Ancient Greek-English Dictionary Language

φράζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φράζω φράσω ἔφρασα πέφρακα πέφρασμαι ἐφράσθην

Structure: φράζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root FRAD

Sense

  1. I make known, point out, intimate, show
  2. I tell, declare
  3. I explain, interpret
  4. I counsel, advise, suggest, bid, order
  5. (in the middle voice) I think, consider, ponder, muse
  6. (in the middle voice) I devise, plan, design, intend
  7. (in the middle voice) I think, suppose, believe, imagine that
  8. (in the middle voice) I remark, perceive, notice
  9. (in the middle voice) I come to know, learn, become acquainted with, see, understand
  10. (in the middle voice) I observe, watch, guard
  11. (in the middle voice) I mind, heed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φράζω φράζεις φράζει
Dual φράζετον φράζετον
Plural φράζομεν φράζετε φράζουσιν*
SubjunctiveSingular φράζω φράζῃς φράζῃ
Dual φράζητον φράζητον
Plural φράζωμεν φράζητε φράζωσιν*
OptativeSingular φράζοιμι φράζοις φράζοι
Dual φράζοιτον φραζοίτην
Plural φράζοιμεν φράζοιτε φράζοιεν
ImperativeSingular φράζε φραζέτω
Dual φράζετον φραζέτων
Plural φράζετε φραζόντων, φραζέτωσαν
Infinitive φράζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φραζων φραζοντος φραζουσα φραζουσης φραζον φραζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φράζομαι φράζει, φράζῃ φράζεται
Dual φράζεσθον φράζεσθον
Plural φραζόμεθα φράζεσθε φράζονται
SubjunctiveSingular φράζωμαι φράζῃ φράζηται
Dual φράζησθον φράζησθον
Plural φραζώμεθα φράζησθε φράζωνται
OptativeSingular φραζοίμην φράζοιο φράζοιτο
Dual φράζοισθον φραζοίσθην
Plural φραζοίμεθα φράζοισθε φράζοιντο
ImperativeSingular φράζου φραζέσθω
Dual φράζεσθον φραζέσθων
Plural φράζεσθε φραζέσθων, φραζέσθωσαν
Infinitive φράζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φραζομενος φραζομενου φραζομενη φραζομενης φραζομενον φραζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φράσω φράσεις φράσει
Dual φράσετον φράσετον
Plural φράσομεν φράσετε φράσουσιν*
OptativeSingular φράσοιμι φράσοις φράσοι
Dual φράσοιτον φρασοίτην
Plural φράσοιμεν φράσοιτε φράσοιεν
Infinitive φράσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασων φρασοντος φρασουσα φρασουσης φρασον φρασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φράσομαι φράσει, φράσῃ φράσεται
Dual φράσεσθον φράσεσθον
Plural φρασόμεθα φράσεσθε φράσονται
OptativeSingular φρασοίμην φράσοιο φράσοιτο
Dual φράσοισθον φρασοίσθην
Plural φρασοίμεθα φράσοισθε φράσοιντο
Infinitive φράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασομενος φρασομενου φρασομενη φρασομενης φρασομενον φρασομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρασθήσομαι φρασθήσῃ φρασθήσεται
Dual φρασθήσεσθον φρασθήσεσθον
Plural φρασθησόμεθα φρασθήσεσθε φρασθήσονται
OptativeSingular φρασθησοίμην φρασθήσοιο φρασθήσοιτο
Dual φρασθήσοισθον φρασθησοίσθην
Plural φρασθησοίμεθα φρασθήσοισθε φρασθήσοιντο
Infinitive φρασθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασθησομενος φρασθησομενου φρασθησομενη φρασθησομενης φρασθησομενον φρασθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φρασα έ̓φρασας έ̓φρασεν*
Dual ἐφράσατον ἐφρασάτην
Plural ἐφράσαμεν ἐφράσατε έ̓φρασαν
SubjunctiveSingular φράσω φράσῃς φράσῃ
Dual φράσητον φράσητον
Plural φράσωμεν φράσητε φράσωσιν*
OptativeSingular φράσαιμι φράσαις φράσαι
Dual φράσαιτον φρασαίτην
Plural φράσαιμεν φράσαιτε φράσαιεν
ImperativeSingular φράσον φρασάτω
Dual φράσατον φρασάτων
Plural φράσατε φρασάντων
Infinitive φράσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασᾱς φρασαντος φρασᾱσα φρασᾱσης φρασαν φρασαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρασάμην ἐφράσω ἐφράσατο
Dual ἐφράσασθον ἐφρασάσθην
Plural ἐφρασάμεθα ἐφράσασθε ἐφράσαντο
SubjunctiveSingular φράσωμαι φράσῃ φράσηται
Dual φράσησθον φράσησθον
Plural φρασώμεθα φράσησθε φράσωνται
OptativeSingular φρασαίμην φράσαιο φράσαιτο
Dual φράσαισθον φρασαίσθην
Plural φρασαίμεθα φράσαισθε φράσαιντο
ImperativeSingular φράσαι φρασάσθω
Dual φράσασθον φρασάσθων
Plural φράσασθε φρασάσθων
Infinitive φράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασαμενος φρασαμενου φρασαμενη φρασαμενης φρασαμενον φρασαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφράσθην ἐφράσθης ἐφράσθη
Dual ἐφράσθητον ἐφρασθήτην
Plural ἐφράσθημεν ἐφράσθητε ἐφράσθησαν
SubjunctiveSingular φράσθω φράσθῃς φράσθῃ
Dual φράσθητον φράσθητον
Plural φράσθωμεν φράσθητε φράσθωσιν*
OptativeSingular φρασθείην φρασθείης φρασθείη
Dual φρασθείητον φρασθειήτην
Plural φρασθείημεν φρασθείητε φρασθείησαν
ImperativeSingular φράσθητι φρασθήτω
Dual φράσθητον φρασθήτων
Plural φράσθητε φρασθέντων
Infinitive φρασθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρασθεις φρασθεντος φρασθεισα φρασθεισης φρασθεν φρασθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέφρακα πέφρακας πέφρακεν*
Dual πεφράκατον πεφράκατον
Plural πεφράκαμεν πεφράκατε πεφράκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεφράκω πεφράκῃς πεφράκῃ
Dual πεφράκητον πεφράκητον
Plural πεφράκωμεν πεφράκητε πεφράκωσιν*
OptativeSingular πεφράκοιμι πεφράκοις πεφράκοι
Dual πεφράκοιτον πεφρακοίτην
Plural πεφράκοιμεν πεφράκοιτε πεφράκοιεν
ImperativeSingular πέφρακε πεφρακέτω
Dual πεφράκετον πεφρακέτων
Plural πεφράκετε πεφρακόντων
Infinitive πεφρακέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφρακως πεφρακοντος πεφρακυῑα πεφρακυῑᾱς πεφρακον πεφρακοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πέφρασμαι πέφρασαι πέφρασται
Dual πέφρασθον πέφρασθον
Plural πεφράσμεθα πέφρασθε πεφράσαται
ImperativeSingular πέφρασο πεφράσθω
Dual πέφρασθον πεφράσθων
Plural πέφρασθε πεφράσθων
Infinitive πέφρασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφρασμενος πεφρασμενου πεφρασμενη πεφρασμενης πεφρασμενον πεφρασμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ φράσετε τοῖσ πλησίον ὅτι τρία τάλαντα λαβὼν μετέγραφε καὶ μετεσκεύαζε τὸν νόμον καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν, καὶ τὰ μὲν ἐπώλει ὧν εἰλήφει τὴν τιμήν, τὰ δ’ ἀποδόμενοσ οὐκ ἐβεβαίου; (Dinarchus, Speeches, 50:2)

Synonyms

  1. I make known

  2. I tell

  3. I explain

  4. I counsel

  5. I think

  6. I devise

  7. I think

  8. I remark

  9. I come to know

  10. I observe

  11. I mind

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION