Ancient Greek-English Dictionary Language

διαλύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαλύω διαλύσω διαλέλυμαι

Structure: δι (Prefix) + ἀλύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to loose one from another, to part asunder, undo, to dissolve, to break up, to disband, to break up, to die
  2. to dissolve, to break up
  3. to put an end to, break off
  4. to put an end
  5. to reconcile, to be parted, to be reconciled
  6. to put an end to, do away with
  7. to solve
  8. to pay the full value, discharge, to pay, off
  9. to slacken one's hold, undo

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλύω διαλύεις διαλύει
Dual διαλύετον διαλύετον
Plural διαλύομεν διαλύετε διαλύουσιν*
SubjunctiveSingular διαλύω διαλύῃς διαλύῃ
Dual διαλύητον διαλύητον
Plural διαλύωμεν διαλύητε διαλύωσιν*
OptativeSingular διαλύοιμι διαλύοις διαλύοι
Dual διαλύοιτον διαλυοίτην
Plural διαλύοιμεν διαλύοιτε διαλύοιεν
ImperativeSingular διάλυε διαλυέτω
Dual διαλύετον διαλυέτων
Plural διαλύετε διαλυόντων, διαλυέτωσαν
Infinitive διαλύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλυων διαλυοντος διαλυουσα διαλυουσης διαλυον διαλυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλύομαι διαλύει, διαλύῃ διαλύεται
Dual διαλύεσθον διαλύεσθον
Plural διαλυόμεθα διαλύεσθε διαλύονται
SubjunctiveSingular διαλύωμαι διαλύῃ διαλύηται
Dual διαλύησθον διαλύησθον
Plural διαλυώμεθα διαλύησθε διαλύωνται
OptativeSingular διαλυοίμην διαλύοιο διαλύοιτο
Dual διαλύοισθον διαλυοίσθην
Plural διαλυοίμεθα διαλύοισθε διαλύοιντο
ImperativeSingular διαλύου διαλυέσθω
Dual διαλύεσθον διαλυέσθων
Plural διαλύεσθε διαλυέσθων, διαλυέσθωσαν
Infinitive διαλύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλυομενος διαλυομενου διαλυομενη διαλυομενης διαλυομενον διαλυομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ συσκευασάμενοσ τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, τὰσ δὲ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἐρήμουσ ἀπολιπὼν ἔφυγε, δέον ἢ κρατεῖν μαχόμενον ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἢ δέχεσθαι διαλύσεισ παρὰ τοῦ κρείττονοσ· (Plutarch, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 4:1)
  • Μάρκιοσ δὲ παρὼν ὑπὸ Ῥωμαίων κατεδικάσθη, παρόντα δὲ Οὐολοῦσκοι διέφθειραν, οὐ δικαίωσ μὲν οὐδ’ ὁσίωσ, αἰτίαν δὲ τοῦ εὐλόγου παρέσχεν αὐτόσ, ὅτι δημοσίᾳ τὰσ διαλύσεισ μὴ προσδεξάμενοσ, ἰδίᾳ δὲ πεισθεὶσ ὑπὸ τῶν γυναικῶν οὐκ ἔλυσε τὴν ἔχθραν, ἀλλὰ τοῦ πολέμου μένοντοσ ἀπώλεσε τὸν καιρὸν καὶ διέφθειρε, πείσαντα γὰρ ἔδει τοὺσ πεπιστευκότασ ἀπελθεῖν, εἰ τοῦ πρὸσ ἐκείνουσ δικαίου πλεῖστον ἐποιεῖτο λόγον. (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 2:1)
  • οἱ μὲν οὖν πολλοὶ τῶν παρόντων οὐκ ἀηδῶσ πρὸσ τὰσ διαλύσεισ εἶχον· (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 16 2:1)
  • εἰ δ’ οἱ μίξεισ τὰσ γενέσεισ τιθέμενοι τὰσ δὲ φθορὰσ διαλύσεισ οὐ ζῶσιν οὐδὲ δύνανται ζῆν, τί ποιοῦσιν ἕτερον οὗτοι; (Plutarch, Adversus Colotem, section 10 1:7)
  • ὁ μὲν γὰρ ἀληθινὸσ ἐκεῖνοσ γεωργὸσ οὐδὲ τὸν αὐτομάτωσ ἐρχόμενον ἐκ πόλεωσ λόγον ἡδέωσ προσδέχεται, λέγων, εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ ἐφ’ οἷσ γεγόνασιν αἱ διαλύσεισ· (Plutarch, De curiositate, section 7 3:4)

Synonyms

  1. to dissolve

  2. to put an end to

  3. to put an end

  4. to reconcile

  5. to put an end to

  6. to solve

  7. to pay the full value

  8. to slacken one's hold

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION