Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφεύγω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφεύγω καταφεύξομαι

Structure: κατα (Prefix) + φεύγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flee for refuge, to flee for refuge, to flee and take refuge, to flee for protection
  2. to escape
  3. to have recourse to
  4. to fall back upon, appeal to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφεύγω καταφεύγεις καταφεύγει
Dual καταφεύγετον καταφεύγετον
Plural καταφεύγομεν καταφεύγετε καταφεύγουσιν*
SubjunctiveSingular καταφεύγω καταφεύγῃς καταφεύγῃ
Dual καταφεύγητον καταφεύγητον
Plural καταφεύγωμεν καταφεύγητε καταφεύγωσιν*
OptativeSingular καταφεύγοιμι καταφεύγοις καταφεύγοι
Dual καταφεύγοιτον καταφευγοίτην
Plural καταφεύγοιμεν καταφεύγοιτε καταφεύγοιεν
ImperativeSingular καταφεύγε καταφευγέτω
Dual καταφεύγετον καταφευγέτων
Plural καταφεύγετε καταφευγόντων, καταφευγέτωσαν
Infinitive καταφεύγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφευγων καταφευγοντος καταφευγουσα καταφευγουσης καταφευγον καταφευγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφεύγομαι καταφεύγει, καταφεύγῃ καταφεύγεται
Dual καταφεύγεσθον καταφεύγεσθον
Plural καταφευγόμεθα καταφεύγεσθε καταφεύγονται
SubjunctiveSingular καταφεύγωμαι καταφεύγῃ καταφεύγηται
Dual καταφεύγησθον καταφεύγησθον
Plural καταφευγώμεθα καταφεύγησθε καταφεύγωνται
OptativeSingular καταφευγοίμην καταφεύγοιο καταφεύγοιτο
Dual καταφεύγοισθον καταφευγοίσθην
Plural καταφευγοίμεθα καταφεύγοισθε καταφεύγοιντο
ImperativeSingular καταφεύγου καταφευγέσθω
Dual καταφεύγεσθον καταφευγέσθων
Plural καταφεύγεσθε καταφευγέσθων, καταφευγέσθωσαν
Infinitive καταφεύγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφευγομενος καταφευγομενου καταφευγομενη καταφευγομενης καταφευγομενον καταφευγομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φαίνεται δὲ βιοὺσ ἔτη τόσα καὶ τόσ’ ἐνθάδε, καὶ οὐδαμοῦ πώποθ’ ὡσ ξένοσ ἐξετασθείσ, ἀλλὰ πρὸσ τούτουσ ὄντασ συγγενεῖσ καταφεύγων, οὗτοι δὲ καὶ προσδεχόμενοι καὶ τῆσ οὐσίασ μεταδιδόντεσ ὡσ αὑτῶν ἑνί. (Demosthenes, Speeches 51-61, 41:1)
  • πῶσ οὖν σὺ κύριοσ μὲν ὢν τῆσ ἀνθρώπου, μέλλων δὲ προκαλεῖσθαι ταύτην τὴν πρόκλησιν ἣν μεμαρτυρήκασί σοι, καταφεύγων δὲ εἰσ τὴν ἄνθρωπον περὶ τοῦ δικαίου, ἄλλου δέ σοι οὐδενὸσ ὄντοσ μάρτυροσ ὡσ ἐπλήγησ ὑπ’ ἐμοῦ ἄρχοντοσ χειρῶν ἀδίκων, οὐχ ἧκεσ ἔχων τὴν ἄνθρωπον πρὸσ τὸν διαιτητὴν καὶ παρεδίδουσ τὸ σῶμα παρούσησ τῆσ ἀνθρώπου, κύριόσ γε ὢν αὐτῆσ; (Demosthenes, Speeches 41-50, 18:2)
  • ἐπειδὴ δ’ ἀμφότερ’ αὐτῷ γέγονεν, οὐκ εἰδέναι φησὶ τί ἂν ποιῶν χαρίσαιτο, ἂν δ’ ὑμεῖσ λέγητε, ποιήσειν ὃ μήτ’ αἰσχύνην μήτ’ ἀδοξίαν αὐτῷ φέρει, εἰσ ταύτασ τὰσ προφάσεισ καταφεύγων, κἂν ἄρ’ εἴπητέ τι καὶ προαχθῆθ’ ὑμεῖσ ἐπαγγείλασθαι, ἀναχώρησιν ἑαυτῷ καταλείπων. (Demosthenes, Speeches 11-20, 54:1)
  • αὐτὸσ γάρ ἐστι Πλάτων ἡμῖν ὁ τὴν Ἀσπασίαν ὑμνῶν ὡσ διδάσκαλον θαυμαστὴν ῥητορικῆσ, καταφεύγων ἐπὶ τὸν Περικλέα καὶ δι’ ἐκείνου πιστούμενοσ καὶ διαρρήδην γε οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 16:4)
  • οὐ γὰρ ἰδὼν τοὺσ κροκοδείλουσ οὐδὲ τοὺσ ἵππουσ, εἶτ’ ἐξήγγειλεν, ἀλλ’ ἵνα τὰ ἄλλ’ ὡσ ἀληθῆ δόξειε λέγειν, τοὺσ κροκοδείλουσ καὶ τοὺσ ἵππουσ προσέθηκε, καταφεύγων ἐπὶ τὰ γνώριμα καὶ πίστιν ἐφελκόμενοσ τῷ πλάσματι προσθήκῃ πλάσματοσ ἑτέρου πρὸσ τἀληθὲσ πεποιημένου. (Aristides, Aelius, Orationes, 26:10)

Synonyms

  1. to flee for refuge

  2. to escape

  3. to fall back upon

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION