Demosthenes, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 63:

πόλλ’ ἂν εἰπεῖν ἔχοιμ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ὡσ ἡμεῖσ χρήσιμοι, καὶ αὐτοὶ καὶ ὁ πατήρ, ἑώσ ἔζη, καὶ τριηραρχοῦντεσ καὶ στρατευόμενοι καὶ τὸ προσταττόμενον ποιοῦντεσ, καὶ ὡσ οὐδὲν οὔθ’ οὗτοσ οὔτε τῶν τούτου οὐδείσ· ἀλλ’ οὔτε τὸ ὕδωρ ἱκανὸν οὔτε νῦν περὶ τούτων ὁ λόγοσ ἐστίν. εἰ γὰρ δὴ ὁμολογουμένωσ ἔτι τούτων καὶ ἀχρηστοτέροισ καὶ πονηροτέροισ ἡμῖν εἶναι συνέβαινεν, οὐ τυπτητέοι, οὐδ’ ὑβριστέοι δήπου ἐσμέν.