Sense

1. to wax wanton, run riot
2. to neigh or bray and prance about
3. to treat, despitefully, to outrage, insult, affront, maltreat, to commit an outrage, to exult
4. to commit, outrages
5. to do, a personal outrage, to maltreat, assault, of ill-treatment, outrages
6. arrogant, ostentatious

Examples

• Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἀκούσασ Τυρίοισ μὲν ἐπέπληξεν ὑβρίζουσιν ἄνδρα καὶ βασιλέα καὶ Ῥωμαίοισ φίλον, τῷ δὲ βασιλεῖ παρῄνεσεν πέμψαι Φίλιππον εἰσ Ῥώμην ὑφέξοντα λόγον Νέρωνι περὶ τῶν πεπραγμένων. (Flavius Josephus, 482:1)
• "ἡ δ’ ἀνθρώπου φύσισ εἰσ ἔθη καὶ δόγματα καὶ νόμουσ ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα, κρύπτει τὰ φαῦλα καὶ τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκισ, ὥστ’ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆσ κακίασ, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον, οἱο͂ν ἔλυτρόν τι ἑαυτῇ τὴν πανουργίαν περιβαλοῦσα, διαλαθεῖν δ’ ἡμᾶσ τοὺσ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ ἢ δήγματοσ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλισ αἰσθανομένουσ τῆσ κακίασ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τότε γίγνεσθαι νομίζοντασ ἀδίκουσ ὅτ’ ἀδικοῦσιν, ἀκολάστουσ ὅθ’ ὑβρίζουσιν καὶ ἀνάνδρουσ ὅτε φεύγουσιν ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο τοῖσ σκορπίοισ ἐμφύεσθαι τὸ κέντρον ὅτε τύπτουσι, καὶ ταῖσ ἐχίδναισ τὸν ἰὸν ὅτε δάκνουσιν· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 204)
• τὰ δὲ Σαβίνων οὕτω διακριθέντα τῷ μετοικισμῷ τῶν ἀνδρῶν, οὐκ εἰάσαν οἱ δημαγωγοῦντεσ ἀτρεμῆσαι καί καταστῆναι, σχετλιάζοντεσ εἰ Κλαῦσοσ ἃ παρὼν οὐκ ἔπεισε διαπράξεται φυγὰσ γενόμενοσ καί πολέμιοσ, μὴ δοῦναι δίκην Ῥωμαίουσ ὧν ὑβρίζουσιν. (Plutarch, Publicola, chapter 22 1:1)
• οἱ γὰρ ἀντιποιοῦντεσ οὐχ ὑβρίζουσιν ἀλλὰ τιμωροῦνται. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 5:3)
• αἴτιον δὲ τῆσ ἡδονῆσ τοῖσ ὑβρίζουσιν, ὅτι οἰόνται κακῶσ δρῶντεσ αὐτοὶ ὑπερέχειν μᾶλλον διὸ οἱ νέοι καὶ οἱ πλούσιοι ὑβρισταί· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 6:1)

Similar forms

• ὕβριν (454)
• ὕβρις (130)
• ὑβρίζειν (109)
• ὑβριστὴς (42)
• ὑβρίζων (39)
• ὑβριστὴν (30)
• ὑβρίσαι (22)
• ὕβριος (21)
• ὕβρισεν (21)
• ὑβρισταὶ (19)
• ὑβριστὰς (19)
• ὑβριστής (18)
• ὑβρίζει (18)
• ὑβρίσθαι (17)
• ὑβρίζῃ (16)
• ὑβρίζεις (14)
• ὑβρίζοντα (13)
• ὑβριστικὰ (13)
• ὕβριζον (12)
• ὕβρισμα (12)
• ὑβρισθεὶς (12)
• ὕβριζεν (10)
• ὑβρίσθην (10)
• ὑβρισταί (9)
• ὕβρισε (9)
• ὑβριστήν (8)
• ὕβριζε (8)
• ὑβρίσας (7)
• ὑβρίσαντα (7)
• ὕβρισαν (7)
• ὑβρισταῖς (7)
• ὑβριστάς (6)
• ὕβρικεν (6)
• ὑβρίζετο (6)
• ὕβρισμαι (6)
• ὑβρισθείς (6)
• ὕβριζες (6)
• ὑβρίσῃ (6)
• ὑβριστοῦ (6)
• ὑβρίζουσι (5)
• ὑβριστῶν (5)
• ὑβρίσματα (5)
• ὕβρισται (5)
• ὑβρίσθη (5)
• ὕβριζ (4)
• ὑβρίζοντι (4)
• ὑβρίζοντο (3)
• ὑβρίκασι (3)
• ὑβρίζοι (3)
• ὕβρισας (3)
• ὑβρισθείη (3)
• ὑβριζόμην (3)
• ὑβρίζους (3)
• ὑβρίσειεν (3)
• ὑβρίζεται (3)
• ὑβρίσητε (3)
• ὑβρίζηται (2)
• ὑβριεῖν (2)
• ὕβρισθε (2)
• ὑβρίσθης (2)
• ὑβρίζομεν (2)
• ὕβρι (2)
• ὑβρίκασιν (2)
• ὑβρίζεσθε (2)
• Ὑβριλίδου (2)
• ὑβρίσῃς (2)
• ὑβρίζουσα (2)
• ὑβριστῇ (2)
• ὑβριστικῇ (2)
• ὑβρίζετε (2)
• ὑβρισμένῳ (2)
• ὕβρικε (2)
• ὑβρίσαντι (2)
• ὑβρισμένῃ (2)
• ὑβρίσωσί (1)
• ὕβριζέν (1)
• ὑβρίζοντ (1)
• ὕβρισέν (1)
• ὑβρισμέν (1)
• ὑβριστικῷ (1)
• ὑβρίσμην (1)
• ὑβρισθὲν (1)
• ὑβριστάων (1)
• ὑβριστικά (1)
• ὑβρίζ (1)
• ὑβρίζοιεν (1)
• ὑβρίζοντά (1)
• ὕβριες (1)
• ὑβρίσασιν (1)
• ὑβρισμένη (1)
• ὑβριστὰν (1)
• ὑβριεῖ (1)
• ὑβρίκει (1)
• Ὑβρίου (1)
• ὕβρισάς (1)
• ὑβρίζομαι (1)
• ὑβρίζοντί (1)
• ὑβρίζωσιν (1)
• ὓβριν (1)
• ὑβρίσδει (1)
• ὑβρισθέν (1)
• ὑβριστῇσι (1)
• ὑβρίζωμεν (1)
• ὑβριεῖται (1)
• ὑβρικότα (1)
• <ὕβρις (1)
• ὑβρισμένα (1)
• ὑβριστά (1)
• ὑβριζέτω (1)
• ὑβρίξεις (1)
• ὕβριός (1)
• ὑβρίσμασι (1)
• ὑβρισμοὺς (1)
• ὑβριστέοι (1)
• ὑβρίζοιτο (1)
• ὑβρίζωσι (1)
• ὕβρικα (1)
• ὑβρίσαι> (1)
• ὑβρίσατε (1)
• ὕβρισταί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.