Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποκρίνομαι?

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration: hypokrinomai

Principal Part: ὑποκρίνομαι

Structure: ὑποκρίν (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: later also aor1 and perf. pass. in mid. sense

Sense

  1. to answer
  2. to interpret
  3. to play a part, to be a player
  4. to feign, to dissemble

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκρίνομαι ὑποκρίνει, ὑποκρίνῃ ὑποκρίνεται
Dual ὑποκρίνεσθον ὑποκρίνεσθον
Plural ὑποκρινόμεθα ὑποκρίνεσθε ὑποκρίνονται
SubjunctiveSingular ὑποκρίνωμαι ὑποκρίνῃ ὑποκρίνηται
Dual ὑποκρίνησθον ὑποκρίνησθον
Plural ὑποκρινώμεθα ὑποκρίνησθε ὑποκρίνωνται
OptativeSingular ὑποκρινοίμην ὑποκρίνοιο ὑποκρίνοιτο
Dual ὑποκρίνοισθον ὑποκρινοίσθην
Plural ὑποκρινοίμεθα ὑποκρίνοισθε ὑποκρίνοιντο
ImperativeSingular ὑποκρίνου ὑποκρινέσθω
Dual ὑποκρίνεσθον ὑποκρινέσθων
Plural ὑποκρίνεσθε ὑποκρινέσθων, ὑποκρινέσθωσαν
Infinitive ὑποκρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑποκρινομενος ὑποκρινομενου ὑποκρινομενη ὑποκρινομενης ὑποκρινομενον ὑποκρινομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑποκρινόμην ὑποκρίνου ὑποκρίνετο
Dual ὑποκρίνεσθον ὑποκρινέσθην
Plural ὑποκρινόμεθα ὑποκρίνεσθε ὑποκρίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν μὲν οὖν κατ᾿ ἀξίαν ὑποδὺς τὸ σὸν πρόσωπον ὑποκρίνωμαι, εὖ ἂν ἡμῖν ἔχοι καὶ τῷ Λογίῳ θύσομεν: (Lucian, Apologia 6:3)
  • οὓς καὶ σὺ γιγνώσκων ὑποκρίνῃ ἀγνοεῖν κἀμὲ κατασοφίζῃ ὥς τινος αὐτοῖς αἰσχύνης ἐντεῦθεν γιγνομένης, οὐχὶ τιμῆς. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 31:6)
  • εἰ δ ἔστιν ἀληθῆ ἃ περὶ ψυχῆς ὁ Πλάτων λέγει, τὰ τρία μέρη αὐτῆς καλῶς ὁ ὀρχηστὴς δείκνυσιν, τὸ θυμικὸν ὅταν ὀργιζόμενον ἐπιδείκνυται, τὸ ἐπιθυμητικὸν ὅταν ἐρῶντας ὑποκρίνηται, τὸ λογιστικὸν ὅταν ἕκαστα τῶν παθῶν χαλιναγωγῇ: (Lucian, De saltatione, (no name) 70:1)
  • ἵν οὖν μὴ καὶ αὐτὸς ἐλέγχωμαι πάνυ μεῖζον τῆς ἐμαυτοῦ κεφαλῆς προσωπεῖον περικείμενος καὶ τὴν σκευὴν καταισχύνων, ἀπὸ γυμνοῦ σοι βούλομαι τοὐμοῦ προσώπου προσλαλεῖν, ἵνα μὴ συγκατασπάσω που πεσὼν τὸν ἡρ´ωα ὃν ὑποκρίνομαι. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 11:3)
  • γελοῖον γὰρ ὑπὲρ τοιούτου ῥήτορος ἐμὲ ποιεῖσθαι τοὺς λόγους, φαῦλον ὑποκριτὴν ἴσως τῶν τοιούτων καὶ τηλικούτων, μὴ καὶ συντρίψω που πεσὼν τὸν ἡρ´ωα ὃν ὑποκρίνομαι. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 12:1)
  • ὧν αἰσθανόμενος ὑπηρετεῖν ὑποκρίνομαι. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 7 6:5)

Synonyms

  1. to answer

  2. to interpret

  3. to feign

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION