)
• ὕβρικα (1)
• ὑβρίσαι> (1)
• ὑβρίσατε (1)
• ὕβρισταί (1)
• ὑβριστέοι (1)
• ὑβρίζοιτο (1)
• ὑβρίζωσι (1)
• ὕβρισέν (1)
• ὑβρισμέν (1)
• ὑβρίσωσί (1)
• ὕβριζέν (1)
• ὑβρίζοντ (1)
• ὑβρίσμην (1)
• ὑβρισθὲν (1)
• ὑβριστικῷ (1)
• ὕβριες (1)
• ὑβρίσασιν (1)
• ὑβρισμένη (1)
• ὑβριστάων (1)
• ὑβριστικά (1)
• ὑβρίζ (1)
• ὑβρίζοιεν (1)
• ὑβρίζοντά (1)
• ὑβριεῖ (1)
• ὑβρίκει (1)
• Ὑβρίου (1)
• ὕβρισάς (1)
• ὑβριστὰν (1)
• ὓβριν (1)
• ὑβρίσδει (1)
• ὑβρισθέν (1)
• ὑβρίζομαι (1)
• ὑβρίζοντί (1)
• ὑβρίζωσιν (1)
• ὑβριεῖται (1)
• ὑβρικότα (1)
• <ὕβρις (1)
• ὑβρισμένα (1)
• ὑβριστά (1)
• ὑβριστῇσι (1)
• ὑβρίζωμεν (1)
• ὑβρίξεις (1)
• ὕβριός (1)
• ὑβρίσμασι (1)
• ὑβρισμοὺς (1)
• ὑβριζέτω (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.