Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 9:

ὁρᾷσ; ταῦτ’ ἤδη ὑβριστικά, ὦ Κυνίσκε, φήσ· καί σοι τάχα μεταμελήσει ποτὲ αὐτῶν. φείδου, ὦ Ζεῦ, τῶν ἀπειλῶν, εἰδὼσ οὐδέν με πεισόμενον ὅ τι μὴ καὶ τῇ Μοίρᾳ πρὸ σοῦ ἔδοξεν ἐπεὶ οὐδ’ αὐτοὺσ ἐκείνουσ ὁρῶ τοὺσ ἱεροσύλουσ κολαζομένουσ, ἀλλ’ οἵ γε πλεῖστοι διαφεύγουσιν ὑμᾶσ· οὐ γὰρ εἵμαρτο, οἶμαι, ἁλῶναι αὐτούσ. οὐκ ἔλεγον ὡσ ἄρ’ ἐκείνων τισ εἶ τῶν ἀναιρούντων τὴν πρόνοιαν τῷ λόγῳ; πάνυ, ὦ Ζεῦ, δέδιασ αὐτούσ, οὐκ οἶδα ὅτου ἕνεκα· πάντα γοῦν ὁπόσα ἂν εἴπω, ὑποπτεύεισ ἐκείνων παιδεύματα εἶναι.