Ancient Greek-English Dictionary Language

καταβαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταβαίνω καταβήσομαι καταβέβηκα καταβέβημαι

Structure: κατα (Prefix) + βαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: epic 1st pl. subj. katabei/omen for -bw=men

Sense

  1. to step down, to go or come down
  2. to dismount from a chariot or a horse
  3. to go down from the inland parts to the sea, especially from central Asia
  4. to come to land, get safely ashore
  5. to go down into the arena, to fight, wrestle, race
  6. (of an orator) to come down from the tribune
  7. to go one's way, advance

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβαίνω καταβαίνεις καταβαίνει
Dual καταβαίνετον καταβαίνετον
Plural καταβαίνομεν καταβαίνετε καταβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular καταβαίνω καταβαίνῃς καταβαίνῃ
Dual καταβαίνητον καταβαίνητον
Plural καταβαίνωμεν καταβαίνητε καταβαίνωσιν*
OptativeSingular καταβαίνοιμι καταβαίνοις καταβαίνοι
Dual καταβαίνοιτον καταβαινοίτην
Plural καταβαίνοιμεν καταβαίνοιτε καταβαίνοιεν
ImperativeSingular καταβαίνε καταβαινέτω
Dual καταβαίνετον καταβαινέτων
Plural καταβαίνετε καταβαινόντων, καταβαινέτωσαν
Infinitive καταβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβαινων καταβαινοντος καταβαινουσα καταβαινουσης καταβαινον καταβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβαίνομαι καταβαίνει, καταβαίνῃ καταβαίνεται
Dual καταβαίνεσθον καταβαίνεσθον
Plural καταβαινόμεθα καταβαίνεσθε καταβαίνονται
SubjunctiveSingular καταβαίνωμαι καταβαίνῃ καταβαίνηται
Dual καταβαίνησθον καταβαίνησθον
Plural καταβαινώμεθα καταβαίνησθε καταβαίνωνται
OptativeSingular καταβαινοίμην καταβαίνοιο καταβαίνοιτο
Dual καταβαίνοισθον καταβαινοίσθην
Plural καταβαινοίμεθα καταβαίνοισθε καταβαίνοιντο
ImperativeSingular καταβαίνου καταβαινέσθω
Dual καταβαίνεσθον καταβαινέσθων
Plural καταβαίνεσθε καταβαινέσθων, καταβαινέσθωσαν
Infinitive καταβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβαινομενος καταβαινομενου καταβαινομενη καταβαινομενης καταβαινομενον καταβαινομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ μὲν οὖν ἀποστέλλῃσ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μεθ̓ ἡμῶν, καταβησόμεθα, καὶ ἀγοράσομέν σοι βρώματα. (Septuagint, Liber Genesis 43:3)
  • ἡμεῖσ δέ εἴπομεν. οὐ δυνησόμεθα καταβῆναι. ἀλλ̓ εἰ μὲν ὁ ἀδελφὸσ ἡμῶν ὁ νεώτεροσ καταβαίνει μεθ̓ ἡμῶν, καταβησόμεθα. οὐ γὰρ δυνησόμεθα ἰδεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν τοῦ νεωτέρου μὴ ὄντοσ μεθ̓ ἡμῶν. (Septuagint, Liber Genesis 44:26)
  • ἦ μετ̓ ἐμοῦ εἰσ ᾅδην καταβήσομαι, ἢ ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ χώματοσ καταβησόμεθα̣ (Septuagint, Liber Iob 17:16)
  • εἰ μὴ γὰρ κἀν τοῖσ ἁπλοῖσ τούτοισ ἕνωσίν τινα τῆσ οὐσίασ ἀπολείψομεν, ἀλλ’ εἰσ ἄναρμα καὶ ἀμέριστα καταβησόμεθα στοιχεῖα, παντάπασιν ἀναιρήσομεν τῆσ φύσεωσ τὴν τέχνην, ὥσπερ καὶ πάντεσ οἱ ἐκ ταύτησ ὁρμώμενοι τῆσ ὑποθέσεωσ ἰατροὶ καὶ φιλόσοφοι. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 643)

Synonyms

  1. to step down

  2. to dismount from a chariot or a horse

  3. to go down into the arena

  4. to come down from the tribune

  5. to go one's way

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION