Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 125:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 125:)

ὥσπερ ἐν ταῖσ κωμῳδίαισ καὶ διασκευαῖσ Καρίωνα μὲν εἰσάγοντεσ μεθύοντα καὶ Δᾶον οὐ σφόδρα κινοῦσι γέλωτα, τὸν δὲ Ἡρακλέα τοιοῦτον ὁρῶσι γελοῖον δοκεῖ, παραφερόμενον, καὶ καθάπερ εἰώθασιν, ἐν κροκωτῷ, παραπλησίωσ καὶδῆμοσ οὕτωσ μέγασ μινυρίζων διὰ βίου καὶ πάλιν ἡνιοχῶν χωρὶσ ἵππων αἰσχρὸν γίγνεται καὶ καταγέλαστον. αὐτὸ γὰρ τοῦτο Εὐριπίδησ τὸν Ἡρακλέα φησὶ παθεῖν μαινόμενον· ἐκ τοῦδε βαίνων ἁρ́ματ’ οὐκ ἔχων ἔχειν ἔφασκε, δίφρου δ’ εἰσέβαινεν ἄντυγασ, κἄθεινε κέντρον δῆθεν ὡσ ἔχων χερί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION