Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Κάριος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Κάριος Κάριᾱ Κάριον

Structure: Καρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = Kariko/s, Hdt.

Sense

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative Κάριος Καρίᾱ Κάριον
Genitive Καρίου Καρίᾱς Καρίου
Dative Καρίῳ Καρίᾱͅ Καρίῳ
Accusative Κάριον Καρίᾱν Κάριον
Vocative Κάριε Καρίᾱ Κάριον
DualN/A/V Καρίω Καρίᾱ Καρίω
G/D Καρίοιν Καρίαιν Καρίοιν
PluralNominative Κάριοι Κάριαι Κάρια
Genitive Καρίων Καριῶν Καρίων
Dative Καρίοις Καρίαις Καρίοις
Accusative Καρίους Καρίᾱς Κάρια
Vocative Κάριοι Κάριαι Κάρια
Positive Comparative Superlative
Adjective Κάριος Καρίου Καριώτερος Καριωτέρου Καριώτατος Καριωτάτου
Adverb Καρίως Καριώτερον Καριώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καρίων ὁ ἐμὸσ οἰκέτησ ἐπεὶ τάχιστά με ἀποθανόντα εἶδε, περὶ δείλην ὀψίαν ἀνελθὼν εἰσ τὸ οἴκημα ἔνθα ἐκείμην, σχολῆσ οὔσησ ‐ οὐδεὶσ γὰρ οὐδὲ ἐφύλαττέ με ‐ Γλυκέριον τὴν παλλάκιδα μου ‐ καὶ πάλαι δέ, οἶμαι, κεκοινωνήκεσαν ‐ παραγαγὼν ἐπισπασάμενοσ τὴν θύραν ἐσπόδει καθάπερ οὐδενὸσ ἔνδον παρόντοσ· (Lucian, Cataplus, (no name) 12:3)
  • εἶτ’ οὐ δικαίωσ σε παρέτιλλεν ὁ Καρίων οὑτωσὶ σκαιὸν ὄντα; (Lucian, Cataplus, (no name) 13:14)
  • παῖ Καρίων τὰ στρώματ’ ἐκφέρειν σ’ ἐχρῆν αὐτόν τ’ ἄγειν τὸν Πλοῦτον, ὡσ νομίζεται, καὶ τἄλλ’ ὅσ’ ἐστὶν ἔνδον ηὐτρεπισμένα. (Aristophanes, Plutus, Episode4)
  • σέ τοι λέγω, ὁ Καρίων, ἀνάμεινον. (Aristophanes, Plutus, Episode4)
  • ὅταν ἐρανισταῖσ, Καρίων, διακονῇσ, οὐκ ἔστι παίζειν οὐδ’ ἃ μεμάθηκασ ποιεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 211)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION