Ancient Greek-English Dictionary Language

καταβαίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταβαίνω καταβήσομαι καταβέβηκα καταβέβημαι

Structure: κατα (Prefix) + βαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: epic 1st pl. subj. katabei/omen for -bw=men

Sense

  1. to step down, to go or come down
  2. to dismount from a chariot or a horse
  3. to go down from the inland parts to the sea, especially from central Asia
  4. to come to land, get safely ashore
  5. to go down into the arena, to fight, wrestle, race
  6. (of an orator) to come down from the tribune
  7. to go one's way, advance

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβαίνω καταβαίνεις καταβαίνει
Dual καταβαίνετον καταβαίνετον
Plural καταβαίνομεν καταβαίνετε καταβαίνουσιν*
SubjunctiveSingular καταβαίνω καταβαίνῃς καταβαίνῃ
Dual καταβαίνητον καταβαίνητον
Plural καταβαίνωμεν καταβαίνητε καταβαίνωσιν*
OptativeSingular καταβαίνοιμι καταβαίνοις καταβαίνοι
Dual καταβαίνοιτον καταβαινοίτην
Plural καταβαίνοιμεν καταβαίνοιτε καταβαίνοιεν
ImperativeSingular καταβαίνε καταβαινέτω
Dual καταβαίνετον καταβαινέτων
Plural καταβαίνετε καταβαινόντων, καταβαινέτωσαν
Infinitive καταβαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβαινων καταβαινοντος καταβαινουσα καταβαινουσης καταβαινον καταβαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταβαίνομαι καταβαίνει, καταβαίνῃ καταβαίνεται
Dual καταβαίνεσθον καταβαίνεσθον
Plural καταβαινόμεθα καταβαίνεσθε καταβαίνονται
SubjunctiveSingular καταβαίνωμαι καταβαίνῃ καταβαίνηται
Dual καταβαίνησθον καταβαίνησθον
Plural καταβαινώμεθα καταβαίνησθε καταβαίνωνται
OptativeSingular καταβαινοίμην καταβαίνοιο καταβαίνοιτο
Dual καταβαίνοισθον καταβαινοίσθην
Plural καταβαινοίμεθα καταβαίνοισθε καταβαίνοιντο
ImperativeSingular καταβαίνου καταβαινέσθω
Dual καταβαίνεσθον καταβαινέσθων
Plural καταβαίνεσθε καταβαινέσθων, καταβαινέσθωσαν
Infinitive καταβαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταβαινομενος καταβαινομενου καταβαινομενη καταβαινομενης καταβαινομενον καταβαινομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διωθουμένου δὲ τοῦ Ὀκταβίου τὴν ἔντευξιν ὑπειπὼν ὁ Τιβέριοσ ὡσ οὐκ ἔστιν ἄρχοντασ ἀμφοτέρουσ καὶ περὶ πραγμάτων μεγάλων ἀπ’ ἴσησ ἐξουσίασ διαφερομένουσ ἄνευ πολέμου διεξελθεῖν τὸν χρόνον, ἓν ἰάμα τούτου μόνον ὁρᾶν ἔφη τὸ παύσασθαι τῆσ ἀρχῆσ τὸν ἕτερον, καὶ περὶ αὐτοῦ γε προτέρου τὸν Ὀκτάβιον ἐκέλευσε τῷ δήμῳ ψῆφον ἀναδοῦναι καταβήσεσθαι γὰρ εὐθὺσ ἰδιώτησ γενόμενοσ, ἂν τοῦτο δόξῃ τοῖσ πολίταισ. (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 11 3:2)
  • ἦν δὲ καὶ χρημάτων ἡ πόλισ μεστὴ καὶ ἀναθημάτων, παντὸσ ἰδιώτου καὶ δυνάστου τῷ βασιλεῖ συμφιλοτιμουμένου πρὸσ αὔξησιν καὶ κατασκευὴν τῆσ πόλεωσ, διὸ καὶ συντόνωσ ἐπολιόρκει ὁ Λούκουλλοσ αὐτήν, οὐκ ἀνέξεσθαι τὸν Τιγράνην οἰόμενοσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ γνώμην ὑπ’ ὀργῆσ καταβήσεσθαι διαμαχούμενον, ὀρθῶσ οἰόμενοσ. (Plutarch, Lucullus, chapter 26 2:1)
  • οἶμαι δὲ οὐδὲ καταβήσεσθαι πολλῶν ἐτῶν κεφαλὴν ἀξιόχρεω πρὸσ τοῦτον ἀγωνίσασθαι, ἀλλ’ εἶναι διηνεκῆ τὸν θρόνον αὐτοῦ ὡσ ἀρίστου κήρυκοσ τῶν Ἑλλήνων καὶ προηγητοῦ. (Aristides, Aelius, Orationes, 9:6)
  • θεασάμενοσ δ’ Ἀρταβάνησ βαρέωσ ἤνεγκεν καὶ τὴν ἐφεστῶσαν αὐτῷ τύχην καὶ τιμὴν ἐπωμόσατο καταβήσεσθαι μὴ ’κείνου πάλιν ἀναβάντοσ καὶ προηγουμένου. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 20 73:2)

Synonyms

  1. to step down

  2. to dismount from a chariot or a horse

  3. to go down into the arena

  4. to come down from the tribune

  5. to go one's way

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION